Η θέση της Ε.Σ.Α.μεΑ. για το Πολυνομοσχέδιο στη Βουλή Ομιλία Ι. Βαρδακαστάνη στην αρμόδια επιτροπή
Αρ. Πρωτ.: 3053
Η θέση της Ε.Σ.Α.μεΑ. για το Πολυνομοσχέδιο στη Βουλή Ομιλία Ι. Βαρδακαστάνη στην αρμόδια επιτροπή
Στην Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του Ελληνικού Κοινοβουλίου μίλησε την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία Ιωάννης Βαρδακαστάνης, στην ακρόαση των φορέων επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, Ενιαίο Μισθολόγιο – Βαθμολόγιο, Εργασιακή Εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015».
Παρατίθεται η ομιλία του κ. Βαρδακαστάνη και οι ερωτήσεις των βουλευτών:
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, παρακολούθησα την διαδικασία από την αρχή. Οι προηγούμενοι ομιλητές, περιέγραψαν την δεινή κατάσταση που βρίσκονται σήμερα οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι στην πατρίδα μας. Εγώ θα σας μιλήσω για τους τελευταίους, τους εσχάτους της κλίμακας, για τα άτομα με αναπηρία, για την αναπηρική οικογένεια.
Είναι γνωστό και δεδομένο ότι η πλειοψηφία αυτών που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, ακόμα και σε συνθήκες οικονομικής ευρωστίας είναι τα άτομα με αναπηρία και οι ηλικιωμένοι. Σήμερα η αναπηρική οικογένεια, τα άτομα με αναπηρία βυθίζονται στην εξαθλίωση. Τα εισοδήματα περιορίζονται δραστικότατα, εκεί που υπάρχουν. Εργασία, προσλήψεις μηδενικές, ούτε αυτές οι προκηρύξεις που έγιναν πριν την κρίση, δεν έχουν ολοκληρωθεί. Προβληματιστήκαμε αν θα έπρεπε να έρθουμε και να πούμε, πάρτε αυτό το σχέδιο νόμου πίσω. Ασφαλώς, ταυτιζόμαστε με το ευρύτερο συνδικαλιστικό κίνημα και λέμε «πάρτε το σχέδιο νόμου πίσω». Ταυτόχρονα, όμως πρέπει να σας θέσουμε και τα επιμέρους ζητήματα που απασχολούν σε αυτό το σχέδιο νόμου τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους.
Στο άρθρο 1, για τους συνταξιούχους του δημοσίου. Καλύπτονται αυτοί που είναι κάτω από 55, από τις μειώσεις και πάνω από 55, εφόσον παίρνουν το επίδομα ανικανότητας. Τι θα γίνει με δύο κατηγορίες, που εντάχθηκαν μετά, όχι στο επίδομα ανικανότητας, αλλά στην πρόωρη συνταξιοδότηση, δηλαδή, οι αιμορροφιλικοί και οι ακρωτηριασμένοι; Μιλάμε για ελάχιστους και είναι αδικία αυτό. Τον ακριβή αριθμό τον έχει το Λογιστήριο του Κράτους, αλλά ξέρω ότι πρόκειται για δεκάδες. Παρακαλώ τον Υπουργό Οικονομικών να το δει.
Απευθύνομαι στον κ. Κουτρουμάνη, που τον θεωρούμε φίλο στο αναπηρικό κίνημα γιατί μας άκουσε και αρκετά πράγματα τα προστάτευσε. Όσον αφορά το άρθρο 2, γίνονται οι εξής αδικίες. Στους συνταξιούχους του δημοσίου, επειδή παίρνουν το επίδομα ανικανότητας, οι νεφροπαθείς τελικού σταδίου, οι πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία και άλλες κατηγορίες, εξαιρούνται και κάτω και άνω των 55. Στα ταμεία του Υπουργείου Εργασίας δεν εξαιρούνται και αυτό είναι μεγάλη αδικία. Θα σας πω το εξής για την μεσογειακή αναιμία. Το προσδόκιμο ζωής δεν είναι 55 χρονών. Το ίδιο ισχύει και για τους νεφροπαθείς.
