Αθήνα: 09/06/2011

ΠΡΟΣ:
κ. Γ. Παπανδρέου, Πρωθυπουργό της Χώρας

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
Μέλη Υπουργικού Συμβουλίου
-Γενικούς Γραμματείς Υπουργικού Συμβουλίου
-Πρόεδρο και Μέλη Ελληνικού Κοινοβουλίου
-Κοινωνικούς Εταίρους Πολιτείας: ΚΕΔΚΕ, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ
-Φορείς – Μέλη Ε.Σ.ΑμεΑ και φορείς Μέλη Αυτών

---

Η Ε.Σ.Α.μεΑ. ζητάει την άμεση εξαίρεση των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους από τα μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Απαιτείται τώρα Ειδικό Σχέδιο συντονισμένων υποστηρικτικών μέτρων και πολιτικών για τα ΑμεΑ

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Οι δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός βιώνονται σε πολλαπλάσιο βαθμό από την πλειονότητα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους. Το οικονομικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζει η ευπαθής αυτή κοινωνική ομάδα συζητήθηκε εκτενέστατα στην σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε με εσάς, μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου και το Προεδρείο της Ε.Σ.ΑμεΑ. στις 23 Δεκεμβρίου 2010.  Η ανάγλυφη αποτύπωση της καθημερινότητας που βιώνουν τα άτομα με αναπηρία από τους εκπροσώπους της Ε.Σ.ΑμεΑ και οι προτάσεις που κατέθεσαν σε αυτή τη σύσκεψη έτυχαν σε πρώτο επίπεδο της αποδοχής σας, ενώ σύμφωνη ήταν η γνώμη σας για την εξεύρεση ικανής και δόκιμης λύσης για την ανεύρεση οικονομικών πόρων που θα καλύψουν τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές για την αναπηρία. Δύο μήνες μετά, τον Φεβρουάριο του 2011, ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, παραδέχθηκε την υστέρηση στη λήψη μέτρων και πολιτικών που θα οδηγήσουν στην βελτίωση  της καθημερινότητας των ατόμων με αναπηρία. Εσείς ο ίδιος, και ο Υπουργός Οικονομικών δεσμευτήκατε ότι δεν θα θίξετε ισχύουσες προστατευτικές πολιτικές και μέτρα για την αναπηρία.

Από το Δεκέμβρη του 2010 έως και σήμερα νέες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις έρχονται στο προσκήνιο, ενώ την τελευταία περίοδο η συζήτηση για την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος απασχολεί έντονα την ελληνική κοινωνία και δοκιμάζει τις αντοχές των χαμηλά, κυρίως, οικονομικών στρωμάτων του ελληνικού πληθυσμού. Σε αυτά τα χαμηλά οικονομικά στρώματα, την πρώτη θέση κατέχουν τα άτομα με αναπηρία και οικογένειές τους, οι οποίοι εν’ όψει της εξειδίκευσης των μέτρων του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δηλώνουν με συναίσθηση της πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης που διακρίνει πάντοτε το χώρο των ΑμεΑ και των οικογενειών τους ότι δεν αντέχουν να επωμιστούν νέες μειώσεις και πρόσθετα οικονομικά βάρη.  Δεν αντέχουν, γιατί ποτέ δεν ανήκαν στους έχοντες και κατέχοντες της χώρας. Σύμφωνα με αυτή την διαπίστωση, που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από καμία πολιτική και κοινωνική δύναμη, θα έπρεπε με τρόπο σαφή και διακριτό τα άτομα με αναπηρία να εξαιρεθούν από την εφαρμογή των δημοσιονομικών μέτρων στήριξης της ελληνικής οικονομίας του προηγούμενου έτους. 

Τα γεγονότα που έχουν λάβει χώρα από τις 23 Δεκεμβρίου 2010 έως και σήμερα έχουν συνταράξει το χώρο των ατόμων με αναπηρία και τις οικογένειές τους και θέτουν  προ των ευθυνών της την Κυβέρνηση, η οποία δεν επιτρέπεται και δεν μπορεί πλέον να αφήσει απροστάτευτους τους φτωχότερους πολίτες αυτής της χώρας. Οποιαδήποτε προσπάθεια ιεράρχησης των γεγονότων αυτών είναι αντικειμενικά δύσκολη από μέρους μας.

