8η Μάρτη - Για τις πολλαπλές διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες με αναπηρία

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Ως αναπηρικό κίνημα καταδεικνύουμε την πολλαπλή διάκριση λόγω φύλου και αναπηρίας. Οι γυναίκες με αναπηρία βιώνουν μεγαλύτερη διακριτική μεταχείριση όχι μόνο σε σχέση με τις γυναίκες χωρίς αναπηρία, αλλά και σε σχέση με τους άντρες με αναπηρία. Η ύπαρξη προκαταλήψεων και στερεοτύπων στην κοινωνία και στο οικογενειακό περιβάλλον, στρεβλώνουν την εικόνα των γυναικών με αναπηρία και την αντίληψη των ίδιων των γυναικών με αναπηρία για τον εαυτό τους, ότι είναι πολίτες με ανθρώπινα δικαιώματα με αποτέλεσμα την κοινωνική τους απομόνωση και τον αποκλεισμό τους.

Μέσα στην προσφυγική και οικονομική κρίση είναι επιτακτική ανάγκη να ζητήσουμε από την Ελληνική Πολιτεία, την Ευρώπη και ολόκληρη την κοινωνία να σκύψει πάνω από τα προβλήματα και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες πρόσφυγες με αναπηρία και οι γυναίκες πρόσφυγες με παιδιά με αναπηρία. Να απλώσουμε δίκτυ προστασίας κατά των διακρίσεων που υφίστανται και να ζητήσουμε την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.

Οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία, ακόμη περισσότερο οι πρόσφυγες, υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις τόσο λόγω του φύλου τους, όσο και λόγω της αναπηρίας. Για την ΕΣΑμεΑ η προώθηση της έμφυλης ισότητας των γυναικών με αναπηρία/χρόνια πάθηση και των μητέρων παιδιών με αναπηρία απαιτεί την εφαρμογή στρατηγικής «διπλής κατεύθυνσης», δηλαδή την οριζόντια ενσωμάτωση της διάστασης της αναπηρίας στο σύνολο των πολιτικών και πρακτικών και την ανάπτυξη στοχευμένων πρωτοβουλιών από την ελληνική Πολιτεία.

Η φετινή 8η Μάρτη αποτελεί μία ακόμη ευκαιρία για την ΕΕ να αναλάβει δράση κατά της βίας κατά των γυναικών: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ανακοινώσει το 2017 ως το Ευρωπαϊκό Έτος δράσης ενάντια στη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών.

Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών εξακολουθεί να είναι η πιο διαδεδομένη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο και επηρεάζει τις ζωές εκατομμυρίων γυναικών και κοριτσιών. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναγνωρίσουμε πως ορισμένες γυναίκες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο βίας λόγω των κινήτρων που τροφοδοτούνται από το σεξισμό σε συνδυασμό με το ρατσισμό, την ξενοφοβία, την ομοφοβία, καθώς και τις διακρίσεις με βάση την ηλικία, την αναπηρία, την εθνικότητα ή τη θρησκεία. Οι μετανάστριες, οι γυναίκες πρόσφυγες χωρίς χαρτιά, οι γυναίκες αιτούντες άσυλο, οι γυναίκες και τα κορίτσια με αναπηρία, οι λεσβίες, οι τρανσέξουαλ, οι διεμφυλικές, οι γυναίκες Ρομά, οι νέες και οι ηλικιωμένες γυναίκες, οι άστεγες, οι μουσουλμάνες γυναίκες. Πολλές γυναίκες στην Ευρώπη αντιμετωπίζουν τεμνόμενες μορφές διακρίσεων που τους εμποδίζουν από την πρόσβαση στη δικαιοσύνη και στις υπηρεσίες υποστήριξης, προστασίας και απόλαυσης των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους.

Η ΕΕ οφείλει άμεσα να επικυρώσει τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης), χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση. Αυτό αποτέλεσε επίσης μια από τις συστάσεις που η ΕΕ έλαβε από τα Ηνωμένα Έθνη το 2015, ως ένα σημαντικό βήμα για την εξασφάλιση της προστασίας των γυναικών και των κοριτσιών με αναπηρία, δεδομένου ότι βρίσκονται σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο βίας, κακοποίησης και αναγκαστικής στείρωσης.

Στοιχεία:

• Τα κορίτσια και οι γυναίκες με αναπηρία είναι συχνά θύματα βίας, σεξουαλικής κακοποίησης και trafficking.
• Τα κορίτσια και οι γυναίκες με αναπηρία βρίσκονται συχνά σε κοινωνική απομόνωση λόγω στάσεων, προκαταλήψεων και στερεοτύπων.
• Για τις γυναίκες με αναπηρία, λόγω της περιορισμένης πρόσβασής τους στην αγορά εργασίας, ο κίνδυνος της φτώχειας είναι ιδιαίτερα αυξημένος. Σε περιόδους δε οικονομικής κρίσης, όπως της σημερινής, οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία είναι τα πρώτα θύματα της οικονομικής εξαθλίωσης.
• Για τις γυναίκες με αναπηρία και τις μητέρες παιδιών με αναπηρία, λόγω της έλλειψης υπηρεσιών υποστήριξης της οικογένειας και της μη παροχής προσαρμοσμένης άδειας μητρότητας, η δυνατότητα να συνδυάσουν την οικογενειακή με την επαγγελματική ζωή είναι περιορισμένη.
• Οι γυναίκες με αναπηρία είναι 2 έως 5 φορές πιο πιθανό να είναι θύματα βίας από τις γυναίκες χωρίς αναπηρία και υποβάλλονται σε στείρωση και τις αμβλώσεις ενάντια στη θέλησή τους.
• Υπάρχουν 46 εκατομμύρια γυναίκες και τα κορίτσια με αναπηρία στην Ευρώπη, το 60% του συνολικού πληθυσμού των ατόμων με αναπηρία.
• 34% των γυναικών με ένα πρόβλημα υγείας ή αναπηρία έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία από έναν σύντροφο στη διάρκεια της ζωής τους.
• Οι γυναίκες με αναπηρία είναι σχεδόν απούσες από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
• Οι γυναίκες με αναπηρία είναι σχεδόν αόρατες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.