Καθολική εξαίρεση των ατόμων με αναπηρία και των χρονίως πασχόντων από την καταβολή εξέταστρων για την παρακολούθησή τους στα εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων
Αρ. Πρωτ.: 3705
Καθολική εξαίρεση των ατόμων με αναπηρία και των χρονίως πασχόντων από την καταβολή εξέταστρων για την παρακολούθησή τους στα εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων
Την έντονη διαμαρτυρία της εξέφρασε με επιστολή της στον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Ανδρέα Λοβέρδο η Ε.Σ.Α.μεΑ. με αφορμή τα δημοσιεύματα των έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων, σύμφωνα με τα οποία, δεν εξαιρούνται τα άτομα με αναπηρία και οι χρόνια πάσχοντες από την καταβολή εξετάστρου κατά την εξέτασή τους στα τακτικά πρωϊνά εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, αλλά μόνο στα Κέντρα Υγείας και υπό την προϋπόθεση ότι η επίσκεψη δεν γίνεται για εξέταση αλλά για απλή συνταγογράφηση.
Η Συνομοσπονδία ζητεί την άμεση επαναφορά του προηγούμενου καθεστώτος, με την άμεση εξαίρεση όλων ανεξαιρέτως των ατόμων με αναπηρία και χρονίως πασχόντων από την καταβολή εξετάστρων και προβλεπόμενων ποσών για ιατρικές εξετάσεις (νεφροπαθών, αιμορροφιλικών, ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη, χρηστών υπηρεσιών ψυχικής υγείας, καρκινοπαθών, χανσενικών, θαλασσαιμικών, ηπατομεσχευμένων, μεταμοσχευμένων από συμπαγή όργανα, τυφλών, κωφών, παραπληγικών-τετραπληγικών και κινητικά αναπήρων, ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες - νοητική αναπηρία, σύνδρομο down, αυτισμό κ.λπ,).
Τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις δεν αντέχουν άλλες οικονομικές επιβαρύνσεις τη στιγμή που αντιμετωπίζουν τη δραματική μείωση του εισοδήματός τους. Η πολιτική αυτή, εκτός του ότι είναι εξοντωτική οικονομικά για τα άτομα με χρόνιες παθήσεις, μπορεί να οδηγήσει και στην αποφυγή της συστηματικής, και καθ’ όλα αναγκαίας για τη βελτίωση της υγείας τους και την αύξηση της λειτουργικότητάς τους, ιατρικής εξέτασής τους. Είναι αδιανόητο εν ονόματι της οικονομικής κρίσης να καταργείται το σύστημα της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για τα άτομα με αναπηρία και τους χρόνια πάσχοντες.
Το χρέος και το έλλειμμα των δημόσιων νοσοκομείων δεν νοείται και δεν επιτρέπεται να καλυφθεί από τους πιο οικονομικά αδύναμους Έλληνες πολίτες, από αυτούς που η καθημερινή επιβίωσή τους και η ισότιμη ένταξή τους στους κοινωνικούς τομείς είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την πρόσβασή τους στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.