8η Μάρτη- Ημέρα της γυναίκας ΑμεΑ, της μητέρας παιδιού ΑμεΑ, της γυναίκας πρόσφυγα

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Στις περισσότερες χώρες του κόσμου τέτοια ημέρα διοργανώνονται εκδηλώσεις με κύριο αίτημα την απόλαυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των κοριτσιών και γυναικών, ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας, οικονομικής και κοινωνικής θέσης.

Ως αναπηρικό κίνημα, για την 8η Μάρτη, αλλά και σύμφωνα με την καθημερινή μας δράση, οφείλουμε να καταδείξουμε ξανά την πολλαπλή διάκριση λόγω φύλου και αναπηρίας. Πρέπει να αναδείξουμε το γεγονός ότι οι γυναίκες με αναπηρία βιώνουν μεγαλύτερη διακριτική μεταχείριση όχι μόνο σε σχέση με τις γυναίκες χωρίς αναπηρία, αλλά και σε σχέση με τους άντρες με αναπηρία. Η ύπαρξη προκαταλήψεων και στερεοτύπων στην κοινωνία και στο οικογενειακό περιβάλλον, στρεβλώνουν την εικόνα των γυναικών με αναπηρία και την αντίληψη των ίδιων των γυναικών με αναπηρία για τον εαυτό τους, ότι είναι πολίτες με ανθρώπινα δικαιώματα με αποτέλεσμα την κοινωνική τους απομόνωση και τον αποκλεισμό τους.

Μέσα στην προσφυγική και οικονομική κρίση είναι επιτακτική ανάγκη να ζητήσουμε από την Ελληνική Πολιτεία, την Ευρώπη και ολόκληρη την κοινωνία να σκύψει πάνω από τα προβλήματα και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες πρόσφυγες με αναπηρία και οι γυναίκες πρόσφυγες με παιδιά με αναπηρία. Να απλώσουμε δίκτυ προστασίας κατά των διακρίσεων που υφίστανται και να ζητήσουμε την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Το άρθρο 8 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ αναφέρει: «1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια με αναπηρίες υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις και, εν προκειμένω, λαμβάνουν μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη και ίση απόλαυση, από αυτά, όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών. 2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη ανάπτυξη, προαγωγή και ενίσχυση των γυναικών, με σκοπό την εγγύηση της άσκησης και απόλαυσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών που καθορίζονται στη Σύμβαση».

Οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία, ακόμη περισσότερο οι πρόσφυγες, υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις τόσο λόγω του φύλου τους, όσο και λόγω της αναπηρίας.

• Τα κορίτσια και οι γυναίκες με αναπηρία είναι συχνά θύματα βίας, σεξουαλικής κακοποίησης και trafficking.
• Τα κορίτσια και οι γυναίκες με αναπηρία βρίσκονται συχνά σε κοινωνική απομόνωση λόγω στάσεων, προκαταλήψεων και στερεοτύπων.
• Για τις γυναίκες με αναπηρία, λόγω της περιορισμένης πρόσβασής τους στην αγορά εργασίας, ο κίνδυνος της φτώχειας είναι ιδιαίτερα αυξημένος. Σε περιόδους δε οικονομικής κρίσης, όπως της σημερινής, οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία είναι τα πρώτα θύματα της οικονομικής εξαθλίωσης.
• Για τις γυναίκες με αναπηρία και τις μητέρες παιδιών με αναπηρία, λόγω της έλλειψης υπηρεσιών υποστήριξης της οικογένειας και της μη παροχής προσαρμοσμένης άδειας μητρότητας, η δυνατότητα να συνδυάσουν την οικογενειακή με την επαγγελματική ζωή είναι περιορισμένη.
• Οι γυναίκες με αναπηρία είναι σχεδόν απούσες από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
• Οι γυναίκες με αναπηρία είναι σχεδόν αόρατες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.