Αθήνα: 25/01/2010

ΠΡΟΣ:
κ. Φ. Γεννηματά, Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
- Γραφείο Πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου
- Γραφείο Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλου
- Γραφείο Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Μ. Ξενογιαννακοπούλου
- κ. Ν. Πολύζο, Γενικό Γραμματέα Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
- Φορείς – μέλη Ε.Σ.Α.μεΑ.

---

""Αιτήματα – Προτάσεις ΕΣΑμεΑ για τη διαμόρφωση μιας νέας πολιτικής στους τομείς της πρόνοιας και της υγείας" "

Κυρία Υφυπουργέ,

Ο τομέας της πρόνοιας απευθύνεται σε εκείνες τις πληθυσμιακές ομάδες που κινδυνεύουν περισσότερο από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Οι άμεσα ωφελούμενοι από τις προνοιακές παροχές και υπηρεσίες είναι οι πιο ευάλωτες κατηγορίες ατόμων με αναπηρία, όπως είναι τα άτομα με βαριές αναπηρίες και πολλαπλές ανάγκες εξάρτησης, τα άτομα με αναπηρία που διαβιούν στα ιδρύματα, οι ανασφάλιστοι με αναπηρία, οι μητέρες παιδιών με αναπηρία, οι μετανάστες με αναπηρία, κ.ά. Παρόλα αυτά, ο τομέας της πρόνοιας:
o χαρακτηρίζεται από συνεχιζόμενη και εντεινόμενη υποχρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, δημιουργώντας συνθήκες οικονομικής και λειτουργικής ασφυξίας,
o στο μεγαλύτερο αναπτυξιακό πρόγραμμα της χώρας (ΕΣΠΑ 2007 – 2013), δεν αποτελεί ξεχωριστό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα αλλά εντάσσεται στο Ε.Π. «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού»,
o κομμάτι αυτής έχει εμπορευματοποιηθεί και εκχωρηθεί σε ιδιωτικά συμφέροντα,
o δεν λειτουργεί με κανόνες πιστοποίησης ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχονται από το μη κερδοσκοπικό τομέα.

Όσον αφορά στον τομέα υγείας, ενδεικτικά, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ως βασικά προβλήματα:
o την έλλειψη εξειδικευμένου δικτύου συντονισμού των μονάδων ή των ιατρείων παρακολούθησης των ατόμων με χρόνιες παθήσεις σε όλη τη χώρα,
o την έλλειψη τήρησης ιατρικού φακέλου και συστήματος ελέγχου,
o την έλλειψη πρόληψης των επιπλοκών και των δευτεροβάθμιων αναπηριών που προκύπτουν από την κύρια πάθηση,
o το μικρό αριθμό διαθέσιμων κλινών αποκατάστασης,
o τις μεγάλες γεωγραφικές ανισότητες όσον αφορά στην ποιότητα και στην ποσότητα της παρεχόμενης νοσοκομειακής φροντίδας.

Η διαμόρφωση ενός εθνικού ολοκληρωμένου συστήματος υγείας και πρόνοιας και η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του αποτελούν στόχο πρωταρχικής σημασίας για το χώρο των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους, αφού οι τομείς της υγείας και της πρόνοιας συνδέονται άρρηκτα και με άλλους τομείς (π.χ. εκπαίδευση, απασχόληση) και εν’ γένει με την ισότιμη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία.

Κυρία Υφυπουργέ,

Με το παρόν υπόμνημά της, η Ε.Σ.Α.μεΑ. με την ιδιότητα του Κοινωνικού Εταίρου της ελληνικής Πολιτείας σε ζητήματα αναπηρίας - βάσει του Ν.2430/1996, σας καταθέτει τα αιτήματά της – προτάσεις της συνολικά για τους τομείς της πρόνοιας και της υγείας.

