Αθήνα: 30/10/2020

ΠΡΟΣ:
Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κ. Ι. Βρούτση

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
Γραφείο Πρωθυπουργού της χώρας
- Γραφείο Υπουργού Επικρατείας, κ. Γ. Γεραπετρίτη
- Γραφείο Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ, κ. Άκη Σκέρτσου
- Γραφείο Υπουργού Εσωτερικών, κ. Π. Θεοδωρικάκου
- Γραφείο Υφυπουργού Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων, κ. κ. Π. Τσακλόγλου
- Γραφείο Υφυπουργού Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Δ. Μιχαηλίδου
- Γραφείο Γ.Γ. Κοιν. Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας, κ. Γ. Σταμάτη
- Γραφείο Γ.Γ. Υπουργείου Εργασίας, κ. Α. Στρατινάκη
- Γραφείο Γ.Γ. Υπουργείου Εργασίας, κ. Μ. Συρεγγέλα
- Γραφείο Γ.Γ. Κοινωνικών Ασφαλίσεων, κ. Π. Καρασιώτου
- Πρόεδρο και Μέλη Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής
- Οργανώσεις Μέλη Ε.Σ.Α.μεΑ.

---

Η Ε.Σ.Α.μεΑ. καταθέτει τις προτάσεις - παρατηρήσεις της στο σχέδιο νόμου με θέμα: «Μέτρα ενίσχυσης των εργαζομένων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, κοινωνικοασφαλιστικές διατάξεις και διατάξεις για την ενίσχυση των ανέργων

Κύριε Υπουργέ,
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) –που αποτελεί τον τριτοβάθμιο κοινωνικό και συνδικαλιστικό φορέα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους στη χώρα, επίσημα αναγνωρισμένο Κοινωνικό Εταίρο της ελληνικής Πολιτείας σε ζητήματα αναπηρίας- με το παρόν έγγραφό της και με αφορμή το σχέδιο νόμου που έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση με θέμα: ««Μέτρα ενίσχυσης των εργαζομένων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, κοινωνικοασφαλιστικές διατάξεις και διατάξεις για την ενίσχυση των ανέργων» σας αποστέλλει τις προτάσεις της, οι οποίες υποβλήθηκαν και ηλεκτρονικά στις 29.10.2020 στον διαδικτυακό τόπο www.opegov.gr 

Λαμβάνοντας υπόψη:
• την παρ. 2 του άρθρου 4 του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με το οποίο «Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις»,
• την παρ. 6 του άρθρου 21 του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με την οποία «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας»,
• τον ν.4488/2017, ο οποίος αναφέρει στο άρθρο 68 «Νομοπαραγωγική διαδικασία, ανάλυση συνεπειών ρυθμίσεων και παραγωγή επίσημων στατιστικών για τα ΑμεΑ» τα εξής:
«1. Κατά το στάδιο της νομοπαραγωγικής διαδικασίας τα αρμόδια όργανα συνεκτιμούν τα δικαιώματα των ΑμεΑ, όπως αυτά περιγράφονται στη Σύμβαση και κατά τη διάρκεια της κατάρτισης σχεδίων νόμου, συνεργάζονται με το Συντονιστικό Μηχανισμό του άρθρου 69 και με το Κεντρικό Σημείο Αναφοράς του άρθρου 70 και τελούν σε διαβούλευση με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, με άτομα και με ομάδες ατόμων που έχουν εύλογο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ΑμεΑ [...]»
• τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, την οποία η χώρα μας μαζί με το προαιρετικό πρωτόκολλό της επικύρωσε με τον Ν.4074/2012 (ΦΕΚ 88 Α΄/11.04.2012), και ως εκ τούτου οφείλει να θέσει σε εφαρμογή σε εθνικό επίπεδο, μέσω της οποίας υπαγορεύονται τα εξής:
α) στην παρ.3 του άρθρου 4 «Γενικές Υποχρεώσεις», το εξής: «3. Κατά την ανάπτυξη και εφαρμογή της νομοθεσίας και των πολιτικών, για να εφαρμοστεί η παρούσα Σύμβαση και σε άλλες διαδικασίες λήψης αποφάσεων που αφορούν ζητήματα σχετικά με τα άτομα με αναπηρίες, τα Συμβαλλόμενα Κράτη θα συμβουλεύονται συνεχώς και θα εμπλέκουν ενεργά τα άτομα με αναπηρίες, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών με αναπηρίες, μέσω των αντιπροσωπευτικών οργανώσεών τους»,
β) την παρ. 3 του άρθρου 5 «Ισότητα και μη διάκριση» στην οποία αναφέρεται ότι: «Προκειμένου να προάγουν την ισότητα και να εξαλείψουν τις διακρίσεις, τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίζουν ότι παρέχεται εύλογη προσαρμογή»,
γ) την παρ. 1 του άρθρου 7 «Παιδιά με αναπηρίες» στην οποία αναφέρεται ότι: «Τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν όλα τα απαιτούμενα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη απόλαυση, από τα παιδιά με αναπηρίες, όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, σε ίση βάση με τα υπόλοιπα παιδιά».
δ) το εδάφιο α) της παρ. 2 του άρθρου 28 «Ανεκτό βιοτικό επίπεδο και κοινωνική προστασία», στο οποίο αναφέρεται ότι τα Συμβαλλόμενα Κράτη οφείλουν «α. Να διασφαλίζουν την πρόσβαση, με ίσους όρους, από τα άτομα με αναπηρίες σε [...]σε κατάλληλες και προσιτές υπηρεσίες, συσκευές και σε κάθε άλλη βοήθεια για σχετικές με την αναπηρία ανάγκες»,
η Ε.Σ.Α.μεΑ. προτείνει και αιτείται ανά άρθρο του παρόντος σχεδίου νόμου τις ακόλουθες τροποποιήσεις, συμπληρώσεις και προσθήκες:
Άρθρο 1 «Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών»
Θέση της Ε.Σ.Α.μεΑ. είναι πως τα ΚΔΑΠ και τα ΚΔΑΠ ΑμεΑ συνιστούν έναν από τους πιο πρωτοποριακούς θεσμούς της χώρας, και τον μοναδικό σε επίπεδο πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης, που συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τόσο των ίδιων των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις όσο και των οικογενειών τους καθώς προωθούν την ανεξάρτητη διαβίωση των ατόμων με αναπηρία στην κοινότητα και υποστηρίζουν τις οικογένειες με ανήλικους και ενήλικους με αναπηρία. Ωστόσο, ολοκληρώνοντας ο εν λόγω θεσμός μια σημαντική και πετυχημένη περίοδο λειτουργίας 21 ετών περίπου, οφείλει να περάσει σε μια νέα εποχή. Για την Ε.Σ.Α.μεΑ. η νέα εποχή σημαίνει: i) τη θωράκιση του δημόσιου κοινωνικού χαρακτήρα των δομών ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ ΑμεΑ μέσω σταθερής χρηματοδότησης του λειτουργικού κόστους τους σε συνδυασμό με ασφαλείς, μόνιμες εργασιακές σχέσεις του προσωπικού των δομών, ii) την επέκταση του θεσμού σε κάθε δήμο της χώρας, iii) τον εκσυγχρονισμό των παρεχόμενων υπηρεσιών τους προκειμένου μέσω αυτών να επιτυγχάνεται η ανάπτυξη ή/και διατήρηση δεξιοτήτων αυτονομίας και αυτοπροσδιορισμού με στόχο την προετοιμασία των ατόμων με αναπηρία ή/και χρόνιες παθήσεις στην ανεξάρτητη διαβίωση, στη βάση των απαιτήσεων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (Βλ. ν.4074/2014).
Η παρ. 1 να τροποποιηθεί ως ακολούθως (βλ. με έντονη γραμματοσειρά):
«1. Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) είναι οι δομές κοινωνικής πρόνοιας, στις οποίες απασχολούνται δημιουργικά παιδιά ηλικίας από πέντε (5) έως δώδεκα (12) ετών για ένα χρονικό διάστημα της ημέρας εκτός του σχολικού ωραρίου. Στις δομές αυτές δύνανται να απασχολούνται και παιδιά με ελαφριάς μορφής κινητικά ή αισθητηριακά προβλήματα κινητική αναπηρία ή αισθητηριακές αναπηρίες (όπως αναπηρία όρασης ή ακοής) καθώς και ελαφρά νοητική αναπηρία, όπως σύνδρομο down, αυτισμό κ.α. ενισχύοντας τα κέντρα αυτά με επαρκές και εξειδικευμένο προσωπικό»
Αιτιολόγηση: προτείνεται η τροποποίηση της προαναφερθείσας ορολογίας διότι η λέξη «πρόβλημα» δεν συνάδει με τη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας, όπως αυτή κατοχυρώθηκε από το Σύνταγμα της χώρας (άρθ. 21 παρ. 6) και τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (βλ. ν.4074/2012). Η συμπερίληψη των παραπάνω κατηγοριών αναπηρίας κρίνεται απαραίτητη, ώστε να πάμε στα «ΚΔΑΠ νέας γενιάς» που θα συμβαδίζει με την προώθηση της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης στη χώρα.
