Αθήνα: 10/10/2011

ΠΡΟΣ:
Πρόεδρο Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων & Μέλη αυτής

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
-Γραφείο Πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου
-Γραφείο Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης &Υπουργού Οικονομικών κ. Ευ. Βενιζέλου
-Γραφείο Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Κου Γ. Κουτρουμάνη
-κ. Γ. Κουτσούκο, Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
-κ. Φ. Σαχινίδη, Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών
-κ. Π. Οικονόμου, Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών
-Πρόεδρο και Μέλη Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης
-Πρόεδρο και Μέλη Υποεπιτροπής για τα θέματα των ατόμων με αναπηρία
-κ. Η. Πλασκοβίτη, Γεν. Γραμματέα Οικονομικών
-Φορείς – Μέλη Ε.Σ.ΑμεΑ. & Φορείς Μέλη αυτών

---

Προτάσεις της Ε.Σ.ΑμεΑ. για το ν/σ που αφορά στις συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, την εργασιακή εφεδρεία, το ενιαίο μισθολόγιο και φορολογικές ρυθμίσεις

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε
Αξιότιμοι κ.κ. Βουλευτές,

Με το παρόν, η Ε.Σ.ΑμεΑ. καταθέτει τις προτάσεις της επί του κατεπείγοντος ν/σ που συζητείται την Τρίτη στην Επιτροπή σας και αφορά στην εφαρμογή του μεσοπρόθεσμού πλαισίου στήριξης. Στα άτομα με αναπηρία και στις οικογένειές τους είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι δεν έχει εξαντληθεί μόνο η φοροδοτική τους ικανότητα αλλά και η ικανότητα της ίδιας της επιβίωσής τους. Καθίσταται επιτακτική πλέον ανάγκη από τους ίδιους τους Βουλευτές σε όποια πολιτική δύναμη και εάν ανήκουν να ακούσουν τη φωνή των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους και να πράξουν σύμφωνα με το ηθικό και κοινωνικό δίκαιο.

Επίσης αιτούμαστε να κληθούμε ενώπιον της Επιτροπής σας κατά τη διαδικασία ακρόασης εξωκοινοβουλευτικών εκπροσώπων προκειμένου να σας παρουσιάσουμε αναλυτικά τις προτάσεις μας και να απαντήσουμε σε τυχόν ερωτήματα σας επί αυτών των προτάσεων. 

Η Ε.Σ.Α.μεΑ. καταθέτει τις ακόλουθες προτάσεις της κατά άρθρο του νομοσχεδίου:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄: Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις

Άρθρο 1:

Με την περ. γ. της παρ. 10 του άρθρου 1, ο νομοθέτης εξαιρεί τους συνταξιούχους που λαμβάνουν το επίδομα ανικανότητας, δηλαδή όσους εντάσσονται στο άρθρο 54 το οποίο παραπέμπει στο τέταρτο εδάφιο της παρ. α του άρθρου 1 του Π.Δ. 169/2007. Σε αυτή όμως την κωδικοποίηση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του έτους 2007 δεν έχουν ενταχθεί κατηγορίες αναπηρίας, οι οποίες συνταξιοδοτούνται στη 15αετία λόγω της αναπηρίας τους με ρυθμίσεις μεταγενέστερες όπως: πάσχοντες πάσχουν από αιμορροφιλία Α΄ και Β΄ ή μυασθένεια – μυοπάθεια ή έχουν υποστεί ακρωτηριασμό των άνω ή κάτω άκρων ή του ενός άνω και του ενός κάτω άκρου. Για λόγους λοιπόν  φορολογικής δικαιοσύνης και ισότητας ζητούμε στις προαναφερθείσες εξαιρέσεις να ενταχθούν και όσοι εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 16 της παρ. 2 του ν. 3865/2010. Επισημαίνουμε ότι η συμπλήρωση αυτή αφορά ένα πολύ μικρό αριθμό συνταξιούχων, δηλαδή μερικές δεκάδες.  