Εμείς λέμε, ότι όσοι βγαίνουν σε σύνταξη με τον ν.612 και με τις διατάξεις που ακολούθησαν στην πορεία, να υπαχθούν στην ρύθμιση όπως αυτοί του δημοσίου. Ουσιαστικά αυτοί είναι όσοι παίρνουν το εξωιδρυματικό και απολύτου αναπηρίας, που καλύπτονται και κάτω και άνω των 55. Όσον αφορά τον αριθμό των αιμορροφιλικών είναι δεκάδες, οι νεφροπαθείς είναι μερικές εκατοντάδες και οι πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία είναι το πολύ 200 – 300 και το προσδόκιμο ζωής στην μεσογειακή αναιμία δεν είναι ούτε 50 χρονών.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Στο άρθρο 5, του ν.3232, στην παρ. 1, αιμορροφιλικοί, στην παρ. 2 καλύπτονται. Στην παρ. 3, οι πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία, νεφροπαθείς τελικού σταδίου κ.λπ., στην παρ. 3, 4 καλύπτονται, είναι οι μητέρες, πατέρες και οι σύζυγοι. Στην παρ. 5 τα ορφανά με αναπηρία, που έχουν χάσει και τους δύο γονείς και παίρνουν σύνταξη από τον έναν. Μιλάμε για ελάχιστους αριθμούς. Εδώ υπάρχει και ένα άλλο θέμα. Οι υπηρεσίες διαλύονται, τα κέντρα έχουν ουσιαστικά κλείσει. Η αναπηρική οικογένεια, σημαίνει ότι υπάρχει πατέρας ή μάνα που έχουν στην οικογένεια άτομο με αναπηρία, αλλά και εκεί που υπάρχει σύζυγος με αναπηρία, η αναπηρική οικογένεια έχει δυσβάσταχτο κόστος, το οποίο δεν το λαβαίνουμε υπόψη μας, γιατί σχεδιάζουμε ατάκτως. Δεν έχουμε σχέδιο για να προστατέψουμε. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει αυτό το σχέδιο προστασίας των αδυνάτων αυτής της χώρας; Έχουμε σφαγή στο χώρο της αναπηρίας, όσον αφορά τις επικουρικές.
Στα συνταξιοδοτικά, λοιπόν, αυτά, ζητούμε εξαίρεση από τις μειώσεις των επικουρικών για τα άτομα με αναπηρία και των γονιών που βαρύνονται με άτομα με αναπηρία 67% και άνω.
Όσον αφορά το μισθολόγιο, θα σας δώσω δυο τρία παραδείγματα. Είναι δυνατόν να κόβουμε το επίδομα του ν. 2335, που αναφέρεται σε τυφλούς δικηγόρους, που δεν είναι ούτε 5 νομικοί σύμβουλοι; Που αναφέρονται στην γραμματειακή υποστήριξη, για να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους επί ίσοις όροις με τους άλλους; Ούτε 5 δεν είναι. Είναι δυνατόν να φέρνουμε βαθμολόγιο και μισθολόγιο και να μην έχουμε διατάξεις εύλογων προσαρμογών και να εναρμονιζόμαστε με τον ν.3304, για να μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να έχει την εξέλιξη, εφόσον δουλεύει, να μπορεί να κριθεί επί ίσοις όροις; Αναφέρουμε αναλυτικά, το τι πρέπει να γίνει. Είναι δυνατόν σε έναν δημόσιο υπάλληλο παραπληγικό ή τυφλό, που τον στέλνει η δουλειά του στην Θεσσαλονίκη για υπηρεσιακούς λόγους, να μην του καλύπτει δαπάνες συνοδού της επιλογής του; Είναι δυνατόν σε ένα κωφό δημόσιο υπάλληλο να μην του καλύπτει δαπάνες διερμηνείας νοηματικής γλώσσας; Μα πόσοι είναι επιτέλους; Αυτά είναι στοιχειώδη πράγματα, τα οποία πρέπει να παρέχει ένα κράτος. Αν δεν μπορούμε, το κλείσαμε το μαγαζί, κύριοι Βουλευτές.
Εμείς καταθέσαμε συγκεκριμένη πρόταση. Ζητάμε να αναγνωρισθεί στην αναπηρική οικογένεια, που έχει ένα ανήλικο παιδί με αναπηρία 67% και άνω ή ενήλικο με νοητική αναπηρία, σύνδρομο Down κ.λπ., βάζει 50 ευρώ. Πρώτον, περιορίζει το άτομο αυτό να είναι ανήλικο. Μα, ένα παιδί με νοητική αναπηρία, είναι πάντα ανήλικο, όπως και ένα παιδί με σύνδρομο Ντάουν ή με βαριά εγκεφαλική παράλυση. Και το επίδομα είναι 50 ευρώ. Εμείς λέμε ας είναι το επίδομα 200 ευρώ, ώστε να είναι ένα στοιχειώδες επίδομα και βεβαίως να μην υπάρχει όριο ηλικίας. Εάν αυτό το άτομο μπορεί και να εργαστεί, ας κοπεί το επίδομα επιτόπου. Αυτό δεν το συζητάμε, αλλά να μιλάμε για στοιχειώδη πράγματα. Πόσοι είναι αυτοί; Θα σωθεί δημοσιονομικά η χώρα από αυτά;
Έρχομαι τώρα στο θέμα της εφεδρείας. Είναι δυνατόν να λείπουν οι διατάξεις 2643 και 1648 που είναι νόμοι που προστατεύουν; Όπως είπαμε, πρέπει να πάει και στο 33 και στο 34. Οι προστατευόμενοι του νόμου 2643 και του 1648, οπωσδήποτε. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Σ' αυτό το παράδειγμα, οι γονείς οι οποίοι βαρύνονται, καλύπτονται. Μίλησα σήμερα με δύο συζύγους αναπήρων και μου είπαν: «Η γυναίκα μου παίρνει 700 ευρώ σύνταξη και εγώ είμαι δημόσιος υπάλληλος με 32 χρόνια υπηρεσίας και 60 ετών. Το σύστημα θα με βγάλει στην εφεδρεία». Διότι, ο νόμος κάνει λόγο για τις συζύγους που βαρύνουν τους συζύγους. Ζητούμε, λοιπόν, να τροποποιηθεί αυτό και οι σύζυγοι των ατόμων με αναπηρία να εξαιρούνται της εργασιακής εφεδρείας.