Η παρ. 7 να τροποποιηθεί ως ακολούθως (βλέπε έντονη γραμματοσειρά):
«7. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Εσωτερικών και Ψηφιακής Διακυβέρνησης εξειδικεύονται περαιτέρω ο σκοπός των ΚΔΑΠ και το περιεχόμενο της παρ. 3 του παρόντος και καθορίζονται : α) οι όροι, οι προϋποθέσεις και οι φορείς λειτουργίας τους, β) ο ανώτατος αριθμός ωφελουμένων ανά δομή και βάρδια λειτουργίας, γ) οι απαιτούμενοι ανά δομή χώροι, οι σχετικές τεχνικές προδιαγραφές τους, συμπεριλαμβανομένων των προδιαγραφών προσβασιμότητας επί ποινή ανάκλησης της άδειας λειτουργίας σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με αυτές, και οι αποστάσεις τους από οχλούσες δραστηριότητες, δ)....»
Άρθρο 2. Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Ατόμων με Αναπηρία
Τα ΚΔΑΠ ΑμεΑ θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν προκειμένου να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες, να προωθούν την ανεξάρτητη διαβίωση των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και να συνάδουν με τη σύγχρονη δικαιωματική προσέγγιση για την αναπηρία, όπως αυτή έχει κατοχυρωθεί από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (βλ. ν.4074/2012).
Τα ΚΔΑΠ ΑμεΑ νέας γενιάς, τα οποία θα απευθύνονται σε όλους τους ανήλικους και ενήλικους με αναπηρία ή χρόνια πάθηση, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών τρίτων χωρών (ανήλικων και ενήλικων) με αναπηρία, πρέπει να επεκταθούν σε κάθε Δήμο της χώρας, να διασφαλιστεί η σταθερή χρηματοδότησή τους και να ακολουθείται από αυτά το μοντέλο της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης και της δημιουργικής απασχόλησης, η οποία θα είναι συμπληρωματική της σχολικής εκπαίδευσης, ώστε να υπάρχει αλληλουχία της δημόσιας εκπαίδευσης και της εκπαίδευσης σε ΚΔΑΠ ΑμεΑ, να εξασφαλίζονται οι προδιαγραφές προσβασιμότητας σε αυτά, τόσο για τους ωφελούμενους όσο και για τους γονείς/κηδεμόνες αυτών αλλά και για εργαζόμενους σε αυτά και σε αντίθετη περίπτωση να μην δίνεται άδεια λειτουργίας, καθώς και να γίνει έλεγχος προσβασιμότητας σε αυτά που ήδη λειτουργούν. Επίσης πρέπει να αναφέρονται ρητά οι αρχές που διέπουν το χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία των ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ ΑμεΑ καθώς και οι όροι και οι προϋποθέσεις λειτουργίας τους, οι οποίες να συμπεριληφθούν στο εν λόγω νομοσχέδιο ώστε να τεθούν σε διαβούλευση.
Η παρ. 5 να τροποποιηθεί ως ακολούθως (βλέπε έντονη γραμματοσειρά):
«5. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Εσωτερικών και Ψηφιακής Διακυβέρνησης εξειδικεύεται περαιτέρω ο σκοπός των ΚΔΑΠΑΜΕΑ και καθορίζονται α) οι όροι, οι προϋποθέσεις και οι φορείς λειτουργίας τους, β) οι κατηγορίες των ενηλίκων ατόμων με αναπηρία που υπάγονται στη φροντίδα εντάσσονται στα προγράμματα των δομών αυτών, γ) ο ανώτατος αριθμός ωφελουμένων ανά δομή και βάρδια λειτουργίας, δ) οι απαιτούμενοι ανά δομή χώροι, οι σχετικές τεχνικές προδιαγραφές τους, συμπεριλαμβανομένων των προδιαγραφών προσβασιμότητας επί ποινή ανάκλησης της άδειας λειτουργίας σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με αυτές, και οι αποστάσεις τους από οχλούσες δραστηριότητες, ε...»