Επίσης από τις μειώσεις των συντάξεων του δημοσίου δεν εξαιρούνται οι φορολογούμενοι που βαρύνονται φορολογικά από άτομα με αναπηρία όπως αυτοί καθορίζονται με το άρθρο 7 του Κ.Φ.Ε. (ν/. 2238/1994). Για άλλη μια φορά διαπιστώνουμε ότι οι οικογένειες που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριές αναπηρίες και πλήττονται ιδιαιτέρως από την ανεργία (συνήθως ο ένας εκ των δύο γονέων δεν μπορεί να εργαστεί λόγω των αυξημένων αναγκών του προστατευόμενου μέλους) δεν προστατεύονται. Γι’ αυτό ζητούμε την εξαίρεση και αυτών που υπάγονται στις ρυθμίσεις του άρθρου 7 του ΚΦΕ από τις μειώσεις που επέρχονται με την περ. γ΄ της παρ. 10 του άρθρου 1.  

Άρθρο 2:

Στο 3ο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 2 προβλέπεται η εξαίρεση αυτών που λαμβάνουν το εξωϊδρυματικό επίδομα  και επίδομα απολύτου αναπηρίας,. καθώς και όσοι συνταξιοδοτούνται με τις ρυθμίσεις της παρ. 4 του άρθρου 5 του ν. 3232/2004.

Καταρχήν σε σχέση με τις ευνοϊκές ρυθμίσεις της περ. γ΄ της παρ. 10 του άρθρου 1 όπως ισχύουν για τους συνταξιούχους του δημοσίου, παρατηρούμε άνιση φορολογική μεταχείριση για τους συνταξιούχους ασφαλιστικών φορέων αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, αφού υπάρχουν βαρύτατες κατηγορίας αναπηρίας που δεν λαμβάνουν το εξωϊδρυματικό επίδομα ή επίδομα απολύτου αναπηρίας. 

Για λόγους φορολογικής ισότητας και δικαιοσύνης θα πρέπει να ενταχθούν στην εξαίρεση που προβλέπεται με το 3ο εδάφιο της παρ. 2 όλοι ανεξαιρέτως οι συνταξιούχοι που έχουν συνταξιοδοτηθεί με τις ευνοϊκές διατάξεις του ν. 612/1977 και τις συμπληρώσεις αυτού. Για την κατανόηση των ανωτέρω επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του ν/σ δεν καλύπτονται οι συνταξιούχοι βαριών κατηγοριών αναπηρίας, όπως οι νεφροπαθείς τελικού σταδίου , οι αιμορροφιλικοί, οι πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας, ή μεταμοσχευθέντες μυελού των οστών, οι οποίοι έχουν συνταξιοδοτηθεί με συμπληρωματικές διατάξεις όπως η παρ. 1 (επέκταση των διατάξεων του ν. 612/77 σε πάσχοντες από αιμορροφιλία), παρ. 3 του άρθρου 5 του ν. 3232/2004 (αντικατάσταση της παρ. 2 του άρθρου 2 του ν. 3075/2002 και επέκταση των διατάξεων του ν. 612/77 στους νεφροπαθείς τελικού σταδίου), παρ. 4 του άρθρου 61 του ν. 3518/2008 (επέκταση των διατάξεων του ν. 612/77 σε μεταμοσχευμένους από μυελό των οστών πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας κ.λπ) . 

Επίσης, ενώ προβλέπεται η εξαίρεση όσων έχουν συνταξιοδοτηθεί με την παρ.4  του άρθρου 5 του ν. 3232/2004 δεν έχει προβλεφθεί η εξαίρεση των συνταξιούχων που βαρύνονται φορολογικά με πρόσωπα που εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 7 του Κ.Φ.Ε γεγονός που οδηγεί σε άνιση μεταχείριση τα πρόσωπα που βαρύνονται φορολογικά από άτομα με βαριά αναπηρία.

