Ειδεχθές έγκλημα η εργασιακή εφεδρεία!

Με σκληρή, επείγουσα επιστολή της στον υπουργό Οικονομικών Ε. Βενιζέλο, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία καταδικάζει το ανάλγητο, αντικοινωνικό μέτρο της εργασιακής εφεδρείας, από το οποίο το αναπηρικό κίνημα απαιτεί την πλήρη εξαίρεση των ΑμεΑ και των οικογενειών τους.

Με την τελευταία όμως εγκύκλιο της Ειδικής Γραμματείας Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών (ΕΓ_ΕΚΟ 1597/12-9-2011), όχι μόνο δεν εξαιρούνται εργαζόμενοι που ανήκουν στην ευπαθή ομάδα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους, όπως είχε ζητήσει λίγες μέρες νωρίτερα η Συνομοσπονδία, αλλά η εγκύκλιος αυτή αποστέλλεται σε δεκάδες φορείς ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που παρέχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες στα άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες. Ζητείται δηλαδή από φορείς, που την τελευταία περίοδο στέλνουν απελπιστικές κραυγές αγωνίας για τη συνέχιση της λειτουργίας τους, που στο πλείστο των περιπτώσεων είναι υποστελεχωμένες ή το προσωπικό τους εργάζεται για μήνες απλήρωτο, να προβεί σε μία κα’ αρχή αποτίμηση πλεονάζοντος προσωπικού!

Το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας αποτελεί πλέον ειδεχθές έγκλημα για το χώρο των ατόμων με αναπηρία, από τη στιγμή μάλιστα που συμπεριλαμβάνει υποστηρικτικούς προνοιακούς φορείς για την αναπηρία.

Η Συνομοσπονδία αναρωτιέται εάν οι λειτουργοί της Πολιτείας γνωρίζουν πια την κοινωνική και ατομική πραγματικότητα και τα πραγματικά δεδομένα που ισχύουν στην πιο ευάλωτη και ευπαθή ομάδα του πληθυσμού. Πως είναι δυνατό να ζητείται αποτίμηση του πλεονάζοντος προσωπικού, από ένα χώρο που απεγνωσμένα καταγγέλλει την διαρκή υποβάθμιση και στελέχωσή του; Πώς είναι δυνατό να μην εξαιρούνται από το μέτρο αυτό εκείνες οι οικογένειές που σε όλο το βίο τους έχουν ένα τουλάχιστο μέλος τους άνεργο για λόγους αναπηρίας, που ο ένας εκ των δύο γονέων είναι άνεργος γιατί δεν υπάρχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες για το παιδί τους με βαριά αναπηρία, ή έχουν τα μέλη τους με αναπηρία μακροχρόνια άνεργα.

Είναι πλέον θέμα πολιτικής και ηθικής ευθύνης όλης της Κυβέρνησης να προστατεύσει πλέον τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους από τη λαίλαπα της φτώχειας και της ανεργίας. Το αναπηρικό κίνημα απαιτεί άμεσα σαφή και διακριτά μέτρα για την εξαίρεση των ατόμων με αναπηρία, γονέων/κηδεμόνων συζύγων ατόμων με βαριές αναπηρίες από την εργασιακή εφεδρεία και οποιοδήποτε οικονομικό και κοινωνικό μέτρο που απειλεί την ίδια την ύπαρξή τους.

Η επιστολή επισυνάπτεται.