Συγκεκριμένα:

ΤΟΜΕΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ

Η αύξηση της διάθεσης πόρων στον τομέα της πρόνοιας είναι επιτακτική, διότι, ενώ αφορά στις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, είναι ο πιο υποχρηματοδοτούμενος τομέας όλων. Στο πλαίσιο της ανασυγκρότησης αυτού του τομέα, πρέπει να απαλειφθούν όλες εκείνες οι διατάξεις που έχουν θεσπισθεί και έχουν οδηγήσει στην εμπορευματοποίηση της πρόνοιας. Οι ιδιωτικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις πρέπει να απαγορευθούν στον τομέα αυτό ενώ ο μη κερδοσκοπικός τομέας πρέπει να λειτουργήσει κάτω από κανόνες πιστοποίησης ποιότητας, διαφάνειας, διαρκούς ελέγχου, συμμετοχής του αναπηρικού κινήματος στη διοίκησή του. Η νέα πολιτική για τον τομέα της πρόνοιας πρέπει να διασφαλίζει το δημόσιο χαρακτήρα του τομέα και να θέτει τέλος στη διαρκή και χρονίζουσα υποβάθμιση και εκχώρηση του, άμεσα ή έμμεσα, σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Για το λόγο αυτό απαιτείται:

 Κατάρτιση Επιχειρησιακού Σχεδίου για τη διάχυση της διάστασης της αναπηρίας και της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία σε όλες τις πολιτικές, διαδικασίες και προγράμματα που αφορούν στην κοινωνική προστασία και πρόνοια.

 Θεσμική εκπροσώπηση της ΕΣΑμεΑ - ως αντιπροσωπευτικότερης οργάνωσης των ατόμων με αναπηρία – και κατά περίπτωση των Φορέων – Μελών της όταν πρόκειται για συγκεκριμένη κατηγορία αναπηρίας στα Δ.Σ. Οργανισμών που παρέχουν υπηρεσίες κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας και που εποπτεύονται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και σε κάθε άλλο όργανο σχεδιασμού πολιτικών, με στόχο τη διάχυση της διάστασης της αναπηρίας και τη χάραξη μιας ενιαίας πολιτικής για την πρόνοια – Συνεχής διαβούλευση με την ΕΣΑμεΑ και τους Φορείς της σε επίπεδο σχεδιασμού, αξιολόγησης πολιτικών για την πρόνοια.

Ειδικότερα, όσον αφορά στο ΙΚΠΑ ενώ στο προκάτοχο σχήμα του η Ε.Σ.Α.μεΑ. συμμετείχε με εκπρόσωπο στο Δ.Σ. (Ν.3106/2003 άρθρο 7), με το Ν.3370/2005 άρθρο 38 η Συνομοσπονδία τέθηκε εκτός Δ.Σ.. Το ΙΚΠΑ είναι ένα σημαντικό εργαλείο, αν αξιοποιηθεί σωστά και σε κάθε περίπτωση πρέπει να διασφαλιστεί η συμμετοχή της ΕΣΑμεΑ σε αυτό.

 Αναβάθμιση και στελέχωση της Διεύθυνσης Ατόμων με Αναπηρία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με σκοπό τη χάραξη, το συντονισμό και την παρακολούθηση των συνόλου των μέτρων και των πολιτικών που αφορούν άμεσα στα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους, αλλά και την παρακολούθηση των μέτρων και των πολιτικών που απευθύνονται στο γενικό πληθυσμό με στόχο την ένταξη της διάστασης της αναπηρίας σε αυτά και την αποφυγή δημιουργίας νέων εμποδίων και διακρίσεων σε βάρος των ατόμων με αναπηρία.

 Θέσπιση ισχυρού θεσμικού-νομοθετικού πλαισίου για την εφαρμογή των αρχών της «Πρόνοιας για Όλους». Ενδεικτικά το πλαίσιο αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει μεταξύ άλλων
o Διασφάλιση, ανάπτυξη μηχανισμού ελέγχου και πιστοποίηση (βάσει εθνικού συστήματος πιστοποίησης, το οποίο πρέπει να θεσπιστεί) της προσβασιμότητας στα άτομα με αναπηρία των κτιριακών υποδομών, των ηλεκτρονικών υπηρεσιών και των εντύπων του Υπουργείου και των εποπτευόμενων από αυτό Υπηρεσιών και Φορέων, αλλά και όλων των προνοιακών Φορέων του ιδιωτικού τομέα, καθώς και της ασφάλειας των ατόμων με αναπηρίες στις παραπάνω κτιριακές υποδομές σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης.
o Καθιέρωση παροχής «ζωντανής» βοήθειας και ενδιαμέσων (συνοδών, επαγγελματιών διερμηνέων της νοηματικής γλώσσας κ.λπ.) προκειμένου να διευκολύνουν την πρόσβαση ατόμων με αναπηρία σε όλες τις συναλλαγές τους με το Υπουργείο, τις εποπτευόμενες από αυτό Υπηρεσίες και Φορείς, τους προνοιακούς Φορείς του ιδιωτικού τομέα.