Άρθρο 4 «Άστεγοι» ως ωφελούμενη μονάδα του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος
Στο άρθρο αυτό πρέπει να καταργηθεί από τις γνωματεύσεις των ΚΕΠΑ ο όρος: «Ανίκανος για κάθε βιοποριστικό επάγγελμα», διότι ο πολίτης που φέρει το συγκεκριμένο χαρακτηρισμό δεν έχει δικαίωμα να κάνει εγγραφή στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ, να εργαστεί ή να κάνει χρήση άλλων ευεργετικών διατάξεων. Επίσης ο όρος αυτός έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα της χώρας και τις απαιτήσεις της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, την οποία η χώρα μας μαζί με το προαιρετικό πρωτόκολλό της κύρωσε με τον Ν.4074/2012 (ΦΕΚ 88 Α΄/11.04.2012), και πρόσφατα θέσπισε με το ν.4488/2017 τις κατευθυντήριες – οργανωτικές διατάξεις για την υλοποίησή της.
Ως εκ τούτου πρέπει να καταργηθεί από την τελευταία παράγραφο ο όρος «ανίκανος για εργασία», καθώς και ο χαρακτηρισμός «ως μη δυνάμενοι για εργασία» των ατόμων με αναπηρία ή χρόνια πάθηση που βιώνουν διακρίσεις και αποκλεισμό από την εργασία.
Άρθρο 5
Αποζημίωση των συμβεβλημένων προνοιακών φορέων με τον ΕΟΠΥΥ
Από το δηλούμενο εισόδημα που απαιτείται για να καταστεί κάποιος δικαιούχος αποζημίωσης νοσήλειου-τροφείου από τον ΕΟΠΥΥ, πρέπει να εξαιρούνται τα μη ανταποδοτικά επιδόματα αναπηρίας που χορηγούνται από το κράτος, όπως ισχύει και στο άρθρο 4 του παρόντος.
Αιτιολόγηση: Είναι ευρέως γνωστό, ότι τα επιδόματα αναπηρίας δίνονται στα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις για την αντιμετώπιση του πρόσθετου κόστους διαβίωσης που προκύπτει από την αναπηρία και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση εισοδηματικό κριτήριο, όπως προκύπτει και από το άρθρο 11 της υπ' αριθμ. Απόφασης Δ12α/Γ.Π.οικ.68856/2202 (ΦΕΚ 5855/2018 Β΄), η οποία αναφέρει: «Τα χρηματικά ποσά που καταβάλλονται ως προνοιακές παροχές σε χρήμα σε άτομα με αναπηρία, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας, δεν εμπίπτουν σε καμία κατηγορία εισοδήματος και επομένως δεν φορολογούνται. Επιπλέον το ποσό προνοιακών παροχών σε χρήμα σε άτομα με αναπηρία δεν υπόκειται σε οποιαδήποτε κράτηση ή κράτηση χαρτοσήμου, δεν κατάσχεται, ούτε συμψηφίζεται με ήδη βεβαιωμένα χρέη προς το Δημόσιο, ιδιώτες ή πιστωτικά ιδρύματα και δεν υπολογίζεται στα εισοδηματικά όρια για την καταβολή οποιασδήποτε παροχής κοινωνικού ή προνοιακού χαρακτήρα».
Ως εκ τούτου θα πρέπει να εξαιρεθούν τα πάσης φύσεως επιδόματα αναπηρίας από τα εισοδηματικά κριτήρια.