Ως προς τα φορολογικά, το αφορολόγητο πήγε από 12.000 στις 9.000 ευρώ για τους ανάπηρους. Αυτό είναι αδιανόητο. Σ' αυτή τη χώρα, ποτέ κανείς δεν έχει λογαριάσει τι σημαίνει κόστος διαβίωσης λόγω αναπηρίας. Κυρίως σήμερα που κλείνουν και υπολειτουργούν τα πάντα είτε μιλάμε για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση, που μάλλον απορύθμιση είναι είτε μιλάμε για τα κέντρα στήριξης των γονέων ή για οτιδήποτε άλλο. Θέλουμε το αφορολόγητο να μείνει εκεί που ήταν, στα 12.000 ευρώ. Κάνετε τα 2.400, 2. Γιατί;
Προσέξτε να δείτε την προχειρότητα του συντάκτη: Βάζει νεφροπαθείς και όχι τους μεταμοσχευμένους από νεφρό. Το καταλαβαίνετε αυτό; Δηλαδή, διαχωρίζει το νεφροπαθή από τον μεταμοσχευμένο, για πρώτη φορά στη νομοθεσία μας. Το «δεν» στο άρθρο 38, πρέπει να φύγει.
Ως προς το Ειδικό Τέλος Ακινήτου, αν και δεν το έχει ο νόμος, θα ήθελα να αναφερθώ σ' αυτό. Σκέφτηκε κανείς την αναπηρική οικογένεια που έχει ένα παιδί με νοητική αναπηρία, με σύνδρομο Ντάουν ή με αυτισμό ή με βαριά εγκεφαλική πάθηση; Αυτοί δεν πρέπει να εξαιρεθούν; Είναι αναπηρία 67% και άνω. Πρόκειται για το άρθρο 7 του ν. 2238. Στην ειδική εισφορά αλληλεγγύης, για να δείτε το πώς σκεφτόμαστε σ' αυτή τη χώρα και αυτά τα έχετε ψηφίσει εσείς κύριοι Βουλευτές και επίσης πρέπει να προσέχετε ώστε να παρεμβαίνετε, δεν εξαιρέσατε αναπήρους του ποσοστού του 67% και άλλους αναπήρους και τις οικογένειές τους και δεύτερον, δεχτήκατε να συμπεριληφθεί στο ποσό που μπαίνει η ειδική εισφορά το επίδομα αναπηρίας, το οποίο είναι αφορολόγητο. Αυτά είναι αδιανόητα πράγματα.
Έχουμε ζητήσει να δούμε τον Υπουργό Οικονομικών και να μας ακούσει. Χρειάζεται πακέτο μέτρων στήριξης της αναπηρίας, αλλιώς πραγματικά μιλάμε για τον πιο σκληρό σύγχρονο ευρωπαϊκό Καιάδα για τα άτομα με αναπηρία, το 2011. Ευχαριστώ και συγνώμη για την κατάχρηση του χρόνου, αλλά μας το χρωστούσατε για τις άλλες φορές που δεν μας καλέσατε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ (Προεδρεύων των Επιτροπών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Ο κ. Ρήγας, απ’ ό,τι βλέπω δεν έχει να υποβάλλει ερώτηση. Ο κ. Λέγκας έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): Θα ήθελα να ρωτήσω και δώσατε την εντύπωση από την τοποθέτησή σας ότι η αναπηρική οικογένεια δέχεται πολύ μεγαλύτερη και πιο σφοδρή επίθεση από αυτή που της αναλογεί. Αυτό εισπράξαμε από την τοποθέτησή σας. Όλα όσα μας αναφέρατε, αφορούν κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις και ομάδες ή γενικότερα διαπιστώνετε ότι, μέσα από αυτό το νομοσχέδιο, πλήττεται η αναπηρική οικογένεια;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ (Προεδρεύων των Επιτροπών): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ απαντήστε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ)): Η απάντηση και με τα παραδείγματα που έδωσα, κ. Λέγκα, αφορά το σύνολο. Όμως, για να είμαστε δίκαιοι, όταν μιλάμε για οικογένειες στις οποίες υπάρχουν άτομα με βαριά αναπηρία και ιδίως άτομα με νοητική αναπηρία, με σύνδρομο Ντάουν, με αυτισμό, με παραπληγίες, τετραπληγίες, βαριές αναπηρίες 80% και άνω, όπως είπα, αυτές οι οικογένειες πλήττονται πιο βαριά από όλους. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν υπάρχει σήμερα εργασία. Εάν διοριστεί ανάπηρος σήμερα, να έρθετε να μου το πείτε. Πουθενά δεν μπορεί να διοριστεί. Ούτε στον δημόσιο, ούτε στον ιδιωτικό τομέα. Πρέπει να λάβουμε μέτρα προστασίας. Και για να είμαι δίκαιος, θέλω να πω ότι από τους Υπουργούς που πέρασαν, ο κ. Κουτρουμάνης άκουσε τις αναπηρικές οργανώσεις ατέλειωτες ώρες και πήρε μέτρα, αλλά σ' αυτό το νομοσχέδιο, είμαστε ακάλυπτοι.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ (Προεδρεύων των Επιτροπών): Ο κ. Μαρκάκης έχει το λόγο.
ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΡΚΑΚΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): Κύριε Πρόεδρε, φυσικά μερικές διατάξεις και μερικά άρθρα του νομοσχεδίου, εξαιρούν ανθρώπους με αναπηρία ή άτομα με ειδικές ανάγκες. Εσείς ζητήσατε επιπλέον πράγματα, τα οποία ήταν και αυτονόητα. Έχετε υπολογίσει τί κερδίζει τελικά η Κυβέρνηση σε χρήμα, εάν κάνει δεκτά όλα τα αιτήματά σας; Δηλαδή, πόσο θα επιβαρυνθεί ή εν πάση περιπτώσει, τί θα κερδίσει από αυτό; Διότι εάν το νούμερο είναι εξευτελιστικό, επιβάλλεται να συμπεριλάβει στο νομοσχέδιο τις διατάξεις που εσείς επικαλεστήκατε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ)): Εγώ σας έδωσα ορισμένα παραδείγματα πολύ μικρών αριθμών. Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους μπορεί εύκολα να κάνει τους λογαριασμούς επειδή έχει και τα νούμερα. Εμείς τα έχουμε ζητήσει και δεν μας τα έχουν δώσει.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ (Προεδρεύων των Επιτροπών): Το λόγο έχει ο κ. Κουρουμπλής.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Τι να πω, κύριε Πρόεδρε; Όσα είπε ο κ. Βαρδακαστάνης είναι γροθιές στο στομάχι όλου του συστήματος. Τι να πω δηλαδή; Όταν, πλέον, φθάνουμε εκεί, να μιλήσω για κοινωνικούς δείκτες προστασίας της ακραίας φτώχειας; Για ποιο πράγμα να μιλήσω; Πραγματικά, δυσκολεύομαι να μιλήσω γιατί δεν θέλω να βγάλω το θυμό μου.
Κύριε Βαρδακαστάνη, θα ήθελα να μας πείτε για να ξέρει η Επιτροπή, μια οικογένεια που έχει την ατυχία να έχει ένα παιδί με νοητική υστέρηση, με σύνδρομο Ντάουν ή με αυτισμό, με βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση, δηλαδή με βαριά τετραπληγία και αυτό το παιδί είναι στο σπίτι, ποιο είναι το ύψος του επιδόματος που λαμβάνει από το ελληνικό κράτος;
Το δεύτερο που θα ήθελα να σας ρωτήσω, είναι ότι, αυτή τη στιγμή, λοιπόν, έπειτα από μεγάλες προσπάθειες του αναπηρικού κινήματος, ο νόμος 612 κάλυψε εκτός των τυφλών και των βαριά κινητικώς αναπήρων, της μεσογειακής αναιμίας ή τους αιμοκαθαιρώμενους ή τους μεταμοσχευμένους που και αυτοί οι τελευταίοι είναι υποψήφιοι αιμοκαθαιρώμενοι – όλοι ξέρουμε ότι γίνονται μεταμοσχεύσεις και σε έξι μήνες ή ένα χρόνο, μπορεί πάλι να μπει ένας άνθρωπος στο νοσοκομείο και πραγματικά, εχθές τόλμησα να πω στην Επιτροπή ότι παρότι εγώ δεν βλέπω, θεωρώ ότι είναι πολύ πιο βαριά αναπηρία η αιμοκάθαρση. Πρόκειται για ένα ανοιχτό καθημερινό μαρτύριο, διότι αυτοί οι άνθρωποι είναι υποψήφιοι του θανάτου. Εφόσον, λοιπόν, υπάγονται και αυτοί στο νομό 612 με το γνωστό καθεστώς συνταξιοδότησης από την Πολιτεία, τι κερδίζει το ελληνικό κράτος, όταν ξέρουμε ότι ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι που πάσχουν από μεσογειακή αναιμία και οι αιμορροφιλικοί και οι αιμοκαθαιρώμενοι που υπάγονται στον νόμο 612;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ (Προεδρεύων των Επιτροπών): Ευχαριστώ τον κ. Κουρουμπλή. Κύριε Πρόεδρε, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ)): Το μόνο που κερδίζει, κ. Κουρουμπλή, είναι η δραστική αύξηση του ευτελισμού της και της αναξιοπιστίας της. Αυτό κερδίζει και βεβαίως, φέρνει σκληρά δεινά σε αυτούς που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σε έναν αξιοπρεπή τρόπο διαβίωσης και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις οικογενειακές και κοινωνικές τους υποχρεώσεις. Επαναλαμβάνω ότι το κόστος διαβίωσης λόγω αναπηρίας στην Ελλάδα, δεν έχει υπολογιστεί και έχουμε προκαλέσει την Κυβέρνηση να υπολογιστεί αυτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Ανέρχεται στο ένα εκατομμύριο οκτακόσιες χιλιάδες ευρώ το χρόνο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ): Σε ό,τι αφορά την οικογένεια, ο κύριος Κουρουμπλής όταν περιέγραφε, πραγματικά συγκινήθηκα, διότι και αυτός και εγώ γνωρίζουμε και έχουμε φίλους και ξέρουμε τι σημαίνει να υπάρχει ένα παιδί με τέτοια αναπηρία σε μια χώρα που δεν έχει κέντρα, φιλοξενία, που δεν έχει τίποτα. Σε μια χώρα που ένας από τους δύο γονείς εργάζεται και εκεί έχουμε από χέρι μείωση του εισοδήματος. Το ψυχολογικό και το κοινωνικό κόστος αυτού του θέματος κανείς δεν το υπολογίζει και ερχόμαστε να τους φορτώσουμε και από πάνω και το άγχος αν μπορούν να βγάλουν το μήνα τους. Πρέπει να ληφθούν μέτρα, άμεσα μέτρα, αλλιώς οδηγούμε όλον αυτόν τον κόσμο σε βαθιά, σκληρή και επώδυνη εξαθλίωση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΤΗΣ(Προεδρεύων των Επιτροπών): Το λόγο έχει ο κ. Ζώης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Κοιτάξτε, είναι προφανές ότι εδώ η τοποθέτηση του κ. Βαρδακαστάνη λειτούργησε ως αφύπνιση της συνείδησης για όλους μας, γιατί πραγματικά ζώντας αυτά τα προβλήματα και σε αυτόν τον κυκεώνα της καθημερινότητας , υπάρχουν και ασθενέστερα μέλη της κοινωνίας μας, τα οποία χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας και μέριμνας.
