Κέντρα Κοιν. Πρόνοιας: Απαραίτητη η παράταση των συμβάσεων του επικουρικού προσωπικού

Επιστολή στην υφυπουργό Εργασίας σχετικά με τη στελέχωση των Κέντρων Κοινωνικής Πρόνοιας (Κ.Κ.Π.) με επικουρικό προσωπικό απέστειλε η ΕΣΑμεΑ, καθώς, ένα από τα πλέον σοβαρά ζητήματα που επί σειρά ετών ταλανίζουν το σύνολο των Κ.Κ.Π. της χώρας, είναι η στελέχωσή τους με μόνιμο προσωπικό, αλλά και η στελέχωσή τους με επικουρικό προσωπικό, το οποίο προσλαμβάνεται κάθε χρόνο σε αυτά, με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου.

Η διαρκής υποστελέχωση των Κ.Κ.Π. από μόνιμο επιστημονικό προσωπικό και προσωπικό ειδικοτήτων, συνεπάγεται παροχή μη ποιοτικών υπηρεσιών στα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, όλων των ηλικιών, που φιλοξενούνται σε αυτά.
Οι έκτακτες προσλήψεις προσωπικού με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου διαφόρων ειδικοτήτων, που έχουν πραγματοποιηθεί στις δομές πρόνοιας όλης της χώρας για την αντιμετώπιση των έκτακτων αναγκών λόγω της πανδημίας του COVID 19, έχουν γίνει με συμβάσεις εργασίας, οι οποίες λήγουν στις 30 Σεπτεμβρίου 2020, σε αντίθεση με τις προσλήψεις αντίστοιχου προσωπικού που έχουν πραγματοποιηθεί σε δομές του τομέα της υγείας, οι οποίες έχουν διετή διάρκεια.
Το εν λόγω μέτρο των προσλήψεων προσωπικού στις δομές πρόνοιας ήταν απαραίτητο για τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας των δομών αυτών, την αυξημένη υποστήριξη των φιλοξενούμενων και την ενίσχυση των παρεχόμενων υπηρεσιών από το μόνιμο προσωπικό σε αυτές, ωστόσο η λήξη αυτών των συμβάσεων εργασίας στις 30 Σεπτεμβρίου, σε συνδυασμό με τη λήξη της θητείας του επικουρικού προσωπικού, θα δημιουργήσει τεράστια κενά και δυσεπίλυτα προβλήματα στη λειτουργία των Κ.Κ.Π., οδηγώντας τις παρεχόμενες υπηρεσίες στα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις σε πλήρη υποβάθμιση.
Επιπλέον, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών ιατρών-λοιμοξιολόγων, ο νέος κορονοϊός covid-19, έχει χαρακτηριστικά ενδημικού ιού.
Είναι λοιπόν απόλυτα απαραίτητη την παράταση των συμβάσεων του επικουρικού προσωπικού, καθώς και η πρόβλεψη της παράτασης των συμβάσεων του έκτακτου προσωπικού στις δομές Πρόνοιας όλης της χώρας για ίσο χρόνο με το αντίστοιχο προσωπικό του τομέα της υγείας, ώστε να έχουν και αυτές διετή διάρκεια, λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσφορά του εν λόγω προσωπικού είναι αδιαμφισβήτητα σημαντική αφού καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες των Κέντρων, όπως επίσης καλύπτει και κενά που προκύπτουν λόγω των ειδικών αδειών του μόνιμου προσωπικού.