 Διασφάλιση, ανάπτυξη μηχανισμού ελέγχου και πιστοποίηση (βάσει εθνικού συστήματος πιστοποίησης, το οποίο πρέπει να θεσπιστεί) της ποιότητας των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας και κοινωνικής προστασίας που παρέχονται από φορείς του μη κερδοσκοπικού τομέα στα άτομα με αναπηρία. Ανάπτυξη και εφαρμογή συγκεκριμένων κριτηρίων χρηματοδότησής τους, επανεξέταση και εκσυγχρονισμός της κείμενης νομοθεσία σχετικά με την αδειοδότηση λειτουργίας τους. Το κράτος οφείλει να λειτουργεί ως εγγυητής των δικαιωμάτων των πολιτών που κάνουν χρήση των υπηρεσιών που παρέχουν οι φορείς αυτοί.

 Η θέσπιση ενός νέου ενιαίου Συστήματος Πιστοποίησης της Αναπηρίας βάσει της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία και η παροχή Κάρτας Αναπηρίας, με χαρακτηριστικά όμως ταυτότητας που θα ρυθμίζει οριζόντια και κάθετα τη σχέση του ατόμου με αναπηρία με όλες τις δημόσιες και ιδιωτικές αρχές, αποτελεί πάγιο αίτημα των ατόμων με αναπηρία.

Η Πολιτεία πρέπει μέσω ενός ενιαίου Συστήματος Πιστοποίησης της Αναπηρίας να θωρακίσει το χώρο της αναπηρίας και να αποτρέψει την παραγωγή νοσηρών και συχνών αναφορών περί ¨αναπήρων μαϊμού¨, οι οποίες στιγματίζουν το χώρο των ατόμων με αναπηρία και ουσιαστικά υπονομεύουν τις προσπάθειες για μια βαθιά αλλαγή στα θέματα της αναπηρίας. Η Κάρτα Αναπηρίας, που θεσπίστηκε με το Ν.2430/96 άρθρο 4, και θα μπορούσε, κάτω από όρους και προϋποθέσεις, να λειτουργήσει, παραμένει στα χαρτιά.

 Εκπόνηση και εφαρμογή Εθνικού Σχεδίου Ανεξάρτητης Διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία με βασικό πυλώνα την εφαρμογή του θεσμού του προσωπικού βοηθού.

Στη Ελλάδα, η προώθηση της ανεξάρτητης διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία παραμένει στα χαρτιά. Με την Υπουργική Απόφαση Αριθ. Π4β/οικ.4681 (ΦΕΚ825 Τεύχος Β΄ 6.09.1996), ορίζονται οι προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας Στέγης Αυτόνομης Διαβίωσης Ατόμων με Αναπηρία κερδοσκοπικού ή μη χαρακτήρα, στην πραγματικότητα όμως η ελληνική οικογένεια εξακολουθεί να αποτελεί το βασικό πυρήνα φροντίδας και υποστήριξης για το άτομο με αναπηρία, ενώ το κράτος έρχεται να ενισχύσει επικουρικά και αποσπασματικά τις υπαρκτές ανάγκες.