Επίσης, δεν έχει προβλεφθεί η εξαίρεση των ατόμων με αναπηρία που προστατεύονται από τις διατάξεις της παρ. 5α  του άρθρου 5 του ν. 3232/2004. Πρόκειται για άτομα με βαριές κατηγορίες αναπηρίας με ποσοστό 80% και άνω, ορφανά και από δύο γονείς στα οποία έχει μεταφερθεί η σύνταξη ενός από τους δύο θανόντες γονείς. Αντιλαμβάνεστε ότι μιλάμε για ένα μικρό αριθμό συνταξιούχων με ιδιαίτερα οξυμένα προβλήματα επιβίωσης.

Με το  3ο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 2 προκαλείται ακόμη μεγαλύτερη αδικία, αφού από τις μειώσεις των συντάξεων που αφορούν την ηλικία των 55 ετών και άνω δεν λαμβάνεται ουδεμία πρόνοια ακόμα και για αυτούς που έχουν συνταξιοδοτηθεί με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 5 του ν. 3232/2004. Δηλαδή παρατηρούμε την ίδια λογική της άνισης φορολογικής μεταχείρισης μεταξύ προσώπων που ανήκουν στην ίδια ευπαθή ομάδα.

Επομένως και σε αυτή την περίπτωση ζητούμε να εξαιρεθούν και όσοι έχουν συνταξιοδοτηθεί με τις διατάξεις της παρ. 4 και παρ. 5α  του άρθρου 5 του ν. 3232/2004, καθώς και όσοι βαρύνονται φορολογικά με πρόσωπα κατά την έννοια του άρθρου 7 του Κ.Φ.Ε. και όσοι έχουν συνταξιοδοτηθεί με τις διατάξεις του ν. 612/1977 και τις συμπληρώσεις αυτού του νόμου όπως ισχύουν στον παρόντα χρόνο.

Ουδεμία όμως εξαίρεση δεν προβλέπεται για τους συνταξιούχους που έχουν οι ίδιοι αναπηρία ή επιβαρύνονται φορολογικά με άτομο με βαριά αναπηρία  από τις μειώσεις που σημειώνονται στις επικουρικές συντάξεις.

Ζητούμε αυτή η αδικία να διορθωθεί και να ενταχθεί διάταξη με την οποία θα προβλέπεται η εξαίρεση από τις μειώσεις των επικουρικών συντάξεων όλων των ατόμων που λαμβάνουν σύνταξη με τις ευνοίκές ρυθμίσεις του ν. 612/77 και τις συμπληρώσεις αυτού, του άρθρου 5 του ν. 3232/2004 και τις τροποποιήσεις αυτού, καθώς και όσους συνταξιοδοτούνται και βαρύνονται φορολογικά με άτομο με αναπηρία κατά την έννοια του άρθρου 7 του ΚΦΕ και όσους λαμβάνουν σύνταξη αναπηρίας με τις κοινές συνταξιοδοτικές διατάξεις και όσους δικαιούνται το εξωϊδρυματικό επίδομα και επίδομα απολύτου αναπηρίας. 

Επίσης, σε αυτό το Κεφάλαιο του ν/σ που αφορά συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις ζητούμε να ενταχθεί διάταξη με την οποία θα καταργηθεί η περ. στ.  του άρθρου 37 του ν. 3996/2011, η οποία έχει επιφέρει τεράστιες αδικίες στο χώρο των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους. 

