Αδιανόητες οι επικυρωμένες προτάσεις του υπ. Υγείας από το Υπουργικό Συμβούλιο για τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις

Οι προτάσεις του υπουργείου Υγείας που παρουσιάστηκαν και επικυρώθηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο ήδη από τις 4 Νοεμβρίου 2021, δείχνουν ότι το «πολιτοκεντρικό» μοντέλο που προσπαθεί να εγκαταστήσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τα τελευταία τουλάχιστον πέντε (5) έτη, δεν αγνοείται απλά, αποδεικνύεται πλέον περίτρανα ότι στη χώρα μας δεν αντιλαμβάνονται ούτε την έννοια του!

Στο σχέδιο νόμου που παρουσίασε ο υπουργός Υγείας με γενικό τίτλο «Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας - Έλεγχος ποιοτικών κριτηρίων, έλεγχος φαρμακευτικής δαπάνης», πέρα από τις έξι πρώτες προτάσεις που αφορούσαν τη διοικητική «τακτοποίηση» του ΕΟΠΥΥ, τον εξ ορθολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης και τη σταδιακή μείωση του Claw Back υπήρχε και η έβδομη πρόταση με έντεκα θεματικές ενότητες. Σύμφωνα με την πρόταση αυτή «ούτε λίγο αλλά ούτε πολύ» μετακυλίεται στους πολίτες αυτής της χώρας και στα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, πρωτίστως η αδυναμία της διαχείρισης των υπηρεσιών υγείας της χώρας αλλά και δευτερευόντως μετακυλίεται να καλυφθεί η μόνιμη οικονομική αδυναμία της χώρας των τελευταίων τουλάχιστον δεκατριών ετών, από τα ίδια τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.
Στο σχέδιο νόμου που παρουσιάστηκε και εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, περιλαμβάνεται:
• Πρόταση αφαίρεσης των βιταμινών και άλλων φαρμάκων μικρής θεραπευτικής αξίας από τη λίστα αποζημίωσης
• Κατάργηση προνομίου μικρότερης συμμετοχής των ασφαλισμένων στα φάρμακα υπό διαπραγμάτευση
• Κίνητρα για μετάβαση των φαρμάκων από τη θετική σε αρνητική λίστα μη αποζημιούμενων από το Δημόσιο
• Ρύθμιση περί δυνατότητας συνταγογράφησης των ανασφάλιστων πολιτών μόνο από δημόσιες δομές.
Δηλαδή, οι πολίτες καλούνται να πληρώσουν από την τσέπη τους προϊόντα «μικρής θεραπευτικής αξίας». Διευκρινίζεται εδώ ότι, η αναφορά της «αξίας» έχει να κάνει με τη θεραπεία και όχι με το κόστος. Άραγε, ποια θεραπεία έχει «μικρή αξία» για το υπουργείο και ποιά άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις καλούνται να πληρώσουν ξανά από την τσέπη τους;
Το προνόμιο του 12,5% συμμετοχής όταν ένα φάρμακο βρίσκεται σε διαπραγμάτευση αλλάζει, και ο ασφαλισμένος πολίτης θα πληρώνει 25% συμμετοχή έως ότου ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση από την HTA και τοποθετηθεί το φάρμακο σε συγκεκριμένη κατηγορία και τότε, ο πολίτης που πρέπει να το λάβει μπορεί να έχει ακόμη και 0% συμμετοχή. Η διάρκεια των διαπραγματεύσεων που προβλέπεται στο Νόμο, τηρείται όμως; Συνήθως ξεπερνά το ένα έτος!!!
Φάρμακα που θα μεταφερθούν στην αρνητική λίστα, θα πληρώνονται εξολοκλήρου από την τσέπη του πολίτη.
Τα ανασφάλιστα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, από το 2016 μπορούσαν να συνταγογραφούν τα φάρμακα τους και σε ιδιώτες γιατρούς και να εκτελούν τις συνταγές τους από τα ιδιωτικά φαρμακεία, ενώ τα αναλώσιμα υλικά μπορούσαν να τα λαμβάνουν μόνο από τα φαρμακεία των Νοσοκομείων. Ειδικά για τα αναλώσιμα, η κατάσταση ήταν, είναι και απ' ότι φαίνεται θα συνεχίσει να είναι «τραγική».
Σήμερα λοιπόν, εν μέσω «COVID 19», οι ανασφάλιστοι θα πρέπει να επισκέπτονται «μόνο Δημόσιες Δομές» για τη συνταγογράφηση επιστρέφοντας σε μια προ εξαετίας διαδικασία.
Εν ολίγοις, με ένα σύντομο υπολογισμό, το Υπουργείο δεν θα καταβάλει για την Υγεία 400 εκατομμύρια, τουλάχιστον για την επόμενη χρονιά. Οι φαρμακευτικές εταιρίες δεν καταβάλουν Claw Back ύψους 400 εκατομμυρίων για την επόμενη χρονιά και οι πολίτες αυτής της χώρας θα επωμισθούν να καταβάλουν επιπλέον, 400 εκατομμύρια, από όσα ήδη καταβάλλουν για την υγεία τους.
Συμπερασματικά, αξιολογώντας όλες αυτές τις «καινοτόμες» προτάσεις καταλαβαίνουμε όλοι, ότι πάλι, η υγεία στη χώρα φτιάχνεται με τις τσέπες των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, γι' αυτό και καλούμε την κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας να μην προχωρήσουν στη νομοθέτηση και να αποσύρουν από το υπό πρόταση σχέδιο νόμου ενός ακόμα δυσβάσταχτου πρόσθετου κόστους διαβίωσης στις ήδη υπερφορτωμένες πλάτες των πολιτών με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.