 Εκπόνηση και εφαρμογή Εθνικού Σχεδίου Αποϊδρυματοποίησης, με στόχο τη μετάβαση από την ιδρυματική φροντίδα σε ένα νέο σύστημα υποστηρικτικών δομών και υπηρεσιών, το οποίο πρέπει να στηρίζεται: α) στην αναδιοργάνωση των δομών κλειστής περίθαλψης που υπάρχουν, β) στην ανάπτυξη υποστηρικτικού πλαισίου για τα άτομα με βαριές αναπηρίες που θα διασφαλίζει την παραμονή τους στην κοινότητα και γ) στην ανάπτυξη δομών προστατευμένης διαβίωσης για τα άτομα που αδυνατούν να ζήσουν αυτόνομα. Το εθνικό σχέδιο αποϊδρυματοποίησης πρέπει να προβλέπει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης και να έχει διασφαλισμένη δημόσια χρηματοδότηση.

Εν έτη 2009, καθημερινά εξακολουθούν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας απαράδεκτες καταστάσεις που βιώνουν τα άτομα με αναπηρία στα ιδρύματα. Τα άτομα με αναπηρία που ζουν σε ιδρύματα είναι αποδέκτες ενός μοντέλου φροντίδας με ιατροκεντρικό χαρακτήρα, όπου το περιεχόμενο της φροντίδας περιορίζεται μόνο στην ανάγκη περίθαλψης των ατόμων κι όχι στην ανάπτυξη ενός οργανωμένου και ολοκληρωμένου συστήματος υποστήριξης, με σεβασμό στο δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή και στο δικαίωμα της επιλογής. Πρόκειται για ένα μοντέλο με αυστηρά πατερναλιστικό, αυταρχικό, έως και βίαιο - κάποιες φορές - χαρακτήρα, που παραβιάζει την ατομικότητα του ατόμου με αναπηρία . Ο εγκλεισμός των ατόμων με αναπηρία στα ιδρύματα συνιστά κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

 Άμεση ανασυγκρότηση των Κέντρων, Οργανισμών και Ιδρυμάτων κλειστής περίθαλψης δημόσιου χαρακτήρα ή που λειτουργούν στο πλαίσιο του μη κερδοσκοπικού τομέα προκειμένου να διασφαλιστούν ποιοτικότεροι όροι διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία μέχρι να ολοκληρωθεί το σχέδιο αποϊδρυματοποίησης. Θέσπιση κανόνων διαφάνειας, λογοδοσίας και ελέγχου, ανάδειξη των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, εκπόνηση και εφαρμογή προγραμμάτων για την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων, την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, τη δια βίου μάθηση κ.λπ.

 Επανεξέταση των Οργανισμών στους οποίους έχουν τοποθετηθεί Διοικητές, βάσει του Ν.3329/2005 άρθρο 15, προκειμένου να αποφασισθεί η πολιτική αμοιβών των Διοικητών και των Προέδρων καθώς επίσης να αποφασισθεί με αντικειμενικά κριτήρια σε ποιους Οργανισμούς δικαιολογείται η τοποθέτηση Διοικητή και σε ποιους η τοποθέτηση Προέδρου.

Είναι αδιανόητο σε έναν υποχρηματοδοτούμενο τομέα της πολιτικής, όπως είναι η πρόνοια, να τοποθετούνται ακριβοπληρωμένοι Διοικητές και μάλιστα σε Κέντρα που ουσιαστικά είναι κλειστά λόγω ελάχιστου προσωπικού.

 Ανάπτυξη ενός Δικτύου Κοινωνικής Προστασίας των Ατόμων με Αναπηρία και των Οικογενειών τους, που να επιτρέπει στα άτομα με αναπηρία να αξιοποιούν τις ικανότητές του και ταυτόχρονα να σταθμίζουν τους λειτουργικούς περιορισμούς τους, εξασφαλίζοντας πραγματική ισότητα ευκαιριών. Ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να περιλαμβάνει πρωτοβουλίες όπως το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι, στέγες αυτόνομης, ημιαυτόνομης και προστατευμένης διαβίωσης, ξενώνες βραχείας φιλοξενίας, θεσμό του προσωπικού βοηθού, νοσηλεία κατ’ οίκον. Ραχοκοκαλιά αυτού του δικτύου πρέπει να είναι τα ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ, τα Κέντρα Υποστήριξης ΑμεΑ, για αυτό και απαιτείται η άμεση και πλήρη στελέχωσή τους, η άμεση και πλήρη λειτουργία τους. Τα ΚΑΦΚΑ επίσης εντάσσονται σε ένα τέτοιο δίκτυο, το κράτος δε οφείλει να τα θέσει σε άμεση και πλήρη λειτουργία.

