Στη Βουλή για την επέκταση της αρχής της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας

Στην ακρόαση των φορέων στη συζήτηση στη Βουλή επί του νομοσχεδίου του υπουργείου Δικαιοσύνης περί ρυθμίσεων εναρμόνισης με το κοινοτικό δίκαιο σε ζητήματα δικαιωμάτων, παρέστη και μίλησε ο Γιάννης Γιάλλουρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.), εκπροσωπώντας τον πρόεδρο της ΕΣΑμεΑ Ιωάννη Βαρδακαστάνη, που αδυνατούσε να παρευρεθεί.

Ο κ. Γιάλλουρος τόνισε τα εξής:
"Είναι γεγονός ότι όσον αφορά στην αρχή της ίσης μεταχείρισης στην απασχόληση και την εργασία (δηλαδή άρθρα από 1 έως 24), το Σχέδιο Νόμου περιλαμβάνει αρκετά θετικά στοιχεία όπως είναι: η συμπερίληψη μεταξύ των προστατευόμενων ομάδων και των ατόμων με χρόνια πάθηση, η διεύρυνση της έννοιας της διάκρισης («πολλαπλή διάκριση», «διάκριση λόγω σχέσης», «διάκριση λόγω νομιζόμενων χαρακτηριστικών», διάκριση λόγω «άρνησης εύλογων προσαρμογών»), η διεύρυνση του ρόλου του Συνηγόρου του Πολίτη ως φορέα παρακολούθησης και προώθησης της αρχής της ίσης μεταχείρισης κ.λπ., επιτυγχάνοντας με αυτόν τον τρόπο τη βελτίωση του ν.3304/2005 μέσα από την ικανοποίηση πάγιων αιτημάτων διαφόρων φορέων, συμπεριλαμβανομένου και του αναπηρικού κινήματος της χώρας.
Α. Για εμάς όμως, για το αναπηρικό κίνημα της χώρας, αυτό που δεν μπορεί να γίνει κατανοητό νομικά, κοινωνικά και πολιτικά είναι γιατί με το παρόν σχέδιο νόμου δεν επεκτείνεται το πεδίο εφαρμογής της αρχής της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας και πέραν του τομέα της εργασίας/απασχόλησης, όπως συμβαίνει με την Οδηγία 43/2000, η οποία αφορά στην προώθηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης λόγω φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, αλλά και όπως υπαγορεύει:
α) το Σύνταγμα με την παρ. 6 του άρθρου 21 και
β) ο ν.4074/2012 με τον οποίο κυρώθηκε από εδώ, δηλαδή από την Ελληνική Βουλή η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία.
Αξίζει να επισημανθεί ότι η Συνομοσπονδία συμμετείχε από την αρχή σε όλες τις διαβουλεύσεις που έλαβαν χώρα για την ενσωμάτωση στην εθνική μας νομοθεσία της Οδηγίας 78/2000. Από τότε το βασικότερο αίτημα του αναπηρικού κινήματος της χώρας, το οποίο είχαμε εκφράσει με όλη μας τη δύναμη και προς την τότε Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ήταν η διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης και πέραν του τομέα της εργασίας/απασχόλησης και αυτό διότι για εμάς ο αποκλεισμός των ατόμων με αναπηρία από την αγορά εργασίας οφείλεται στη διάκριση που υφίστανται σε όλους τους τομείς της ζωής τους, δηλαδή στο δομημένο περιβάλλον, στην εκπαίδευση, στην κατάρτιση, στην κοινωνία της πληροφορίας, στις μεταφορές κ.λπ. Επίσης για το ίδιο ζήτημα παλέψαμε και πρόσφατα με επιστολές και συναντήσεις που είχαμε τόσο με τον τέως Υπουργό Δικαιοσύνης κύριο Νικόλαο Παρασκευόπουλο όσο και με τον τέως Γενικό Γραμματέα Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κύριο Κωστή Παπαϊωάννου, δυστυχώς όμως δίχως κανένα αποτέλεσμα.
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
Αξιότιμα μέλη της Επιτροπής,
Ζητούμε από εσάς, στη βάση των επιταγών του συντάγματος και της εθνικής νομοθεσίας, να αποδεχτείτε το αίτημά μας για επέκταση της αρχής της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας και πέραν του τομέα της εργασίας/απασχόλησης με την προσθήκη της παρακάτω παραγράφου στο άρθρο 24:
«Ειδικότερα όσον αφορά στην επέκταση της αρχής της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, αυτή θα πρέπει να πραγματοποιηθεί εντός εξαμήνου. Με Απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συγκροτείται Ομάδα Εργασίας, στην οποία θα συμμετέχει και εκπρόσωπος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.), με σκοπό την επεξεργασία τρόπων εφαρμογής της προαναφερθείσας επέκτασης».
Αξίζει να επισημανθεί ότι σε αντίθεση με το έτος 2005 που θεσπίστηκε ο ν.3304/2005, σήμερα μια σειρά διατάξεων σε διάφορους νόμους και Κανονισμούς -πέραν των άρθρων της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία που αφορούν στο σύνολο της κοινωνικής ζωής- δημιουργούν ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον για την επίτευξη του στόχου της επέκτασης της αρχής της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Μερικές εξ' αυτών των διατάξεων παρουσιάζονται στο Παράρτημα Ι της επιστολής που σας αποστείλαμε χτες και την οποία σας καταθέτουμε και σήμερα.
Β. Επειδή η Ε.Σ.Α.μεΑ.:
• αποτελεί την αντιπροσωπευτικότερη οργάνωση των ατόμων με αναπηρία βάσει της παρ. 2 του άρθρου 2 του ν. 2430/1996 ,
• δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων που υπογράφουν την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας,
• δεν αποτελεί «μη κυβερνητική οργάνωση» και
• βάσει της παρ. 8 του άρθρου 2 «Σκοποί» του ισχύοντος Καταστατικού της «[...] δύναται να συμπαρίσταται στα ίδια το άτομα με αναπηρία (φυσικά πρόσωπα) σε οιαδήποτε περίπτωση παραβίασης των ανθρώπινων και συνταγματικών δικαιωμάτων τους, διασφαλίζοντας μεταξύ άλλων και την τήρηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης λόγω αναπηρίας σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, και να τα αντιπροσωπεύει ενώπιον οποιασδήποτε διοικητικής ή δικαστικής αρχής ή οργάνου σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο [...]»,
ζητούμε στα άρθρα 8, 13, 16, 17 και 19 να ενσωματωθούν αναφορές στην Ε.Σ.Α.μεΑ., συμπεριλαμβάνοντας αυτήν μεταξύ των φορέων που θα παρέχουν προστασία στα θύματα διάκρισης λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης, θα συμμετέχουν στον διάλογο και θα συνεργάζονται με τους φορείς προώθησης της αρχής της ίσης μεταχείρισης".
Οι προτεινόμενες συμπληρώσεις των άρθρων αναλυτικά στην επιστολή.