Η Ε.Σ.Α.μεΑ. καταθέτει τις προτάσεις της στο Σχέδιο νόμου ¨Ειδικές μορφές τουρισμού και διατάξεις για την τουριστική ανάπτυξη ¨


Κατηγορία: Βουλή

Αθήνα: 20/05/2020

ΠΡΟΣ:
Πρόεδρο και Μέλη Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
-Γραφείο Πρωθυπουργού της χώρας, κ. Κ. Μητσοτάκη
-κ. Γ. Γεραπετρίτη, Υπουργό Επικρατείας
-κ. Χρήστο - Γεώργιο Σκέρτσο, Υφυπουργό στον Πρωθυπουργό για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου
-κ. Θ. Θεοχάρη, Υπουργό Τουρισμού
-κ. Κ. Λούλη, Γενικό Γραμματέα Τουριστικής Πολιτικής και Ανάπτυξης
-Οργανώσεις- Μέλη Ε.Σ.Α.μεΑ.


Η Ε.Σ.Α.μεΑ. καταθέτει τις προτάσεις της στο Σχέδιο νόμου ¨Ειδικές μορφές τουρισμού και διατάξεις για την τουριστική ανάπτυξη ¨


Κύριε Πρόεδρε,
Αγαπητά Μέλη,
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) –που αποτελεί τον τριτοβάθμιο κοινωνικό και συνδικαλιστικό φορέα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους στη χώρα, επίσημα αναγνωρισμένο Κοινωνικό Εταίρο της ελληνικής Πολιτείας σε ζητήματα αναπηρίας- με το παρόν έγγραφό της και με αφορμή το σχέδιο νόμου που έχει κατατεθεί για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή με θέμα: «Ειδικές μορφές τουρισμού και διατάξεις για την τουριστική ανάπτυξη» σας αποστέλλει τις προτάσεις της.

Όπως γνωρίζετε, η δυνατότητα πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις στον τουρισμό συμβάλλει αφενός στην προώθηση της κοινωνικής ένταξής τους και ως εκ τούτου στη αποφυγή της απομόνωσης και του αποκλεισμού που βιώνουν ακόμη και σήμερα, ενώ επιπρόσθετα αποτελεί ισχυρό κίνητρο προσέλκυσης τουριστών με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα εν γένει, μια ιδιαίτερα δυναμική αγορά που έχει παραμείνει αναξιοποίητη από τη χώρα μας παρά το μέγεθος και την αγοραστική της δύναμη. Οι συνολικές επιπτώσεις μόνο από τον τουρισμό των ατόμων με αναπηρία στην ΕΕ εκτιμώνται συνολικά σε 786 δις € ετησίως!
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη:
• την παρ. 6 του Άρθρου 21 του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με την οποία «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας»,

• τον ν.4074/2012 (ΦΕΚ 88 Α΄/11.04.2012) -με τον οποίο η χώρα μας κύρωσε τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία μαζί με το προαιρετικό πρωτόκολλο που τη συνοδεύει, γεγονός το οποίο συνεπάγεται την εφαρμογή της σε εθνικό επίπεδο- και δη τις παρακάτω απαιτήσεις:
- «1. [...] Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν να διασφαλίζουν και να προάγουν την πλήρη υλοποίηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών για όλα τα άτομα με αναπηρίες, χωρίς διακρίσεις οποιουδήποτε είδους βάσει της αναπηρίας. Προς το σκοπό αυτό, τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν:[...] β. Να λάβουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων και των νομοθετικών, προκειμένου να τροποποιήσουν ή να καταργήσουν τους ισχύοντες νόμους, κανονισμούς, έθιμα και πρακτικές που συνιστούν διακρίσεις κατά των ατόμων με αναπηρίες [..]» (Άρθρο 4 «Γενικές Υποχρεώσεις»),