 Δημιουργία θεσμικού πλαισίου για την ανάπτυξη συμπράξεων, στο πλαίσιο του Δικτύου Κοινωνικής Προστασίας, μεταξύ των φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης και των αναπηρικών οργανώσεων για τη δημιουργία υπηρεσιών μικρής κλίμακας (Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας, Συμβουλευτική Σταθμοί).

 Προσλήψεις προσωπικού στις μονάδες κοινωνικής φροντίδας, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών της πρόνοιας. Συγκεκριμένα, απαιτείται ο άμεσος διορισμός προσωπικού για την κάλυψη των κενών θέσεων που προκύπτουν από την αποχώρηση, συνταξιοδότηση κ.λπ., η πραγματική αύξηση του στελεχιακού δυναμικού (ήτοι 500 άτομα κατ’ έτος επιπλέον των αποχωρήσεων για την κάλυψη των προαναφερθέντων κενών).

 Αναμόρφωση της επιδοματικής πολιτικής και τη διαβάθμιση ανάλογα με τη βαρύτητα της αναπηρίας έτσι ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του ατόμου με αναπηρία επιτρέποντάς του να ζήσει ανεξάρτητο και αυτόνομο.

Η αναμόρφωση της επιδοματικής πολιτικής πρέπει να αντιμετωπίζει αδικίες του ισχύοντος συστήματος. Για το λόγο αυτό, πρέπει, μεταξύ άλλων, να προβλέπει την αποσύνδεση του προνοιακού επιδόματος που χορηγείται σε άτομα με αναπηρία. από το επίδομα που λαμβάνουν οι γονείς τους από την εργασία, από τη σύνταξη του θανόντος γονέα που μεταφέρεται σε αυτά καθώς και από την εργασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της χρονίζουσας αδικίας είναι η περίπτωση των ατόμων με νοητική αναπηρία, σύνδρομο DOWN, αυτισμό, κ.λπ.

 Προώθηση των προγραμμάτων υιοθεσίας ή / και αναδοχής ατόμων με αναπηρία , με στόχο αφενός την ομαλή ανάπτυξη των παιδιών με αναπηρία σε οικογενειακό πλαίσιο και αφετέρου την κάλυψη αναγκών (συναισθηματικές, κοινωνικές) των παιδιών αλλά και των ενηλίκων με αναπηρία.

 Συγκέντρωση στατιστικών στοιχείων και ανάπτυξη δεικτών σχετικά με την οργάνωση, λειτουργία, αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα του τομέα της πρόνοιας σε σχέση με τα άτομα με αναπηρία.

 Απαγόρευση εράνων κάθε μορφής που έχουν ως σημείο αναφοράς και στο επίκεντρό τους την αναπηρία, ως πλήρως αντίθετες λειτουργίες με τη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας. Οι έρανοι κινητοποιούν και χρησιμοποιούν τον οίκτο των πολιτών, δηλαδή τοποθετούν τα άτομα με αναπηρία στη θέση του αντικείμενου οίκτου και ελέους, επιχειρώντας να προσελκύσουν την οικονομική συνδρομή πολιτών, φορέων και επιχειρήσεων για τη υλοποίηση συγκεκριμένων πολιτικών και έργων.

ΤΟΜΕΑΣ ΥΓΕΙΑΣ

Ο τομέας της υγείας έχει ιδιαίτερη σημασία για τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, εάν λάβουμε υπόψη τους εξής βασικούς παράγοντες:

α) Σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος , το 19% του πληθυσμού αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας ή κάποια αναπηρία.
β) Τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις είναι συχνοί χρήστες των υπηρεσιών υγείας.
γ) Η δωρεάν πρόσβασή τους σε ένα οργανωμένο σύστημα υπηρεσιών υγείας αποτελεί το θεμέλιο λίθο προκειμένου τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις να διατηρήσουν το βέλτιστο επίπεδο της λειτουργικότητας τους και να συμμετέχουν σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες.
δ) Η μείωση του εισοδήματος των ατόμων με αναπηρία σχετίζεται άμεσα με την κάλυψη του επιπρόσθετου κόστους των θεραπευτικών μεθόδων και των μεθόδων αποκατάστασης τους.