Η περ. στ. της παρ. 1 του άρθρου 37 του ν. 3996/2011 πρέπει να καταργηθεί διότι αφορά σε  αιτήσεις συνταξιοδότησης που κατατέθηκαν βάσει προϋποθέσεων και κριτηρίων που ίσχυαν με την κείμενη νομοθεσία κατά το χρόνο κατάθεσης των αιτήσεων. Αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι η περ. στ. είναι πλήρως αντισυνταγματική. 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ : Σύστημα Βαθμολογικών Προαγωγών και Μισθολογικής Εξέλιξης

Η εισαγωγή του νέου συστήματος βαθμολογικής και μισθολογικής εξέλιξης και η σύνδεση του μισθού με την αξιολόγηση της απόδοσης εγείρει αυτομάτως ζητήματα άνισης μεταχείρισης των υπαλλήλων με αναπηρία για τους οποίους δεν έχουν προβλεφθεί εύλογες προσαρμογές στο χώρο εργασίας τους κατά την έννοια του άρθρου 10 του ν. 3304/2005/ΦΕΚ 16 Α΄/27-1-2005 .

Διερωτώμεθα πως θα μετρηθεί η ικανότητα, ή η απόδοση σε σχέση με τους προβλεπόμενους στόχους τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο μονάδας εργαζόμενου με αναπηρία, παραδείγματος χάρη εργαζόμενου ατόμου με κώφωση, εάν δεν έχει προβλεφθεί η χορήγηση επιδόματος διερμηνείας ελληνικής νοηματικής γλώσσας προκειμένου να συμμετέχει ισότιμα με τους άλλους συναδέλφους του ο κωφός εργαζόμενος στην παραγωγική διαδικασία. Αντίστοιχα στην περίπτωση εργαζόμενου με τύφλωση ή βαριά κινητική αναπηρία πως θα μετρηθεί η αποδοτικότητά τους εάν δεν έχουν προβλεφθεί εύλογες προσαρμογές όπως η χορήγηση τεχνικών και τεχνολογικών βοηθημάτων σύμφωνα με τις εύλογες προσαρμογές, ή η κάλυψη εξόδων συνοδού της επιλογής τους, εφόσον μετακινούνται εκτός έδρας για υπηρεσιακή δουλειά.

Επομένως,  για να μην καταστούν οι ρυθμίσεις του Κεφαλαίου Β΄ ακόμη ένα κραυγαλέο μέτρο άνισης και διακριτιικής μεταχείρισης των ατόμων με αναπηρία, ενάντια σε Ευρωπαϊκές Οδηγίες που ήδη έχουν ενταχθεί στο εθνικό δίκαιο (ν. 3304/2005 «Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης στην απασχόληση ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών πεποιθήσεων, αναπηρίας και γενετικού προσδιορισμού)  προτείνουμε να προβλεφθούν διατάξεις με τις οποίες θα ρυθμίζονται τα ακόλουθα θέματα :

Α) διατηρείται η ισχύς της διάταξης του άρθρου 14 του ν. 2335/95 με την οποία χορηγείται επίδομα υποστήριξης σε τυφλούς δικηγόρους
Β) πρόβλεψη χορήγησης επιδόματος γραμματειακής υποστήριξης σε τυφλούς δικηγόρους, βαριά κινητικούς αναπήρους εφόσον το απαιτεί η θέση στην οποία εργάζονται
Γ) επίδομα διερμηνείας νοηματικής γλώσσας στους κωφούς Δημοσίους  Υπαλλήλους
Δ) στους παραπληγικούς, τετραπληγικούς και τυφλούς και άτομα με βαριά κινητικά αναπηρία που έχουν ανάγκη συνοδού και είναι δημόσιοι υπάλληλοι, κάλυψη εξόδων συνοδού της επιλογής τους, εφόσον μετακινούνται εκτός έδρας για υπηρεσιακή δουλειά κα φυσικά κάλυψη δαπανών μετακίνησης διαμονής διατροφής, όπως και στον δημ. Υπάλληλο που συνοδεύουν.
Ε) πρόβλεψη παροχής τεχνικών βοηθημάτων (υπολογιστών, μηχανές γραφής Braille, ειδικά λογισμικά κλπ) για να μπορούν να κάνουν επί ίσοις όροις την εργασία τους, όπως και οι άλλοι συνάδελφοί τους. 