• τον ν.4488/2017 (Αρ. ΦΕΚ 137 Α' /13.09.2017) και δη:
-την παρ.1 του άρθρου 61, σύμφωνα με την οποία «Κάθε φυσικό πρόσωπο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υποχρεούται να διασφαλίζει την ισότιμη άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στο πεδίο των αρμοδιοτήτων ή δραστηριοτήτων του, λαμβάνοντας κάθε πρόσφορο μέτρο και απέχοντας από οποιαδήποτε ενέργεια ή πρακτική που ενδέχεται να θίγει την άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ. Ιδίως υποχρεούται: α) να αφαιρεί υφιστάμενα εμπόδια κάθε είδους, β) να τηρεί τις αρχές καθολικού σχεδιασμού σε κάθε τομέα της αρμοδιότητάς του ή της δραστηριοποίησής του, προκειμένου να διασφαλίζει για τα ΑμεΑ την προσβασιμότητα των υποδομών, των υπηρεσιών ή των αγαθών που προσφέρει, γ) να παρέχει, όπου απαιτείται σε συγκεκριμένη περίπτωση, εύλογες προσαρμογές υπό τη μορφή εξατομικευμένων και κατάλληλων τροποποιήσεων, ρυθμίσεων και ενδεδειγμένων μέτρων, χωρίς την επιβολή δυσανάλογου ή αδικαιολόγητου βάρους, δ) να απέχει από πρακτικές, κριτήρια, συνήθειες και συμπεριφορές που συνεπάγονται διακρίσεις σε βάρος των ΑμεΑ, ε) να προάγει με θετικά μέτρα την ισότιμη συμμετοχή και άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στον τομέα της αρμοδιότητας ή δραστηριότητάς του»,
-την παρ. 1 του άρθρου 63, σύμφωνα με την οποία «Τα διοικητικά όργανα και οι αρχές, [...] υποχρεούνται να τηρούν τις αρχές του καθολικού σχεδιασμού του άρθρου 2 της Σύμβασης, όπως εξειδικεύονται και επικαιροποιούνται κάθε φορά, κατά το σχεδιασμό δημοσίων πολιτικών, διοικητικών υπηρεσιών και προϊόντων, διαδικασιών, περιβαλλόντων και οργανωτικών δομών, που θα μπορούν να χρησιμοποιούνται από όλους στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, χωρίς να απαιτούνται ειδικές προσαρμογές ή εξειδικευμένος σχεδιασμός»,
-την παρ. 2 του άρθρου 68, σύμφωνα με την οποία: « Στην ανάλυση συνεπειών ρυθμίσεων που συνοδεύει κάθε σχέδιο νόμου, προσθήκη ή τροπολογία, καθώς και κανονιστικές αποφάσεις μείζονος οικονομικής ή κοινωνικής σημασίας, συμπεριλαμβάνεται ειδική ενότητα τεκμηρίωσης της συμβατότητας των προτεινόμενων ρυθμίσεων με τη Σύμβαση, καθώς και των ειδικών συνεπειών ων προτεινόμενων ρυθμίσεων στα ΑμεΑ»,

• το «Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2011 σχετικά με την Ευρώπη, τον πρώτο τουριστικό προορισμό στον κόσμο – ένα νέο πλαίσιο πολιτικής για τον τουρισμό στην Ευρώπη» μέσω του οποίου το Κοινοβούλιο «καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει εγγυημένη πρόσβαση για όλους όσον αφορά όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που αφορούν τον τουρισμό» (σημείο 64), τονίζοντας επίσης ότι είναι σημαντικό να μη λησμονούνται ποτέ οι ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα (σημείο 28) και ότι πρέπει να προωθηθεί η δια βίου μάθηση, τα συστήματα επαγγελματικής και πανεπιστημιακής κατάρτισης και οι μαθητείες στον τουριστικό τομέα ώστε να παρέχουν κατάρτιση σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές που αφορούν, μεταξύ άλλων, την εξυπηρέτηση των πελατών, την προσβασιμότητα και τη βιωσιμότητα (σημείο 30),

• Τις Τελικές Παρατηρήσεις και Συστάσεις της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, τις οποίες υποχρεούται η χώρα να ικανοποιήσει, οι οποίες στα σημεία 44 και 45 αναφέρουν εξής: «44. Η Επιτροπή ανησυχεί ότι τα άτομα με αναπηρία αντιμετωπίζουν εμπόδια για να συμμετάσχουν στην πολιτιστική ζωή, την αναψυχή, τον ελεύθερο χρόνο και τον αθλητισμό σε ίση βάση με τους άλλους, λόγω, μεταξύ άλλων, της περιορισμένης πρόσβασης σε πολιτισμικό υλικό και δραστηριότητες σε προσβάσιμες μορφές, σε πολιτιστικές παραστάσεις και υπηρεσίες, αθλητικές δραστηριότητες, μνημεία και αξιοθέατα εθνικής πολιτισμικής σημασίας. 45. Η Επιτροπή συνιστά στο συμβαλλόμενο Κράτος να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να παράσχει και να προωθήσει συμπεριληπτικές και προσβάσιμες εγκαταστάσεις αναψυχής, ελεύθερου χρόνου και αθλητικών δραστηριοτήτων, εγγυώντας έτσι την ίση πρόσβαση και συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία, και ειδικά των παιδιών με αναπηρία», η Ε.Σ.Α.μεΑ. προτείνει τα εξής:

