Χορήγηση φαρμάκων σε ασφαλισμένους του Ο.Π.Α.Δ. που ακολουθούν χρόνια φαρμακευτική-θεραπευτική αγωγή

Την αγωνία και την αναστάτωση των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, ασφαλισμένους του Δημοσίου από την απόφαση του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής να μην εκτελούνται από τους φαρμακοποιούς επί πιστώσει συνταγές του Δημοσίου εξέφρασε η Ε.Σ.Α.μεΑ. με επιστολή της προς τον Πρόεδρο και τα μέλη του Διοικητικού του Συμβουλίου.

Η Συνομοσπονδία κινητοποιήθηκε, αμέσως, με έγγραφη επιστολή της προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Υγείας, ζητώντας να εξευρεθεί το συντομότερο δυνατό λύση στο πρόβλημα της καθυστέρησης εξόφλησης των χρεών του Ο.Π.Α.Δ. προς τους φαρμακοποιούς.

Την Τρίτη 1η Ιουνίου 2010 η Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ανακοίνωσε επίσημα τα ποσά επιχορήγησης του Υπουργείου Υγείας προς τον Ο.Π.Α.Δ., προς μεγάλη ανακούφιση όχι μόνο των φαρμακοποιών, αλλά και των ασφαλισμένων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις. Σύμφωνα με δηλώσεις των αρμοδίων τα αναγκαία ποσά για την εξόφληση των χρεών των φαρμακοποιών θα βρίσκονται στις Υ.Π.Α.Δ. σε 15 ημέρες περίπου. Δικαίως, λοιπόν, τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις ανέμεναν από το Φ.Σ.Α. την άρση της απόφασής του, σύμφωνα με την οποία από 1ης Ιουνίου δεν θα εκτελούνται επί πιστώσει συνταγές του Δημοσίου.

Αντί όμως αυτής της ενέργειας, τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις βρίσκονται αντιμέτωπα με την ανάλγητη απόφαση του Συλλόγου να μην προβεί στην εκτέλεση των συνταγών του Δημοσίου, εάν δεν ολοκληρωθεί η διαδικασία εξόφλησης των χρεών.

Η Συνομοσπονδία ζητεί την άρση αυτής της απόφασης, με την παραχώρηση του απαιτούμενου χρόνου στις αρμόδιες υπηρεσίες του Ο.Π.Α.Δ. να ολοκληρώσουν τη διαδικασία εξόφλησης των χρεών του Οργανισμού προς τους φαρμακοποιούς. Αιτιολογία του τύπου ότι η διαδικασία εξόφλησης από μέρους των Υ.Π.Α.Δ. προς τους φαρμακοποιούς θα καθυστερήσει λόγω έλλειψης προσωπικού θεωρείται το λιγότερο κοινωνικά άστοχη και ανάλγητη για την ευπαθή ομάδα των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.

Η επιμονή σε αυτή την απόφαση δείχνει ευθεία παραγνώριση των σοβαρών προβλημάτων των ασφαλισμένων που αδυνατούν να καλύψουν με ίδια χρηματικά μέσα την αγορά της φαρμακευτικής/θεραπευτικής τους αγωγής και ουσιαστικά ακυρώνει τον κοινωνικό ρόλο του επαγγέλματος του φαρμακοποιού.