Εγώ, λοιπόν, λέω κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής μας, να σας παρακαλέσω να μεταφέρετε και είναι δικό μου αίτημα, στον υπουργό οικονομικών τον κ. Βενιζέλο ως αύριο που η συζήτηση θα συνεχιστεί και αύριο επί των άρθρων, να μπει στον κόπο να μας ενημερώσει, έχει τη δυνατότητα μόνο αυτός παίρνοντας τα στοιχεία από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και να μας πει τι κερδίζει ο προϋπολογισμός, δημοσιονομικά η χώρα από την εξάντληση αυτής της οριζόντιας αυστηρότητας που επιδεικνύεται σε όλη την κοινωνία και στα μέλη της αναπηρικής οικογένειας και να μας πει το ισοδύναμο με το οποίο μπορεί η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει άμεσα όλα όσα πρέπει να αντιμετωπίσει και για τα οποία μας μίλησε με αυτό τον τραγικό τρόπο ο κ. Βαρδακαστάνης. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε ως βουλευτές, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να ισχυριστούμε ότι προσφέραμε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για όλους τους συμπολίτες μας και σε εκείνα τα μέλη της κοινωνίας μας που έχουν ιδιαίτερη ανάγκη της φροντίδας και της μέριμνάς μας.
Εγώ, λοιπόν, λέω κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής μας, να σας παρακαλέσω να μεταφέρετε και είναι δικό μου αίτημα, στον υπουργό οικονομικών τον κ. Βενιζέλο ως αύριο που η συζήτηση θα συνεχιστεί και αύριο επί των άρθρων, να μπει στον κόπο να μας ενημερώσει, έχει τη δυνατότητα μόνο αυτός παίρνοντας τα στοιχεία από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και να μας πει τι κερδίζει ο προϋπολογισμός, δημοσιονομικά η χώρα από την εξάντληση αυτής της οριζόντιας αυστηρότητας που επιδεικνύεται σε όλη την κοινωνία και στα μέλη της αναπηρικής οικογένειας και να μας πει το ισοδύναμο με το οποίο μπορεί η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει άμεσα όλα όσα πρέπει να αντιμετωπίσει και για τα οποία μας μίλησε με αυτό τον τραγικό τρόπο ο κ. Βαρδακαστάνης. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε ως βουλευτές, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να ισχυριστούμε ότι προσφέραμε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για όλους τους συμπολίτες μας και σε εκείνα τα μέλη της κοινωνίας μας που έχουν ιδιαίτερη ανάγκη της φροντίδας και της μέριμνάς μας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΤΗΣ(Προεδρεύων των Επιτροπών): Το λόγο έχει ο κ. Μαγκούφης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΓΚΟΥΦΗΣ: Όλο το πολιτικό σύστημα αισθάνεται ενοχή αυτή την ώρα. Ενοχή γιατί αποδομείται κοινωνικό κράτος, το οποίο κατ’ εξοχήν η δική μας η παράταξη το ΠΑΣΟΚ δημιούργησε σε αυτό τον τόπο, αλλά οφείλω να προσγειωθώ ρεαλιστικά στη σημερινή πραγματικότητα. Άκουσα με μεγάλη προσοχή και συγκίνηση τον κ. Βαρδακαστάνη και θέλω να καλέσω την κυβέρνηση να λάβει σοβαρά υπόψη της τα όσα κατέθεσε. Δεν κατανοώ ότι οι σύζυγοι των ατόμων με αναπηρία, πρέπει να είναι εντός του μέτρου της εφεδρείας. Συμφωνώ απόλυτα και καλώ τον παριστάμενο υπουργό τον κ. Κουτρουμάνη, να το δει ευνοϊκά αυτό το θέμα. Να το κουβεντιάσει με τους άλλους υπουργούς και να εξαιρεθούν αυτές οι περιπτώσεις από το μέτρο. Όπως επίσης να δούμε και το λάθος που έγινε σε σχέση με τη φορολόγηση του επιδόματος που αφορά όλες αυτές τις περιπτώσεις. Θα ήθελα όμως όσον αφορά τη διευκρίνιση κάποιων πραγμάτων από τον κ. Πρόεδρο και να μου πει σε αυτά τα οποία αναφερθήκατε , να μας κάνετε μια πιο αναλυτική αναφορά, σε ποιο φάσμα αναπήρων αναφέρονται και σε τι ποσοστό αναπηρίας;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΤΗΣ(Προεδρεύων των Επιτροπών): Το λόγο έχει η κυρία Γιαννακά.