Α. Η παρ. 2 του άρθρου 12 να συμπληρωθεί ως ακολούθως (βλ. με έντονη γραμματοσειρά):
«2. Τα καταδυτικά σκάφη διαμονής και διανυκτέρευσης πρέπει να πληρούν τις προϋποθέσεις της νομοθεσίας για τα επαγγελματικά πλοία αναψυχής, να διασφαλίζουν πρόσβαση στα άτομα με αναπηρία και τα έγγραφά τους να είναι σε ισχύ.

1. Στο Άρθρο 12 : Διατάξεις για πλοία αναψυχής να προστεθεί πρόταση ως εξής (βλ. κείμενο με έντονους χαρακτήρες)
Η παράγραφος 1 του άρθρου 10 του ν. 3409/2005 (Α' 273) αντικαθίσταται ως εξής:
«1. (α) Κάτοχοι επί δύο (2) τουλάχιστον χρόνια άδειας χειριστή ταχύπλοου σκάφους ή άδειας διακυβέρνησης ιδιωτικού πλοίου αναψυχής επιτρέπεται να κυβερνούν επιβατικά πλοία ή μικρά σκάφη, ολικού μήκους μέχρι δέκα (10) μέτρων, αποκλειστικά για τη μεταφορά αυτοδυτών, δυτών ελεύθερης κατάδυσης και συμμετεχόντων σε οργανωμένη συνοδευόμενη περιήγηση επιφανείας με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkelling), καθώς και εξοπλισμού καταδύσεων, εφόσον δεν απομακρύνονται από τις ακτές σε απόσταση μεγαλύτερη των έξι (6) ναυτικών μιλίων. Περιορισμός απόστασης από το σημείο εκκίνησης δεν υφίσταται, αρκεί το σκάφος να μην υπερβαίνει την απόσταση των έξι (6) ναυτικών μιλίων από οποιαδήποτε ξηρά και εφόσον διαθέτει (i) πομποδέκτη ραδιοτηλεφωνίας πολύ υψηλών συχνοτήτων (VHF) και άδεια εγκατάστασης σταθμού σύμφωνα με τον εκάστοτε ισχύοντα κανονισμό ραδιοτηλεπικοινωνιών και (ii) κλειστό κατάστρωμα ή στεγανούς χώρους που να τις κρατούν στην επιφάνεια της θάλασσας μετά την κατάκλιση των ανοιχτών χώρων. Στα σκάφη, που χρησιμοποιούνται από τους παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών για τη μεταφορά των ως άνω προσώπων – πελατών τους, επιτρέπεται να μεταφέρονται, χωρίς αντίτιμο για τη μεταφορά, και επιβάτες που συνοδεύουν τους ανωτέρω, πελάτες των παρόχων και οι οποίοι πρέπει να είναι ασφαλισμένοι από τον πάροχο σύμφωνα με το άρθρο 12. Τα σκάφη πρέπει να διασφαλίζουν πρόσβαση στα άτομα με αναπηρία. Κατά την κατάδυση αυτοδυτών, δυτών ελεύθερης κατάδυσης και συμμετεχόντων σε οργανωμένη ή συνοδευόμενη περιήγηση επιφανείας με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkelling), που παρέχονται από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής, πρέπει να παραμένει στο σκάφος και συνοδός των επιβατών που δεν συμμετέχουν στην κατάδυση.
(β) [....]

2. Στο Άρθρο 37 : Πιστοποίηση τουριστικών καταλυμάτων με Σήμα Glamping να προστεθεί ποιοτικό κριτήριο (ε) ως εξής (βλ. κείμενο με έντονους χαρακτήρες)
[...]
3. Τα ποιοτικά κριτήρια glamping είναι τα εξής:
α) διαμονή σε άρτια και ποιοτικά εξοπλισμένα διαφόρων τύπων και μεγεθών κατασκηνωτικά μέσα ή ημιμόνιμες δομές υψηλής αισθητικής σε κελύφη ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού σχεδιασμού που δύνανται να συναρμολογούνται και να αποσυναρμολογούνται ή να μεταφέρονται, όπως ενδεικτικά θολωτές δομές (domes), γιούρτες (yurts), πασαλοκαλύβες. Στις επιτρεπόμενες εγκαταστάσεις συμπεριλαμβάνονται υπεδάφια δίκτυα υποδομών και συστημάτων ύδρευσης, αποχέτευσης, ηλεκτροδότησης, καθώς και έργα πρόσβασης και κυκλοφορίας.
β) εναρμόνιση των κατασκηνωτικών μέσων και ημιμόνιμων δομών με το φυσικό περιβάλλον με τη μικρότερη δυνατή επέμβαση σε αυτό,
γ) χρήση υλικών στο σύνολο της εγκατάστασης φιλικών προς το φυσικό περιβάλλον,
δ) προώθηση δραστηριοτήτων θεματικού τουρισμού – ειδικών μορφών τουρισμού, όπως περιγράφονται στο ν. 4582/2018 (Α' 208)
ε) διασφάλιση προσβασιμότητας στα άτομα με αναπηρία