Άρθρο 6. Καταβολή νοσηλίου – τροφείου σε φορείς που επαναλειτουργούν Κέντρα Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας
Η επιχειρούμενη ρύθμιση της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του σχεδίου νόμου, παρότι κινείται προς την σωστή κατεύθυνση για την αποκατάσταση σωρείας οικονομικών δυσχερειών, τις οποίες επωμίστηκαν τα Κ.Δ.-Η.Φ. ΑμεΑ στο πλαίσιο των μέτρων για την προστασία από τις επιπτώσεις της πανδημικής κρίσης, κατά την εκτίμησή μας χρήζει, για λόγους πληρότητας, συνέπειας και ισότιμης μεταχείρισης των φορέων, ανεξαρτήτως της πηγής χρηματοδότησής τους, περαιτέρω επεξεργασίας και αναδιατύπωσης (επισημάνσεις προσθηκών ή/και αλλαγών με έντονη γραμματοσειρά) σύμφωνα με τα ακόλουθα:
1. «Η αποζημίωση των [...] φορέων που λειτουργούν Κέντρα Διημέρευσης – Ημερήσιας Φροντίδας (ΚΔΗΦ), των οποίων η λειτουργία ανεστάλη, [....] και επαναλειτούργησαν με μειωμένη κατά πενήντα τοις εκατό (50%) δυναμικότητα ή/και με μείωση της παρουσίας ωφελούμενων λόγω των μέτρων που έχουν θεσπιστεί στο πλαίσιο της προφύλαξης από τη λοίμωξη Covid-19, καταβάλλεται για το χρονικό διάστημα από την 25η Μαΐου και για όσο διαρκούν τα περιοριστικά μέτρα επαναλειτουργίας των εν λόγω δομών στο εκατό τοις εκατό (100%) των ωφελούμενων, ανεξαρτήτως της διάρκειας παραμονής των τελευταίων στα ΚΔΗΦ».
Τέλος, στο πλαίσιο της βλέψης για την «ισότιμη αντιμετώπιση των φορέων που παρέχουν τις ίδιες υπηρεσίες», θεωρούμε απαραίτητη την προσθήκη παραγράφου (υπ' αριθμ. 4) στο άρθρο 6, σε σύμπλευση με τα ισχύοντα για τους φορείς που αποζημιώνονται για τις υπηρεσίες τους από πόρους του Ε.Κ.Τ. / Ε.Σ.Π.Α.:
4. «Επισημαίνεται ότι, όλοι οι φορείς / δομές θα πρέπει από την ημέρα επανέναρξής τους να λειτουργούν και να απασχολούν το αναλογούν προσωπικό για τις προβλεπόμενες υπηρεσίες στα ωφελούμενα άτομα».

Άρθρο 7. Μέτρα για την προώθηση των θεσμών της αναδοχής και της υιοθεσίας
Να συμπληρωθεί ως ακολούθως (βλ. με έντονη γραμματοσειρά):
Στο άρθρο 8 του ν. 4538/2018 (Α' 85) αντικαθίσταται το δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Η τοποθέτηση ανηλίκου σε ανάδοχους γονείς επιτρέπεται εφόσον πληρούνται σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις:
α. οι ανάδοχοι γονείς πληρούν τα όρια ηλικίας...
β. οι ανάδοχοι γονείς έχουν...
γ. οι ανάδοχοι γονείς και οι...
δ. οι ανάδοχοι γονείς έχουν...
ε. οι ανάδοχοι γονείς είναι εγγεγραμμένοι στο Εθνικό Μητρώο Υποψήφιων Αναδόχων Γονέων της παραγράφου 1 του άρθρου 6. Σε απρόβλεπτες ή επείγουσες περιπτώσεις, όπως ενδεικτικά αναφέρεται ο αιφνίδιος θάνατος των γονέων, η εγκληματική ενέργεια μεταξύ των γονέων, η απροειδοποίητη εγκατάλειψη της οικογενειακής εστίας από τους γονείς, η ως άνω προηγούμενη εγγραφή των αναδόχων γονέων στο Εθνικό Μητρώο Υποψήφιων Αναδόχων Γονέων της παραγράφου 1 του άρθρου 6 δύναται να παραλειφθεί, εφόσον πρόκειται για συγγενική αναδοχή.
Οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στις περιπτώσεις β΄, γ΄ και δ΄ πρέπει να συντρέχουν καθ' όλη τη διάρκεια της αναδοχής».