Με τον πιο σκληρό και βάναυσο τρόπο δοκιμάζονται τα άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, οι γονείς τους και το οικογενειακό τους περιβάλλον από την κατάρρευση του  Προνοιακού Συστήματος. Τα Κέντρα Ανοιχτής και Κλειστής Περίθαλψης που λειτουργούσαν έως και σήμερα από τους ίδιους τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων των ατόμων με βαριές αναπηρίες (νοητική αναπηρία, σύνδρομο down,αυτισμό κ.λπ) και παρείχαν σημαντικές υποστηρικτικές υπηρεσίες κινδυνεύουν μέρα με την ημέρα να βάλουν λουκέτο λόγω οικονομικών αδιεξόδων. Στην ίδια μοίρα βρίσκονται και τα μεγάλα Θεραπευτήρια/Ιδρύματα Χρονίων Παθήσεων του Δημόσιου Προνοιακού Συστήματος.

Με τον ίδιο σκληρό τρόπο δοκιμάζονται οι προστατευόμενοι του ν. 2643/2010  που παραμένουν άνεργοι επί σειρά ετών. Οι επιτυχόντες της προκήρυξης του μοναδικού προστατευτικού νόμου για την εργασία των ατόμων με αναπηρία του έτους 2008 εντάσσονται στο μέτρο 1 πρόσληψη ανά 5 αποχωρήσεις του Υπουργείου Εσωτερικών. Η αναιτιολόγητη διάταξη του άρθρου 238 του ¨Καλλικράτη¨ με την οποία οι διαδικασίες εφαρμογής του νόμου μεταφέρονται στις αποκεντρωμένες περιφερειακές διοικήσεις δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στην επίσπευση των διαδικασιών τοποθέτησης όλων των επιτυχόντων της προκήρυξης του έτους 2008, όπως και στην έκδοση νέας προκήρυξης, η οποία έχει καθυστερήσει        (βάσει των διατάξεων του νόμου) ήδη τρία έτη. Στην ίδια μοίρα βρίσκονται και οι τυφλοί τηλεφωνητές της ειδικής προκήρυξης του νόμου. Εκατοντάδες θέσεις εργασίας για τα άτομα με αναπηρία έχουν χαθεί με ευθύνη όλων των προηγούμενων Κυβερνήσεων. Η ανεργία μαστίζει το χώρο των ατόμων με αναπηρία διαχρονικά.

Με τον ίδιο σκληρό τρόπο δοκιμάζονται τα άτομα με αναπηρία που ζουν στην περιφέρεια, αφού έρχονται αντιμέτωπα με την υποστελέχωση των ΄ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ¨, ενός θεσμού ο οποίος προ ετών έδωσε ελπίδες για την κοινωνική και οικονομική αποκατάσταση τους.

Με τον ίδιο σκληρό τρόπο δοκιμάζονται οι μοναχικοί ηλικιωμένοι με αναπηρία από τον αποκλεισμό τους  από τα προγράμματα ¨ΒΟΗΘΕΙΑ στο ΣΠΙΤΙ¨. Με τον ίδιο σκληρό τρόπο δοκιμάζονται χρόνια πάσχοντες, οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την νέα αρνητική λίστα φαρμάκων του ΕΟΦ. Φάρμακα  τα οποία πρέπει να λαμβάνουν σε καθημερινή βάση για την διατήρηση του βέλτιστου της υγεία τους. Πρόσφατη είναι η περίπτωση των αιμοκαθαρόμενων νεφροπαθών τελικού σταδίου, στους οποίους δεν καλύπτεται το τοπικό αναισθητικό παρακέντισης, απαραίτητο για την ανακούφισή τους από επώδυνες καταστάσεις που βιώνουν κατά την θεραπευτική διαδικασία!!!

