Αθήνα: 19/06/2013

ΠΡΟΣ:
Υπουργό Υγείας κ. Αν. Λυκουρέντζο

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
Πίνακας Αποδεκτών

---

""Ανεπαρκείς πολιτικές για αυτισμό, νοητική αναπηρία, και σύνδρομο down αιτία απαράδεκτων συνθηκών νοσηλείας στις ψυχιατρικές κλινικές" "

Κύριε Υπουργέ, 

Οι συνθήκες νοσηλείας του αυτιστικού 16χρόνου που νοσηλεύεται από τις 5 Ιουνίου 2013 δηλαδή επί δεκαπενθημέρου δεμένος στο κρεβάτι της  Ψυχιατρικής κλινικής του Π.Π.Γ.Ν.Π.(δημόσιου νοσοκομείου) με ιμάντες ακινητοποίησης  και με φαρμακευτική αγωγή που τον έχει καταστήσει φυτό, συνιστούν το «ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ» της χώρας. 

Οι ζοφερές αυτές συνθήκες, που έχουν  καταγγελθεί με ηχηρό τρόπο από το Σωματείο Ψυχικής Υγείας και Εκπαίδευσης του Παιδιού και Εφήβου με Αυτισμό Αχαΐας (ΕΨΥΕΠΕΑ) και στη συνέχεια από την Περιφερειακή Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Δυτικής Ελλάδας, αναστατώνοντας την τοπική κοινωνία,  αφορούν όλη τη χώρα που θέλει να λέγεται πολιτισμένη και ενταγμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πρωτίστως την κυβέρνηση και τους αρμοδίους υπουργούς που σχεδιάζουν ελλιπή μέτρα και πολιτικές για την υγεία την πρόνοια και ανεπαρκή για την αναπηρία. 

Οι αντιπροσωπευτικοί φορείς των ατόμων με αναπηρία και χρονίως πασχόντων στην Αχαΐα αντίκρισαν τις άθλιες αυτές συνθήκες κράτησης και όχι νοσηλείας του 16άχρονου εφήβου με αυτισμό και αμέσως εξέφρασαν την ντροπή, την ανησυχία και τον αποτροπιασμό τους. Τα ερωτήματα που τέθηκαν εγγράφως προς την 6η ΥΠΕ και τη διοίκηση του νοσοκομείου απαντήθηκαν με ένα συντομογραφικό δελτίο τύπου στο οποίο επισημαίνονταν η επιστημονική «ορθότητα» των ιμάντων ακινητοποίησης λόγω της «επικινδυνότητας» του 16άχρονου εφήβου. 

Αναμένουμε να διερευνήσετε τις συνθήκες νοσηλείας του 16χρονου εφήβου. Άραγε αυτές οι συνθήκες αποτελούν μεμονωμένο περιστατικό ή συνηθισμένη πρακτική; 

Η ακινητοποίηση παιδιού με Αυτισμό δεμένο με ιμάντες, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα (δεκαπέντε ημέρες μέχρι σήμερα !!!) πέρα από την οξεία φάση, αποτελεί αποδεκτή Ιατρική θεραπευτική μέθοδο και επιστημονικά τεκμηριωμένη πρακτική; Η έκθεση της ψυχιατρικής κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πάτρας προς τη Διοίκηση του νοσηλευτικού ιδρύματος χαρακτηρίζει αναπόφευκτο το δέσιμο του παιδιού. Ανάλογη ήταν η απάντηση του Γενικού Γραμματέα Υπουργείου Υγείας στις καταγγελίες που είχαν δει το φώς της δημοσιότητας το 2011 για κακοποίηση δεμένου παιδιού με βαριά νοητική αναπηρία στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών, ο οποίος είχε δηλώσει ως ιατρικά και επιστημονική παραδεκτή την μέθοδο του δεσίματος για αυτοπροστασία! Και εδώ τίθεται το ερώτημα, η οξεία φάση με τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής που σε καταντά φυτό είναι δυνατό να είναι επαναλαμβανόμενη και να διαρκεί 15 ημέρες; 

Αφού η  παιδοψυχιατρική κλινική λειτουργεί βάσει του Οργανισμού του  Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου και είναι διορισμένοι παιδοψυχίατροι, παιδοψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί και άλλο παραϊατρικό προσωπικό γιατί δεν υπάρχει ούτε ένα κρεβάτι ή θάλαμος;  Η αιτιολογία υπεύθυνου του νοσοκομείου είναι η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού! Εύλογα τίθεται το ερώτημα ποιος ευθύνεται για την έλλειψη πρόσληψης νοσηλευτών στα νοσοκομεία της χώρας; 

