Προστασία όλων των εργαζομένων ΑμεΑ!

Στην πρόσφατη εγκύκλιο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης «Νέο θεσμικό πλαίσιο κινητικότητας των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα-Διαθεσιμότητα και αργία - κατάργηση θέσεων ΙΔΑΧ», η ΕΣΑμεΑ πέτυχε να εξαιρεθούν: α) εργαζόμενος του οποίου ο σύζυγος ή η σύζυγος ή τέκνο το οποίο τον βαρύνει φορολογικά σύμφωνα με το άρθρο 7 του ΚΦΕ και συνοικεί με αυτόν έχει αναπηρία σε ποσοστό τουλάχιστον 67%, και β) εργαζόμενος που είναι ανάπηρος σε ποσοστό τουλάχιστον 67%.

Οι ανωτέρω εξαιρέσεις αποτελούν ανακούφιση για ένα σημαντικό μέρος εργαζομένων με αναπηρία και μελών οικογενειών ΑμεΑ. Σε αυτές όμως δεν συμπεριλαμβάνεται το σύνολο των εργαζομένων με αναπηρία, οι οποίοι σύμφωνα με τις προστατευτικές διατάξεις του άρθρου 11 Π.Δ. 164/2004 κρίθηκε από το ΑΣΕΠ ότι πληρούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, και ως εκ τούτου οι συμβάσεις τους μετατρέπονται σε αορίστου χρόνου, αφού ένα μέρος αυτών των εργαζομένων έχουν ποσοστό αναπηρίας από 50 έως 66%.

Με δεδομένη και τη σχετική εγκύκλιο, βάσει της οποίας εισάγεται ένα νέο πλαίσιο κινητικότητας, το οποίο διευκολύνει τη μετακίνηση προσωπικού σε όλο το εύρος του δημόσιου τομέα, με σκοπό την κάλυψη των μεταβαλλόμενων αναγκών των υπηρεσιών και την αξιοποίηση του προσωπικού με βάση τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα του, η ΕΣΑμεΑ ζητά να ληφθεί ειδική μέριμνα και να μετακινηθούν, μεταταχθούν κατά προτεραιότητα όσοι εργαζόμενοι με αναπηρία ενταχθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας. Η Συνομοσπονδία ζητά από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης να ληφθούν υπόψη η εφαρμογή των εύλογων προσαρμογών, καθώς και η οικονομική και οικογενειακή κατάσταση του εργαζόμενου με αναπηρία ο οποίος δεν εντάσσεται στις εξαιρέσεις των ρυθμίσεων που αφορούν στην διαθεσιμότητα και στην κατάργηση οργανικών θέσεων.

Το αναπηρικό κίνημα δεν θα επιτρέψει να χάσει τη δουλειά του ούτε ένας εργαζόμενος με αναπηρία!

Είναι αδιανόητο στην παρούσα οικονομική κρίση να βρεθούν στο δρόμο εργαζόμενοι με αναπηρία, οι οποίοι είναι δεδομένο ότι είναι οι τελευταίοι των τελευταίων που θα βρουν εργασία, και ως εκ τούτου θα παραμείνουν διαχρονικά στο μακρύ κατάλογο της ανεργίας με ανυπολόγιστες συνέπειες στην αντιμετώπιση των πρόσθετων αναγκών που πηγάζουν από την αναπηρία τους.