Διάχυτη είναι η ανησυχία όλων των κατηγοριών αναπηρίας και χρονίως πασχόντων μετά την πρωτοφανή αναιτιολόγητη απόφαση της Διοίκησης του ΙΚΑ να προχωρήσει, χωρίς να έχει προηγηθεί ουδεμία διαβούλευση με τους εκπροσώπους του αναπηρικού κινήματος, στον επανακαθορισμό των παροχών ορθοπεδικών ορθωτικών μέσων και τεχνητών μελών. Ο επανακαθορισμός βεβαίως για την Διοίκηση του ΙΚΑ σημαίνει μείωση  της  αποδοτέα δαπάνης στο 50% των τιμών και αφορά σε όλα τα ορθοπεδικά είδη, βοηθήματα και τεχνητά μέλη ανεξαρτήτως της χρησιμότητας τους.

Η υποβάθμιση της εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία σε συνάρτηση με την καθολική μείωση των δαπανών για την παιδεία, οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί με αναπηρία, οι συγχωνεύσεις ειδικών σχολείων που ανακοινώνονται χωρίς προηγούμενη διαβούλευση δοκιμάζει σκληρά και το χώρο της εκπαίδευσης.

Μειώσεις και αποκλεισμός των ατόμων με αναπηρία από σειρά κοινωνικών παροχών όπως, εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού, στεγαστικά δάνεια επιδοτήσεις ενοικίου, αφού οι διοικήσεις των αρμοδίων Οργανισμών (Εργατική Εστία, Ο.Ε.Κ.) καθορίζουν οριζόντια τα εισοδηματικά κριτήρια για όλες τις κοινωνικές ομάδες, χωρίς να συνυπολογίζουν το πρόσθετο κόστος διαβίωσης που απαιτείται για την κάλυψη των αναγκών αναπηρίας.

Αυτό το  ύψος του πρόσθετου κόστους διαβίωσης που βρίσκεται σε ευθεία συνάρτηση με τη βαρύτητα της αναπηρίας, και το οποίο επιβαρύνονται στο μεγαλύτερο ποσοστό τους τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, απαιτεί την εξαίρεση τους από τα νέα μέτρα του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος.

Οι συνέπειες των μέτρων στήριξης της ελληνικής οικονομίας που εφαρμόστηκαν οριζόντια το προηγούμενο διάστημα αποδείχτηκαν εξοντωτικές για την πλειονότητα των ατόμων με αναπηρία και τις οικογένειές τους. Για την επιβίωσή τους απαιτείται, κατά την εξειδίκευση των μέτρων του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής πολιτικής, να ληφθούν ειδικά μέτρα στήριξης και ενδυνάμωσης των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους.

Εάν δεν ληφθούν συντονισμένα, πρόσθετα, υποστηρικτικά μέτρα για την αναπηρία, τότε οι φόβοι και οι ανησυχίες μας θα εξελιχθούν σε μία ζοφερή κοινωνική πραγματικότητα, η οποία θα ξεπερνά τον Καιάδα που έζησαν τα αρχαία χρόνια τα άτομα με αναπηρία.

Η λήψη μέτρων συντονισμένων που θα λειτουργήσουν υποστηρικτικά και προστατευτικά για την αναπηρία θα λειτουργήσουν προς όφελος της ίδιας κοινωνίας. Αναιτιολόγητες μειώσεις κοινωνικών παροχών και υπηρεσιών με στόχο την άμεση περιστολή δαπανών, χωρίς να εξετάζεται η επίπτωσή των μειώσεων αυτών στην ποιότητα ζωής των ατόμων με αναπηρία, είναι βέβαιο ότι στο πλείστο των περιπτώσεων θα αποφέρει μείωση της λειτουργικότητας και αυτονομίας τους, δηλαδή περαιτέρω αύξηση των δημόσιων δαπανών σε μακροοικονομικό επίπεδο.

Κύριε Πρωθυπουργέ,
Ζητούμε τώρα ένα Σχέδιο συντονισμένων υποστηρικτικών μέτρων και πολιτικών για τα άτομα με αναπηρία. Αξιοποιήστε τώρα τις διαχρονικές προτάσεις του αναπηρικού κινήματος για ένα μέλλον αξιοπρεπές για τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους. Για την ηθική και κοινωνική αξιοπρέπεια όλης της ελληνικής κοινωνίας.

                                                                         Με εκτίμηση

                                          Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                     Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

                                     Ι. ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗΣ                                        ΧΡ. ΝΑΣΤΑΣ