Ποιός ευθύνεται για το εξαιρετικά τραγικό γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε ένα  παιδοψυχιατρικό κρεβάτι σ’ ολόκληρη τη Πελοπόννησο,  τη Νοτιοδυτική Ελλάδα και τα νησιά του Ιονίου με αποτέλεσμα αναγκαστικά να νοσηλεύονται σε ψυχιατρικές κλινικές παιδιά, έφηβοι, ενήλικες και γέροι δίπλα-δίπλα, όπως στην προκειμένη περίπτωση;

Γιατί δεν έχουν λειτουργήσει παιδοψυχιατρικοί θάλαμοι στο ΠΠΓΝΠ τη στιγμή που υπάρχουν χώροι οι οποίο όπως αναφέρουν οι φορείς μας  έχουν μετατραπεί σε γραφεία; 

Αφού υπάρχει το ιατρικό προσωπικό, παιδοψυχίατροι, παιδοψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί λείπει η βούληση για την πλήρη λειτουργία παιδοψυχιατρικής κλινικής συμπεριλαμβανομένης της νοσηλείας. Πόσο μεγάλο είναι το κόστος για τη λειτουργία ενός ή δύο παιδοψυχιατρικών θαλάμων στο ΠΠΓΝΠ; Έχει υπολογισθεί το κόστος και εάν ναι έχει διερευνηθεί η σχέση κόστους/θεραπευτικού οφέλους; Μήπως «κάποιοι» σκοπίμως και συστηματικά αποφεύγουν την ανάπτυξη της παιδοψυχιατρικής κλινικής;  

Το Υπουργείο Υγείας γνωρίζει την κατάσταση που επικρατεί στον τομέα αυτό, στο τρίτο μεγαλύτερο Περιφερειακό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της χώρας μας και εάν δεν τα γνωρίζει τι προτίθεται να κάνει αυτή τη στιγμή; 

Τέλος αφού δεν λειτουργεί πλήρως (λειτουργούν μόνο εξωτερικά ιατρεία) παιδοψυχιατρική στο ΠΠΓΝΠ γιατί αντί να χρησιμοποιήσουν την απαράδεκτη και αντιεπιστημονική μέθοδο της μόνιμης ακινητοποίησης δεν φρόντισαν οι υπεύθυνοι να μεταφέρουν το παιδί στην κατάλληλη παιδοψυχιατρική μονάδα; 

Κύριε Υπουργέ,  

Καθημερινά διαπιστώνουμε ότι  η πολιτεία και οι φορείς της δεν έχουν κατανοήσει τη δικαιωματική προσέγγιση για την αναπηρία. Ως εκ τούτου, δεν έχουν φροντίσει για ένα συντονισμένο σχέδιο προσέγγισης των αυτιστικών ατόμων, μέσω κατάλληλης εκπαίδευση τους βασισμένης σε επιστημονική προσέγγιση και υποστηριγμένης από μια βαθιά ψυχολογική κατανόηση της διαταραχής τους. 

Το τραγικό και αποτρόπαιο αποτέλεσμα ελλειμματικών και ανεύθυνων πολιτικών για την αναπηρία είναι η ύπαρξη μικρών «Γκουαντανάμο» στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.  

Με εκτίμηση

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ      

Ι. ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗΣ

Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ 

ΧΡ. ΝΑΣΤΑΣ 

Πίνακας Αποδεκτών:

• Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής 
• Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας κ. Μ. Σαλμά 
• Υφυπουργό Υγείας κ. Φ. Σκοπούλη
• Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές  Διαταραχές
• Διοικητή και τα μέλη του Δ.Σ. του  Π.Π.Γ.Ν.Π.
• Διευθυντή της Παιδοψυχιατρικής κλινικής Π.Π.Γ.Ν.Π. 
• Διοικητή 6ης Υ.Π.Ε
• Επιστημονική επιτροπή του Π.Π.Γ.Ν.Π.
• Πρόεδρο και Δ.Σ. του Ι.Σ.Π.
• Π.Ο.Σ.Γ.Κ.Α.Μ.Ε.Α. 
• Περιφερειακή Ομοσπονδία Α.μεΑ. Δυτικής Ελλάδος και Ιονίων νήσων
• ΕΨΥΕΠΕΑ