Οι ανωτέρω ρυθμίσεις και οι λεπτομέρειες εφαρμογής τους ζητούμε να καθοριστούν με Κοινή Υπουργική Απόφαση Υπουργών  Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης,  η οποία θα υπογραφεί εντός τριμήνου από την ψήφιση του παρόντος και θα υπογραφεί μετά από τη γνωμοδότηση της Ε.Σ.ΑμεΑ. επί του σχεδίου των ρυθμίσεων της.

Σε ότι αφορά την παροχή της παρ. 1 του άρθρου 17 «Οικογενειακές Παροχές» ζητούμε:

α) το επίδομα αυτό να οριστεί στο ποσό των 200€ για τους έχοντες τέκνο με βαριά αναπηρία το οποίο δεν εργάζεται
β) στο τέλος της παρ. να προβλεφθεί ότι σε ότι αφορά την παροχή για τέκνα με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω τα οποία δεν εργάζονται το επίδομα να ισχύει και μετά την ενηλικίωσή τους δηλαδή πέραν του 19ου έτους ηλικίας του τέκνου εφόσον αυτό δεν εργάζεται.

Θεωρούμε ότι αυτές οι ρυθμίσεις αποτελούν το ελάχιστο που μπορεί να πράξει η Πολιτεία για αυτές τις οικογένειες που έχουν σηκώσει ήδη πολύ μεγάλο βάρος της οικονομικής κρίσης -είτε μέσω της μειώσεως των μισθών τους είτε μέσω της υποχρηματοδότησης των προνοιακών δομών- για την οποία δεν ευθύνονται οι ίδιοι και πολύ περισσότερο τα τέκνα τους με βαριά αναπηρία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄:  Κατάργηση Κενών Οργανικών Θέσεων στο Δημόσιο Τομέα

Στην παρ. 7 του άρθρου 33 και στην περ. β. της παρ. 1 του άρθρου 34 διαπιστώνουμε ότι λαμβάνεται πρόνοια σε σχέση με τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους. Θα θέλαμε όμως να καταστεί σαφές και με διακριτό τρόπο ότι από το καθεστώς εργασιακής εφεδρείας εξαιρούνται και όσοι προστατεύονται με τις διατάξεις των νόμων 1648/86 και 2643/98.

Επισημαίνουμε ότι η ανωτέρω προτεινόμενη ρύθμιση είναι η μόνη ικανή να προστατεύσει το σύνολο των εργαζομένων με αναπηρία, διότι οι διατάξεις του υπό συζήτηση ν/σ αναφέρονται στους έχοντες ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, ενώ οι προστατευτικές διατάξεις της κείμενης νομοθεσία αφορούν όσα άτομα έχουν ποσοστό αναπηρίας 50% και άνω.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄:  Φορολογικές Ρυθμίσεις

1.Καταρχήν, σε ότι αφορά τη μείωση του   ποσού που αφορά το αφορόλογητο εισόδημα ζητούμε για τα άτομα της παρ. 2 του άρθρου 8 του ν. 2238/1994 να ισχύσει το ποσό των 12.000€  και το επιπλέον αφορολόγητο ποσό που υπολογίζεται άνευ αποδείξεων να παραμείνει στο ποσό των 2400€ όπως ισχύει έως σήμερα. 
2.Σε ότι αφορά και για λόγους φορολογικής δικαιοσύνης και ισότητας ζητούμε η περ. ε της παρ. 5 του άρθρου 6 του Κ.Φ.Ε. να τροποποιηθεί ούτως ώστε να αφορά στους έχοντες ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω ανεξαρτήτως κατηγορίας αναπηρίας και να έχει αναδρομική ισχύ για όλες τις διατάξεις οι οποίες αναφέρονται σε αυτή τη ρύθμιση.