Για το λόγο αυτό επιβάλλεται

 Κατάρτιση Επιχειρησιακού Σχεδίου για τη διάχυση της διάστασης της αναπηρίας και της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία σε όλες τις πολιτικές, διαδικασίες και προγράμματα που αφορούν στην υγεία.

 Θεσμική εκπροσώπηση της ΕΣΑμεΑ - ως αντιπροσωπευτικότερης οργάνωσης των ατόμων με αναπηρία - και κατά περίπτωση των Φορέων – Μελών της όταν πρόκειται για συγκεκριμένη κατηγορία αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης στο Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ), στα Δ.Σ. Οργανισμών που παρέχουν υπηρεσίες υγείας και που εποπτεύονται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και σε κάθε άλλο όργανο σχεδιασμού πολιτικών, με στόχο τη διάχυση της διάστασης της αναπηρίας και τη χάραξη μιας ενιαίας πολιτικής για την υγεία – Συνεχής διαβούλευση με την ΕΣΑμεΑ και τους Φορείς της σε επίπεδο σχεδιασμού, αξιολόγησης πολιτικών για την υγεία.
 Σύσταση Διεύθυνσης Υγείας Ατόμων με Χρόνιες Παθήσεις, δεδομένου ότι τα άτομα με χρόνιες παθήσεις είναι καθημερινοί χρήστες των υπηρεσιών υγείας (πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων), με αποκλειστικό αντικείμενο την αντιμετώπιση των θεμάτων υγείας που απασχολούν αυτήν την κατηγορία πληθυσμού, στελεχωμένης με εξειδικευμένο προσωπικό επί των θεμάτων αυτών.
 Μετονομασία της Επιτροπής Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ασθενών σε Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα των Πολιτών που είναι Συχνοί Χρήστες των Υπηρεσιών Υγείας και ενίσχυση των αρμοδιοτήτων της.

 Θέσπιση ισχυρού θεσμικού - νομοθετικού πλαισίου για την εφαρμογή των αρχών της «Υγείας για Όλους». Ενδεικτικά το πλαίσιο αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει μεταξύ άλλων
o Διασφάλιση, ανάπτυξη μηχανισμού ελέγχου και πιστοποίηση (βάσει εθνικού συστήματος πιστοποίησης, το οποίο πρέπει να θεσπιστεί) της προσβασιμότητας στα άτομα με αναπηρία με όποια ιδιότητα και αν αυτά συμμετέχουν στις υπηρεσίες υγείας (ασθενείς, επισκέπτες, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, κ.λπ.) των κτιριακών υποδομών, των ηλεκτρονικών υπηρεσιών και των εντύπων του Υπουργείου και των εποπτευόμενων από αυτό Υπηρεσιών και Φορέων, καθώς και όλων των δομών υγείας του ιδιωτικού τομέα (κτιριακές υποδομές νοσοκομείων, κέντρων υγείας, ιατρείων ασφαλιστικών φορέων κ.λπ.), καθώς και της ασφάλειας των ατόμων με αναπηρίες στις παραπάνω κτιριακές υποδομές σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης.
o Καθιέρωση παροχής «ζωντανής» βοήθειας και ενδιαμέσων (συνοδών, επαγγελματιών διερμηνέων της νοηματικής γλώσσας κ.λπ.) προκειμένου να διευκολύνουν την πρόσβαση ατόμων με αναπηρία σε όλες τις συναλλαγές τους με το Υπουργείο, τις εποπτευόμενες από αυτό Υπηρεσίες και Φορείς καθώς και όλες τις δομές υγείας του ιδιωτικού τομέα.