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ: Δεν είμαι υπέρ της πλειοδοσίας ευαισθησίας και πιστεύω ότι και η επιτροπή μας δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για να πλειοδοτούμε σε ευαισθησία, σε ένα νομοσχέδιο μάλιστα, σε μια πολύ δύσκολη στιγμή, παίρνει μέτρα για να σώσει τη χώρα στην κρισιμότερο περίοδο της ιστορίας της. Όμως, πιστεύω ότι αδικεί το ΠΑΣΟΚ και τη κυβέρνησή του να μη δείξει την απαραίτητη κοινωνική ευαισθησία για τα άτομα με αναπηρία κύριε Υπουργέ, διότι πρόκειται εδώ πραγματικά για μία περίπτωση, στην οποία προφανώς δεν είμαστε σε πλειοδοσία ευαισθησίας, αλλά είμαστε κοινωνικά ευαίσθητοι και πολιτικά έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε, έστω και αν η στιγμή είναι κρίσιμη, τα προβλήματα που μας έθεσε ο πρόεδρος της συνομοσπονδίας κ. Βαρδακαστάνης. Κύριε Υπουργέ, με το παρόν νομοσχέδιο επηρεάζονται τα άτομα με αναπηρία από όλα και από το συνταξιοδοτικό, την εργασιακή εφεδρεία και από τη φορολόγηση. Δεν ξέρω εάν υπάρχει άλλη κατηγορία πραγματικά που να πλήττεται ταυτόχρονα και από τα τρία. Πιστεύω λοιπόν ότι τουλάχιστον για τη φορολόγηση, ας μείνουμε κ. Υπουργέ σε αυτό που ψηφίσαμε το καλοκαίρι, δηλαδή το αφορολόγητο στις 12.000 γι’ αυτή την κατηγορία των συμπολιτών μας. Στην εργασιακή εφεδρεία επίσης τουλάχιστον να εξαιρέσετε τις συζύγους των ανθρώπων με αναπηρία, γιατί θα είναι πραγματικά εξωφρενικό σε περίπτωση που σε έναν από τους δύο προκύψει εργασιακή εφεδρεία, τι πρέπει να κάνουμε εμείς ως πολιτεία.
Τέλος, στο συνταξιοδοτικό πρέπει να προβλέψουμε ότι οι μειώσεις, τις οποίες δρομολογούμε δικαίως σε ορισμένες περιπτώσεις για να ανταποκριθούμε στην κρίσιμη στιγμή, δε θα αφορούν άτομα με αναπηρία.