Επισημαίνουμε ότι η διάταξη αυτή χρήζει τροποποιήσεως, διότι έχει προκαλέσει κατάφωρη αδικία στο χώρο των ατόμων με αναπηρία. Σας υπενθυμίζουμε ότι από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης του ν. 29 του 3986/2011 που αφορά στην εφαρμογή του μεσοπρόθεσμού όπως και από το ενιαίο τέλος ακινήτων εξαιρέθηκαν όσοι υπάγονται στην περ. θ. της παρ. 5 του άρθρου 6, δηλαδή μόνο τα άτομα με ολική τύφλωση και βαριές κινητικές αναπηρίες που έχουν ποσοστό πάνω από 80%. Η ανωτέρω όμως εξαίρεση δεν προβλέφθηκε και για την καταβολή του τέλους επιτηδευματία σύμφωνα με το άρθρο 31 του ν. 3986/2010, από τα άτομα με αναπηρία. Γι’ αυτό ζητούμε να ενταχθεί διάταξη με την οποία θα ορίζεται η εξαίρεση των επαγγελματιών ΑμεΑ από την καταβολή αυτού του τέλους.

Για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης και για την προστασία των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους, που δοκιμάζονται σκληρά αυτή την εποχή, ζητούμε στο παρόν ν/σ να υπερισχύσει το αίσθημα του κοινωνικού δικαίου και να συμπληρωθεί διάταξη με την οποία θα εξαιρούνται από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης και από το ειδικό τέλος ακινήτων εκτός από αυτούς που εντάσσονται στις διατάξεις της περ. θ. παρ. 5 του άρθρου 6 του Κ.Φ.Ε.  και  όσοι εντάσσονται στις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 8 του ν. 2238/94 καθώς και τα πρόσωπα που εντάσσονται στις ρυθμίσεις του άρθρου 7 του ΚΦΕ. 

Ειδικά την δύσκολη αυτή οικονομικά περίοδο η οικονομική εξαθλίωση που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία δεν μπαίνει στη ζυγαριά της εκατοστιαίας αναλογίας του ποσοστού αναπηρίας τους. Έτσι όπως προβλέφθηκαν οι εξαιρέσεις της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης και ειδικού τέλους ακινήτου βαριές κατηγορίες αναπηρίας δεν έτυχαν της ευνοϊκής αυτής ρύθμισης. Συγκεκριμένα αναφέρουμε τις κάτωθι κατηγορίες οι οποίες δεν εξαιρούνται από το ενιαίο τέλος ακινήτων και την ειδική εισφορά αλληλεγγύης: νεφροπαθείς τελικού σταδίου μεταμοσχευμένοι συμπαγών οργάνων, βαριές συγγενείς καρδιοπάθειες, άτομα με μεσογειακή αναιμία και βαρύτατες επιπλοκές που επιφέρει η πάθησή τους, άτομα με σακχαρώδη διαβήτη και διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια που δεν έχουν φτάσει στο στάδιο της ολικής τύφλωσης, και οι οικογένειες που έχουν στην φροντίδα τους και βαρύνονται φορολογικά από άτομα με βαριά αναπηρία (νοητική αναπηρία, σύνδρομο down, αυτισμό, εγκεφαλική παράλυση κ.λπ). 

Περαιτέρω και για να προβλεφθούν αδικίες που έχουν σημειωθεί λόγω παρερμηνείας των ισχυουσών διατάξεων, ζητούμε σε αυτό το ν/σ να ενταχθεί διάταξη με την οποία θα γίνεται σαφές ότι οποιοδήποτε επίδομα αφορά σε θέματα αναπηρίας είτε πρόκειται για προνοιακό είτε για εξωϊδρυματικό επίδομα, είναι αφορολόγητο και δεν συμπεριλαμβάνεται σε οποιοδήποτε ποσό λογίζεται ως εισοδηματικό κριτήριο.

         Με εκτίμηση

                                          Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                 Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

                                       Ι. ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗΣ                                                 ΧΡ. ΝΑΣΤΑΣ