 Ίδρυση νέων Μονάδων Αποκατάστασης στην Αττική και στην Περιφέρεια και ενίσχυση υπαρχόντων, αφού σύμφωνα με στοιχεία, ο αριθμός των κλινών δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες. Σύμφωνα με στοιχεία της Επιτροπής για τη μελέτη των προβλημάτων που αφορούν στην αποκατάσταση των ατόμων με αναπηρία (παραπληγίες – τετραπληγίες) , υπάρχουν τέσσερις (4) Μονάδες Ιατρικής και Φυσικής Αποκατάστασης στο Λεκανοπέδιο της Αττικής και διαθέτουν 183 κλίνες αποκατάστασης. Οι διαθέσιμες κλίνες πρέπει να εξυπηρετήσουν περίπου 2.600 νέους τραυματίες σπονδυλικής στήλης και νωτιαίου μυελού που προκύπτουν κάθε χρόνο καθώς και ασθενείς που πάσχουν από άλλα νοσήματα (εγκεφαλικό επεισόδιο, σκλήρυνση κατά πλάκας, κ.λπ.,
 Πρόσληψη ιατρικού, νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού σε όλα τα νοσοκομεία και τις μονάδες υγείας της χώρας, λόγω των μεγάλων ελλείψεων που παρατηρούνται. Ειδικότερα, για τα άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες (νοητική υστέρηση, αυτισμό, σύνδρομο down κ.λπ.), η έλλειψη εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού δυσκολεύει την εισαγωγή και περίθαλψη αυτών στα νοσοκομεία.
 Ανάπτυξη προγραμμάτων πρώιμης διάγνωσης – έγκαιρης παρέμβασης, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν ανάπτυξη ειδικών μεθοδολογιών (διαγνωστικά τεστ) για την πρώιμη διάγνωση προβλημάτων υγείας που μπορούν να προκαλέσουν αναπηρία σε παιδιά και ενήλικες, ανάπτυξη μηχανισμών δευτερογενούς πρόληψης των επιπλοκών που μπορούν να προκύψουν από μία πάθηση κ.λπ.

 Αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας προς τα άτομα με χρόνιες παθήσεις (νεφροπάθεια, σακχαρώδη διαβήτη, θαλασσαιμία, αιμορροφιλία, κ.λπ.) με την ίδρυση νέων και τον εκσυγχρονισμό των υπαρχόντων εξειδικευμένων μονάδων.

 Κατάρτιση Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ψυχική Υγεία για την ανάπτυξη ενός σύγχρονου συστήματος ψυχικής υγείας, το οποίο θα αντιμετωπίζει βασικές ανάγκες όπως η βελτίωση της λειτουργίας των ψυχιατρικών κλινικών και η ίδρυση νέων, η πρόσληψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας, η μείωση της ακούσιας νοσηλείας, η ανάπτυξη προγραμμάτων στέγασης (ξενώνες, προστατευμένα διαμερίσματα), η ενίσχυση της αυτό-εκπροσώπησης των ίδιων των ατόμων με ψυχική αναπηρία, η ενίσχυση του ρόλου των Κοι.ΣΠΕ στην ψυχοκοινωνική αποκατάσταση και την επαγγελματική ένταξη ατόμων με ψυχική αναπηρία, η εκπαίδευση και η υποστήριξη της οικογένειας του ατόμου με ψυχική αναπηρία, η ενημέρωση – ευαισθητοποίηση για τη μείωση του στίγματος κ.λπ.

 Προώθηση του θεσμού της «Νοσηλείας στο σπίτι», μέτρο το οποίο θα βελτιώσει την ποιότητα της καθημερινής ζωής τους, θα βοηθήσει στην κοινωνική τους ένταξη και παράλληλα θα οδηγήσει στην αποσυμφόρηση των υπηρεσιών που παρέχονται από τα νοσοκομεία της χώρας.

 Διασφάλιση δωρεάν παροχής θεραπευτικών μεθόδων και φαρμακευτικής αγωγής σε όλα τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.

 Συγκέντρωση στατιστικών στοιχείων και ανάπτυξη δεικτών σχετικά με την οργάνωση, λειτουργία, αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα του τομέα της υγείας σε σχέση με τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.

 Προώθηση της εθελοντικής αιμοδοσίας και της δωρεάς ιστών και οργάνων σώματος.

 

Με εκτίμηση,

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ 
Ι. ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗΣ

Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΡ. ΠΑΝΑΝΟΣ