Κύριε Βαρδακαστάνη ήθελα και εγώ να σας ρωτήσω πόσο στοιχίζουν οι εξαιρέσεις που ζητήσατε και παραθέτετε στο σημείωμα που έχετε φέρει εδώ στη Βουλή. Απαντήσατε ότι δεν γνωρίζετε παρά μόνο το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Εγώ θα θέσω αυτό το ερώτημα στον Υπουργό τον κ. Βενιζέλο και θα τον ρωτήσω να τα φέρει εδώ αυτά τα θέματα που θέσατε σήμερα και θα ρωτήσω επίσης τον κ. Βενιζέλο πως είναι δυνατόν τα άτομα με αναπηρία σε μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αυτό το πολυνομοσχέδιο να τα θίγει και στα τρία σκέλη του.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΤΗΣ(Προεδρεύων των Επιτροπών): Το λόγο έχει ο κ. Νικολόπουλος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Βαρδακαστάνη, θα ήθελα να μας πείτε γιατί πράγματι είναι μια ευκαιρία να ακούσουμε όλοι οι βουλευτές, ποιο είναι το όριο της φτώχιας; Έχει η ομοσπονδία σας τέτοιες μελέτες για τις αναπηρικές οικογένειες, βεβαίως θα ποικίλει με τη μορφή της αναπηρίας. Επειδή σας άκουσα πολλές φορές να δίνετε το δικαιολογημένο έπαινο στον παριστάμενο υπουργο κ. Κουτρουμάνη, θέλω να σας πω έχετε μάθει τίποτα για εκείνες τις 8.200 θέσεις που κινδυνεύουμε από το διεθνή διαγωνισμό για τα άτομα με αναπηρία που δεν υπογράφει ο παριστάμενος υπουργός; Έχετε στείλει διαμαρτυρίες, ήρθαμε εδώ στο Κοινοβούλιο και είναι κοινοτικά χρήματα από πιστοποιημένα κέντρα που θα έδιναν μια ευκαιρία, διέξοδο σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές. Σε αυτό έχετε να μας πείτε κάτι;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΤΗΣ(Προεδρεύων των Επιτροπών): Το λόγο έχει ο κ. Αμοιρίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε όλοι έχουμε ευαισθησία, όμως θα ήθελα να ξέρω πόσοι από εμάς στα πεζοδρόμια όταν βλέπουμε έναν ανάπηρο, δεν τον αποφεύγουν, δεν περνάνε απέναντι ή τον κοιτάνε στα μάτια. Για να είμαστε γνήσιοι απέναντι σε αυτά που λέμε και αυτά που νιώθουμε. Πόσο άραγε είμαστε ανθρώπινοι, όταν βλέπουμε μια τέτοια κατάσταση, πώς το αντιμετωπίζουμε; Πού βάζουμε το χεράκι μας να διορθωθεί; Είναι καλά να λέμε λόγια αλλά ας σκεφτούμε και τις πράξεις μας και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου από αυτό.
Αγαπητέ Πρόεδρε, εδώ ξεκίνησαν κάποιες επιτροπές να δουλεύουν εδώ και ένα μήνα που βγάζουν ανάπηρους «μαϊμού», 60.000, 70.000, εγώ πιστεύω και παραπάνω. Απ’ ότι κατάλαβα το 80% κόβεται κύριε υπουργέ. Από αυτό που κόβεται, από αυτές τις συντάξεις, δε θα μπορούσε σε αυτούς που πραγματικά είναι ανάπηροι ένα κομμάτι να προστεθεί στο δικό τους εισόδημα; Αφού κάνετε την προσπάθεια της δημοσιονομικής προσαρμογής, κάντε την προσπάθεια να δώσετε σε διάσταση πλέον την αλήθεια της αναπηρίας σε πραγματικές διαστάσεις αριθμητικά, ας τις δώσουμε, αν μπορούμε να στηρίξουμε αυτό το κομμάτι, ώστε να μη μείνουν μόνο οι αριθμοί, αλλά να μετρήσει και το ανθρώπινο.
Ένα δεύτερο, υπάρχουν περίπου 4000 θέσεις εργασίας από τα προγράμματα που δούλεψαν στην τοπική αυτοδιοίκηση το 2002 μέχρι το 2006 από το ευρωπαϊκό κοινωνικό ταμείο, τα οποία άτομα δεν τα πιάνει ο νόμος του κ. Παυλόπουλου, όμως, το Σύνταγμα τα πιάνει. Έτσι, λοιπόν, προσέφυγαν αυτά τα άτομα εδώ και τρία χρόνια περίπου, μέσω του Υπουργείου Εργασίας και με τη σημερινή ηγεσία, σήμερα έχουμε μια απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που οδηγεί στη μονιμοποίηση αυτών των ανθρώπων. Απομένει λοιπόν, ή με το χαρτί αυτό να κερδίσουν στα δικαστήρια, που είναι σε εξέλιξη η μονιμότητα της θέσης τους, ή να αποφασίσει το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, την αποδοχή της γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και να μονιμοποιηθούν. Ούτως ή άλλως, θα το κερδίσουν στα δικαστήρια.
Όμως, αν θέλουμε να έχουμε μια καλή πράξη μέσα σε όλο αυτό τον ορυμαγδό των μέτρων που το κάνουμε για τη σωτηρία της χώρας, να δείξουμε και την ευαισθησία μας ως προς το κομμάτι ενός ανάπηρου, ο οποίος θέλει να δουλέψει, όχι να πάρει σύνταξη, να του δώσουμε τη δυνατότητα. Νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι σε αυτή την κατεύθυνση έχουμε υποχρέωση, αφού μπορεί μέσω του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και μέσα στο νομοσχέδιο αυτό να υπάρξει μια τροπολογία, να καταθέσω τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, μέχρι αύριο θα την έχετε στην επιτροπή, κάντε μια τροπολογία και νομιμοποιήστε αυτά τα παιδιά για να μην τρέχουν στα δικαστήρια.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ (Προεδρεύων των Επιτροπών): Το λόγο έχει ο κ. Βαρδακαστάνης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ): Πολλοί ίσως από σας γνωρίζετε, ότι είμαι πρόεδρος των ευρωπαίων με αναπηρία. Είχα, λοιπόν, συνάντηση με τον πρόεδρο της ευρωπαϊκής επιτροπής, τον κ. Μπαρόζο, και τον ρώτησα ευθέως, αν η ευρωπαϊκή επιτροπή θέτει στις χώρες θέματα περιορισμού των πολιτικών, που αφορούν στο χώρο της αναπηρίας. Η απάντηση που μου έδωσε ήταν η εξής: Αυτό το έκανα και εγώ όταν ήμουν Πρωθυπουργός στην Πορτογαλία, να το χρεώνω στην ευρωπαϊκή επιτροπή. Προφανώς, εμείς δεν τους λέμε από πού θα βρουν, εμείς ψάχνουμε το οριζόντιο και αυτοί πρέπει να βρουν το ισοδύναμο. Συνεπώς, εμείς, -καθαρά πράγματα, για να μην τα φορτώνουμε στους άλλους - θεωρούμε απολύτως υπεύθυνη την ελληνική Κυβέρνηση για αυτές τις πολιτικές.