3. Στο Άρθρο 44 : Τοποθέτηση ειδικών κατασκευών για εκδηλώσεις σχετικά με την ασφάλεια του κοινού στη θάλασσα να αντικατασταθεί ο όρος «άτομα με ειδικές ανάγκες» με τον όρο «άτομα με αναπηρία» σύμφωνα με την Σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (ν.4074/2012) ως εξής (βλ. κείμενο με έντονους χαρακτήρες)
Στην παρ. 7 του άρθρου 13Α του ν. 2971/2001 (Α΄ 285) προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 7 του άρθρου 13Α του ν. 2971/2001 (Α΄ 285) διαμορφώνεται ως εξής:
«7. Επιτρέπεται με απόφαση του Προϊσταμένου της αρμόδιας Κτηματικής Υπηρεσίας, η οποία κοινοποιείται στην αρμόδια Λιμενική Αρχή, η παραχώρηση, άνευ ανταλλάγματος, τμημάτων του αιγιαλού και της παραλίας προς Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού, ύστερα από αίτηση του οικείου Δήμου, για την εκτέλεση έργων επ' αυτών, μη μονίμως πακτωμένων στο έδαφος, τα οποία διευκολύνουν αποκλειστικά την πρόσβαση ατόμων με αναπηρία, ή επιβάλλονται για λόγους δημόσιας τάξης ή ασφάλειας του κοινού. Με την ίδια διαδικασία επιτρέπεται η παραχώρηση, άνευ ανταλλάγματος, της απλής χρήσης τμημάτων του αιγιαλού και της παραλίας προς Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού, ύστερα από αίτηση του οικείου Δήμου, για την τοποθέτηση επ' αυτών μη μονίμως πακτωμένων στο έδαφος και μέγιστου εμβαδού 10 τ.μ. ειδικών κατασκευών, οι οποίες προορίζονται για τη διεξαγωγή ενημερωτικών - εκπαιδευτικών εκδηλώσεων, σχετικά με την ασφάλεια του κοινού και την πρόληψη ατυχημάτων στη θάλασσα. Κάθε Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού οφείλει να εξασφαλίζει την πρόσβαση σε άτομα με αναπηρία σε τουλάχιστον μία παραλία της χωρικής του αρμοδιότητας. Στην περίπτωση αυτή δεν απαιτείται η τήρηση της διαδικασίας των παρ. 6 έως 10 του άρθρου 14. Ο φορέας διαχείρισης του έργου ενημερώνει την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού ώστε, αν αυτό βρίσκεται εντός κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου, να χορηγηθεί έγκριση και να παρακολουθείται η εκτέλεση του έργου».

4. Στο Άρθρο 47 : Ρυθμίσεις για κολυμβητικές δεξαμενές εντός τουριστικών καταλυμάτων να προστεθεί πρόταση ως εξής (βλ. κείμενο με έντονους χαρακτήρες)
1. Στην έννοια των κολυμβητικών δεξαμενών περιλαμβάνονται και τα συστήματα υδρομάλαξης ή και μηχανισμού παραγωγής κυμάτων που διαθέτουν συστήματα ανακυκλοφορίας, φίλτρανσης και χημικής επεξεργασίας (jacuzzi).
2. Όλες οι κολυμβητικές δεξαμενές θα πρέπει να διαθέτουν σύστημα μεταφοράς ατόμων με κινητική αναπηρία προς και από αυτές.
3. Υπεύθυνος λειτουργίας της κολυμβητικής δεξαμενής είναι το φυσικό πρόσωπο στο όνομα του οποίου γνωστοποιείται η λειτουργία της κολυμβητικής δεξαμενής [...]

Εκτύπωση
PDF
Πλήρης οθόνη
Αρχείο ήχου
Αποστολή περιεχομένου με email

Αρχή