Άρθρο 15. Προϋποθέσεις χορήγησης του επιδόματος στέγασης
Στο τέλος της παρ. 1 να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
1. Στις περιπτώσεις της παρ. 2 του άρθρου 23 το επίδομα χορηγείται για το χρονικό διάστημα του συμβατικού χρόνου ισχύος που ρητά προβλέπεται στην εκάστοτε νέα σύμβαση μίσθωσης κατοικίας, εφόσον πληρούνται σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) το ετήσιο φορολογητέο πραγματικό ή τεκμαρτό, καθώς και το απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο, εισόδημα του ανασφάλιστου υπερήλικα δεν υπερβαίνει το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων τριακοσίων είκοσι (4.320,00) ευρώ, για τα δε ανασφάλιστα ζεύγη το ποσό των οκτώ χιλιάδων εξακοσίων σαράντα (8.640,00) ευρώ. Το δηλούμενο εισόδημα δεν περιλαμβάνει τα μη ανταποδοτικά επιδόματα αναπηρίας που χορηγούνται από το κράτος.
Αιτιολόγηση: Είναι ευρέως γνωστό, ότι τα επιδόματα αναπηρίας δίνονται στα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις για την αντιμετώπιση του πρόσθετου κόστους διαβίωσης που προκύπτει από την αναπηρία και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση εισοδηματικό κριτήριο, όπως προκύπτει και από το άρθρο 11 της υπ' αριθμ. Απόφασης Δ12α/Γ.Π.οικ.68856/2202 (ΦΕΚ 5855/2018 Β΄), η οποία αναφέρει: «Τα χρηματικά ποσά που καταβάλλονται ως προνοιακές παροχές σε χρήμα σε άτομα με αναπηρία, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας, δεν εμπίπτουν σε καμία κατηγορία εισοδήματος και επομένως δεν φορολογούνται. Επιπλέον το ποσό προνοιακών παροχών σε χρήμα σε άτομα με αναπηρία δεν υπόκειται σε οποιαδήποτε κράτηση ή κράτηση χαρτοσήμου, δεν κατάσχεται, ούτε συμψηφίζεται με ήδη βεβαιωμένα χρέη προς το Δημόσιο, ιδιώτες ή πιστωτικά ιδρύματα και δεν υπολογίζεται στα εισοδηματικά όρια για την καταβολή οποιασδήποτε παροχής κοινωνικού ή προνοιακού χαρακτήρα».
Ως εκ τούτου πρέπει να εξαιρεθούν τα πάσης φύσεως επιδόματα αναπηρίας από τα εισοδηματικά κριτήρια, όπως αναφέρεται και στο άρθρο 4 του παρόντος.
Άρθρο 31. Προϋποθέσεις συνταξιοδότησης πολιτικών και στρατιωτικών υπαλλήλων πασχόντων από κυστική ίνωση ή μόνιμη ορθοκυστική διαταραχή
Στο άρθρο αυτό πολύ ορθά συμπεριλήφθηκαν οι κατηγορίες των πασχόντων από κυστική ίνωση ή μόνιμη ορθοκυστική διαταραχή στην παρ. 1 του άρθρου 1 του π.δ. 169/2007 (Α'210) το οποίο προβλέπει πλήρη συνταξιοδότηση με τη συμπλήρωση 15ετίας πραγματικής προϋπηρεσίας, αλλά πιστεύουμε ότι πρέπει να ενταχθούν τόσο στις διατάξεις του ν. 612/1977 όσο και στο π.δ. 169/2007 και οι πάσχοντες από συγγενείς καρδιοπάθειες με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, οι μεταμοσχευμένοι από καρδιά και πνεύμονα, καθώς και οι Κωφοί-Βαρήκοοι με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, όπως ισχύει από δεκαετιών για έτερες ειδικές κοινωνικές ομάδες. Αυτό αποτελεί χρόνιο και καθολικό αίτημα της ΕΣΑμεΑ με δεδομένο το χαμηλό μέσο όρο ζωής και τα σοβαρά ιατρικά προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν, τόσο οι μεταμοσχευμένοι από καρδιά και πνεύμονα, όσο και οι πάσχοντες από συγγενείς καρδιοπάθειες, οι παθήσεις των οποίων είναι χρόνιες και ανίατες, επιδεινούμενες με την πάροδο του χρόνου.