Δεύτερον, πρέπει να σας πω, ότι αναφερόμαστε σε άτομα με αναπηρία με διάφορη κλιμάκωση ανάλογα με τα μέτρα, από 67% και άνω.
Τρίτον, σε αυτό που είπε ο κ. Νικολόπουλος, εμείς, έχουμε ζητήσει από τον κ. Υπουργό, αν οι άλλες προκηρύξεις που προηγήθηκαν της προκήρυξης των ΕΚΟ υλοποιηθούν, να υλοποιηθεί και αυτή. Αν δεν υλοποιηθούν οι άλλες, να μην υλοποιηθεί και αυτή. Δηλαδή, ίση μεταχείριση. Γιατί απ’ ότι έχουμε μάθει, όλες οι άλλες προωθούνται εκτός από αυτή. Και για πρώτη φορά είναι μια προκήρυξη που αφορά πάρα πολλά άτομα με αναπηρία στο σύνολο της χώρας.
Κοιτάξτε, εμείς, αυτό που είπε ο κ. Αμοιρίδης, το διεκδικούμε, αλλά τη νομοθετική δυνατότητα την έχετε εσείς, η Κυβέρνηση. Να συνεννοηθείτε όλα τα κόμματα να τη ψηφίσετε. Η αναπηρία, κυρίες και κύριοι, δεν έχει ούτε χρώμα ούτε κόμμα. Δεν είχε ποτέ, δεν έχει τίποτα. Τώρα ξέρετε τι έχει; Μαυροφορεμένη φτώχεια.
Θα ήθελα να αναφέρω κάτι για τους αναπήρους «μαϊμού». Το αναπηρικό κίνημα αγωνίστηκε πάντοτε για ένα αντικειμενικό, διαφανές και επιστημονικά δόκιμο σύστημα πιστοποίησης και αξιολόγησης της αναπηρίας. Εδώ και είκοσι χρόνια, συστηματικά, από τότε που ο κ. Κουρουμπλής ήταν πρόεδρος της συνομοσπονδίας και μετά υπό τη δική μου προεδρία, καταθέσαμε επανειλημμένα προτάσεις, από τη κάρτα αναπηρίας μέχρι αναλυτικές προτάσεις, εισπράξαμε δηλώσεις επί δηλώσεων από τους πολιτικούς όλων των χρωμάτων που κυβέρνησαν, καταγγελίες επί καταγγελιών, όμως, συγκεκριμένα μέτρα δεν λήφθηκαν, λήφθηκαν τώρα. Το ΚΕΠΑ το στηρίζουμε. Βέβαια το ΚΕΠΑ δεν αρκεί, το ΚΕΠΑ θέλει και το νέο κώδικα πιστοποίησης αναπηρίας.
Αλλά θέλω να κρατήσετε αυτό πού θα σας πω. Το ποσοστό αναπηρίας που έχει κάποιος, είναι δικό του, είναι μοναδικό, μπορεί να είναι 5 ή 105%. Το ποσοστό αναπηρίας που αποφασίζει ένα κράτος, μια Κυβέρνηση, να θέσει για να δώσει μια παροχή, είναι υποκειμενικά δοσμένο, είναι πολιτικά δοσμένο και γι' αυτό και ακούμε Υπουργούς και βουλευτές, να θεωρούν αυτόν που έχει 80% «μαϊμού» σε σχέση με αυτόν που έχει 95%, για να πάρει το επίδομα τυφλότητας. Αλλά με το 80%, παίρνει την υψηλότερη σύνταξη αναπηρίας του Ι.Κ.Α., με το 67% παίρνει το επίδομα αναπηρίας από τη πρόνοια και με το 50% διορίζεται στο δημόσιο. Θα πρέπει κάποτε να μιλάμε με γνώση, να αναζητούμε τη γνώση, γιατί αλλιώς κινδυνεύουμε όλοι μαζί να βουλιάξουμε, εκτός από τη φτώχεια και στο βούρκο της ημιμάθειας.
Στη συνεδρίαση παρέστησαν ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, κ. Δημήτριος Ρέππας, ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κ. Γεώργιος Κουτρουμάνης, ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, κ. Φίλιππος Σαχινίδης, και ο επίσης Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, κ. Παντελής Οικονόμου, ο Υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, κ. Κωνσταντίνος Ρόβλιας, ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κ. Ιωάννης Κουτσούκος, καθώς και αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες.