""8 Μαρτίου 2007 – Ημέρα της Γυναίκας: Η Ε.Σ.Α.μεΑ. εφιστά την προσοχή στην ανάγκη λήψης μέτρων υπέρ των γυναικών με αναπηρία και των μητέρων παιδιών με αναπηρία" "

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι στενά συνυφασμένη με τον αγώνα των γυναικών στο διηνεκές του χρόνου για την κατάκτηση του θεμελιώδους δικαιώματός τους στην ίση μεταχείριση με τους άνδρες σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δράσης, αλλά και την ισότιμη συμμετοχή τους στο κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι. Κι ενώ στις σύγχρονες κοινωνίες έχουν γίνει αρκετά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, δεν λείπουν και τα μελανά σημεία, αφού σε πολλές χώρες του κόσμου η γυναίκα δεν έχει κατορθώσει ακόμα να κερδίσει την ισότιμη θέση που της αξίζει στην κοινωνία.

Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία επαναφέρει στο προσκήνιο τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι γυναίκες με αναπηρία, αλλά και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία, οι οποίες απειλούνται συχνότερα από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, και αυτό γιατί υφίστανται πολλαπλή διάκριση, που απορρέει αφενός μεν από την αναπηρία τους, αφετέρου δε από το φύλο.

Για το λόγο αυτό είναι αδήριτη ανάγκη η λήψη αποτελεσματικών μέτρων προστασίας της γυναίκας εν γένει, αλλά και της γυναίκας με αναπηρία και μητέρας παιδιών με αναπηρία στη χώρα μας, στην οποία αν μη τι άλλο, η γυναίκα εξακολουθεί να είναι εκείνη που φροντίζει την οικογένεια κι έχει την επιμέλεια τόσο του νοικοκυριού, όσο και των παιδιών. Σε μια χώρα όπου η ισότητα των φύλων είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα θα πρέπει να διασφαλιστούν διευκολύνσεις που έχουν ως βάση την αναγνώριση του διπλού ρόλου των γυναικών και ειδικότερα των γυναικών με αναπηρία ως εργαζόμενες και ως μητέρες και επίσης να ενισχυθούν οι κοινωνικές δομές φύλαξης των παιδιών με αναπηρία.

Ο Πρόεδρος της Ε.Σ.Α.μεΑ. κ. Ιωάννης Βαρδακαστάνης δήλωσε σχετικά: «Οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία, υφίστανται τη διακριτική μεταχείριση και καταλήγουν να πέφτουν θύματα κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού. Δεν νοείται σε μια εποχή που η γυναίκα κατορθώνει να συνδυάσει πολλαπλούς και αντικρουόμενους ρόλους, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας, να αποκλείονται ομάδες γυναικών από τομείς της καθημερινής ζωής. Είναι ανάγκη όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για την εξάλειψη τέτοιων φαινομένων, που στη σύγχρονη εποχή, φαντάζουν αναχρονιστικά και οπισθοδρομικά».