Επιπρόσθετα λόγοι κοινωνικής δικαιοσύνης και ίσης αντιμετώπισης όλων των ειδικών κοινωνικών ομάδων επιβάλλουν μία ενιαία γραμμή αντιμετώπισης όλων των βαρέως πασχόνων ασχέτως της παθήσεώς τους.
Άρθρο 47. Εξαιρετικές περιπτώσεις παραχώρησης αδιάθετων και κενών κατοικιών από τον ΟΑΕΔ
Στο συγκεκριμένο άρθρο πρέπει να συμπεριληφθούν τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, καθώς και οικογένειες που έχουν εξαρτώμενα μέλη με αναπηρία ή χρόνια πάθηση.
Επίσης, στο δηλούμενο εισόδημα για ένταξη στο εν λόγω πρόγραμμα, πρέπει να καταστεί σαφές ότι δεν θα περιλαμβάνει τα μη ανταποδοτικά επιδόματα αναπηρίας που χορηγούνται από το κράτος, όπως αναφέρεται και στο άρθρο 4 του παρόντος.
Άρθρο 50. Προσθήκη κοινωνικού εταίρου και απόδοση πόρου από τον κλάδο ΛΑΕΚ του ΕΛΕΚΠ
Η παράγραφος 10 να συμπληρωθεί ως ακολούθως (βλ. με έντονη γραμματοσειρά):
«10. Από τον κλάδο ΛΑΕΚ του ΕΛΕΚΠ αποδίδεται πόρος στο Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, στον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΟΠΠΕΠ), καθώς και στα ινστιτούτα και τα εκπαιδευτικά κέντρα, τα οποία έχουν ιδρυθεί ή θα ιδρυθούν με τη συμμετοχή της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ), του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (Σ.Ε.Β.), της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος (Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε), της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (Ε.Σ.Ε.Ε.), του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) και της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) ...».
Επίσης κρίνεται απαραίτητη η συμμετοχή της ΕΣΑμεΑ, η οποία είναι η αντιπροσωπευτικότερη οργάνωση των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΑΕΔ, όπως έχει ήδη συμφωνηθεί με την ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας, διότι ο ΟΑΕΔ αποτελεί σημαντικό φορέα στην προώθηση μέτρων και πολιτικών για την απασχόληση των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, μία από τις κυριότερες των οποίων είναι η κατηγορία των ατόμων με αναπηρία.
Προσθήκη νέων άρθρων.
1. Πλήρης αποσύνδεση της αναπηρικής σύνταξης από το επίδομα του ΟΠΕΚΑ. Να μην γίνεται διακοπή του επιδόματος στα ανασφάλιστα ή έμμεσα ασφαλισμένα τέκνα, στα οποία χορηγείται το επίδομα βαριάς αναπηρίας, όταν σε περίπτωση θανάτου των γονέων τους, τους χορηγηθεί σύνταξη μεγαλύτερη από το ποσό του προνοιακού επιδόματος.
Η διακοπή του εν λόγω επιδόματος, το οποίο αξίζει να αναφέρουμε ότι δίνεται για την κάλυψη του πρόσθετου κόστους των αναγκών που προκύπτουν από την αναπηρία, δημιουργεί πολύ σοβαρά προβλήματα στην αξιοπρεπή διαβίωση των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους, εάν λάβουμε υπόψη την έλλειψη κρατικών υποστηρικτικών δομών.
2. Επαναφορά ευνοϊκών ρυθμίσεων οι οποίες αφορούν στη συνταξιοδότηση των γονέων/ συζύγων/ αδελφών που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία και επέκτασή τους στα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και του πολιτικού προσωπικού, οι οποίοι έχουν στην οικογένειά τους άτομο με αναπηρία ή χρόνια πάθηση.
3. Επέκταση της εξαίρεσης από την περικοπή σύνταξης λόγω απασχόλησης συνταξιούχων με αναπηρία που έχουν συνταξιοδοτηθεί με τις διατάξεις του ν. 612/1977 σε όλους τους συνταξιούχους αναπηρίας λαμβάνοντας υπόψη τις μειωμένες συντάξεις που παίρνουν, καθώς και την εξαίρεσή τους από τις διατάξεις του άρθρου 27 του ν. 4670/2020, σύμφωνα με τις οποίες καταβάλλονται μειωμένες οι συντάξεις σε ποσοστό 30% των συνταξιούχων που αναλαμβάνουν εργασία.