Διαδικτυακή συνεδρίαση με ευρωβουλευτές και την Επίτροπο για την Ισότητα για τον αντίκτυπο της πανδημίας στα ΑμεΑ

Αρ. Πρωτ.: 593

Διαδικτυακή συνεδρίαση με ευρωβουλευτές και την Επίτροπο για την Ισότητα για τον αντίκτυπο της πανδημίας στα ΑμεΑ

Σε διαδικτυακή συνεδρίαση με τους ευρωβουλευτής της διακομματικής ομάδας για την Αναπηρία και την Επίτροπο της ΕΕ για την Ισότητα Dalli έλαβε μέρος ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ και του EDF Ιωάννης Βαρδακαστάνης, την Πέμπτη 30 Απριλίου. Μάλιστα προέβη σε χαιρετισμό μαζί με τους ευρωβουλευτές Ádám Kósa και Brando Benifei. Η συνεδρίαση είχε τίτλο «Ο αντίκτυπος της επιδημίας του COVID-19 στα άτομα με αναπηρία».

Από πλευράς EDF τον λόγο πήραν οι Ana Peláez Narváez, Luisa Bosiso Fazzi, Thorkild Olesen, Albert Prévos, και Dóvile Joutdkaite. Οι ευρωβουλευτές που συμμετείχαν ήταν οι Sophie Pelletier, Radka Maxová, Mónica González, Stelios Kympouropoulos, Katrin Langensiepen, Rosa Estaras και Chrysoula Zacharopoulou.
Ο κ. Βαρδακαστάνης στο χαιρετισμό του εξέφρασε τα συλλυπητήρια του ευρωπαϊκού αναπηρικού κινήματος για τα θύματα με αναπηρία της πανδημίας που ταυτόχρονα είναι και θύματα της αδιαφορίας που πολλές κυβερνήσεις και αρχές έχουν επιδείξει. Επίσης χαιρέτησε τις οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος και των οικογενειών τους, τους εθελοντές και τους συναγωνιστές που ακούραστα εργάζονται για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις σε αυτή την χωρίς προηγούμενο κρίση, που δοκιμάζονται όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά κυρίως και πάνω από όλα το δικαίωμα στη ζωή: «Είναι επιτακτική ανάγκη να κάνουμε τη σημερινή συζήτηση. Η τρέχουσα κρίση του COVID-19 έχει επηρεάσει δραματικά τα άτομα με αναπηρία. Η παραμέληση και ο αποκλεισμός θέτουν σε κίνδυνο τα άτομα με αναπηρία. Αυτή η παραμέληση και ο αποκλεισμός είναι επαναλαμβανόμενα. Πολλές κυβερνήσεις και αρχές, συμπεριλαμβανομένων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, ξέχασαν τα άτομα με αναπηρία όταν αποφάσισαν για μέτρα έκτακτης ανάγκης και σχέδια αποκατάστασης.
Πολύ λίγοι θυμούνται το 15% του πληθυσμού, τα άτομα με αναπηρία και ακόμα λιγότεροι θυμούνται τις υποχρεώσεις των χωρών τους, που δεσμεύονται από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία. Η συντριπτική πλειοψηφία των προσαρμογών για την τήρηση αυτών των δεσμεύσεων ήρθε μόνο μετά από πολύ έντονες καταγγελίες από οργανώσεις ατόμων με αναπηρία στις κυβερνήσεις τους, στα μέσα ενημέρωσης και σε διεθνείς οργανισμούς.
Βλέπουμε φρικτές καταστάσεις που μας κάνουν να νιώθουμε σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας: ιατρικές οδηγίες που υποβαθμίζουν τα άτομα με αναπηρία, άρνηση υγειονομικής περίθαλψης λόγω αναπηρίας, ιδρύματα που έγιναν εστίες μόλυνσης και αφέθηκαν στη μοίρα τους, μηνύματα έκτακτης ανάγκης από κυβερνήσεις που ήταν και εξακολουθούν να είναι μη προσβάσιμα από τα άτομα με αναπηρία, μέτρα περιορισμού χωρίς ευελιξία για όσους αγωνίζονται περισσότερο να τα αντέξουν, η ενδοοικογενειακή βία αυξάνεται και οι γυναίκες και τα παιδιά με αναπηρία κινδυνεύουν περισσότερο, υπηρεσίες υποστήριξης χωρίς προστασία, χωρίς προσωπικό και χωρίς χρηματοδότηση για συνέχιση.
Από την αρχή, το EDF και τα μέλη του μίλησαν για όλα αυτά τα ζητήματα και πολλά άλλα. Στείλαμε επιστολές για να προειδοποιήσουμε για όλες αυτές τις καταστάσεις και να εξηγήσουμε ποια μέτρα χρειάζεται να ληφθούν. Στείλαμε επιστολές σε όλους τους αρχηγούς κρατών, στους Προέδρους της ΕΕ, στους Επιτρόπους, σε όλους εκείνους που είχαν την ευθύνη να μας συμπεριλάβουν από την αρχή. Τα μέλη μας βοηθούν τους ανθρώπους, εργάζονται ακούραστα για να παρέχουν άμεση υποστήριξη σε εκείνους που οι κυβερνήσεις αγνόησαν. Χρειαζόμαστε την ΕΕ να δείξει ισχυρή στάση στην προστασία των ατόμων με αναπηρία, των οργανώσεων και των υπηρεσιών υποστήριξής μας. Δεν μπορούμε να αντέξουμε πλέον ατελείωτες πολιτικές συζητήσεις μεταξύ χωρών και εντός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, όταν οι Ευρωπαίοι με αναπηρία είναι μεταξύ εκείνων που πάσχουν περισσότερο από αυτήν την πανδημία.
Για αυτό η σημερινή μας συζήτηση είναι ύψιστης σημασίας. Πρέπει να συμφωνήσουμε σε μια κοινή προσέγγιση, πρέπει να συμφωνήσουμε σε σαφείς δράσεις, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι τα μέτρα αποκατάστασης δεν θα αφήσουν έξω αυτούς που κινδυνεύουν περισσότερο.
Αγαπητά μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αγαπητή Επίτροπε, διακυβεύεται το σχέδιο της ΕΕ. Δεν είναι θέμα αλληλεγγύης. είναι ευθύνη και καθήκον. Είμαστε έτοιμοι να σας υποστηρίξουμε με οποιονδήποτε τρόπο μπορούμε».
Με το πέρας της συνεδρίασης ο κ. Βαρδακαστάνης σημείωσε: «Αν κάτι έχει αποδειχθεί από αυτή την κρίση είναι ότι η αναπηρία δεν μπορεί πλέον να είναι μια ύστερη σκέψη των κυβερνήσεων. Πρέπει να συμμετέχουμε από την αρχή στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Χρειαζόμαστε μια πολύ καλύτερη ενσωμάτωση των δικαιωμάτων αναπηρίας βάσει της CRPD. Εν ολίγοις, χρειαζόμαστε πιο στιβαρές δομές και μηχανισμούς που διασφαλίζουν ότι τα άτομα με αναπηρία δεν θα ξεχαστούν .Για να γίνει αυτό, θέλω να επαναλάβω μία από τις τελικές παρατηρήσεις της Επιτροπής CRPD και μία από τις πιο πιεστικές απαιτήσεις του ευρωπαϊκού αναπηρικού κινήματος: τη δημιουργία ισχυρότερων εστιακών σημείων CRPD σε όλα τα θεσμικά όργανα και τους οργανισμούς της ΕΕ και σε μια εξέχουσα θέση που θα εγγυάται το σεβασμό στους πολίτες με αναπηρία.
Η ΕΕ δεν έχει άλλη επιλογή από το να γίνει πιο δραστήρια στο κοινωνικό τομέα. Επομένως, ο προϋπολογισμός της ΕΕ πρέπει να αξιοποιηθεί για μια πιο συμπεριληπτική και κοινωνική Ευρώπη, σύμφωνα με τον πυλώνα των κοινωνικών δικαιωμάτων της ΕΕ, και τα χρηματοδοτικά προγράμματα όπως το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής και Ανάπτυξης ή το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας να ενισχύσουν περισσότερο τους μη έχοντες.
Εκτός από την ισχυρή δέσμευση για αποϊδρυματοποίηση, αυτά τα προγράμματα χρηματοδότησης θα πρέπει να γίνουν πιο ευέλικτα και πιο επικεντρωμένα στον άνθρωπο. Και οι αρχές της απαγόρευσης των διακρίσεων και της προσβασιμότητας πρέπει να γίνονται πάντα σεβαστές, καθώς και η ουσιαστική συμμετοχή των οργανώσεων των ατόμων με αναπηρία. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει για εμάς χωρίς εμάς.
Σας ευχαριστώ».

Εκτύπωση
PDF
Πλήρης οθόνη
Αρχείο ήχου
Αποστολή περιεχομένου με email

Αρχή