Μήνυμα για την 8η Μάρτη, Ημέρα της Γυναίκας Γυναίκες με αναπηρία, μητέρες παιδιών με αναπηρία: διάκριση λόγω Φύλου αλλά και λόγω Αναπηρίας μέσα στην οικονομική κρίση

Στις 8 Μαρτίου κάθε έτους, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο τιμάται και γιορτάζεται η Ημέρα της Γυναίκας, ενώ διοργανώνονται εκδηλώσεις με κύριο αίτημα την απόλαυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των κοριτσιών και γυναικών, ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας, οικονομικής και κοινωνικής θέσης.

Ως εθνικό αναπηρικό κίνημα, για την 8η Μάρτη, αλλά και σύμφωνα με την καθημερινή μας δράση, οφείλουμε να καταδείξουμε ξανά την πολλαπλή διάκριση λόγω φύλου και αναπηρίας. Επιθυμούμε να αναδείξουμε το γεγονός ότι οι γυναίκες με αναπηρία βιώνουν μεγαλύτερη διακριτική μεταχείριση όχι μόνο σε σχέση με τις γυναίκες χωρίς αναπηρία, αλλά και σε σχέση με τους άντρες με αναπηρία. Η ύπαρξη προκαταλήψεων και στερεοτύπων στην κοινωνία και στο οικογενειακό περιβάλλον, στρεβλώνουν την εικόνα των γυναικών με αναπηρία και την αντίληψη των ίδιων των γυναικών με αναπηρία για τον εαυτό τους, ότι είναι πολίτες με ανθρώπινα δικαιώματα με αποτέλεσμα την κοινωνική τους απομόνωση και τον αποκλεισμό τους. Η Ημέρα της Γυναίκας είναι η ευκαιρία για να διαμηνύσουμε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών με αναπηρία πρέπει να προστατεύονται και να προωθούνται, όπως άλλωστε κατοχυρώνονται στο άρθρο 6 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ: «1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια με αναπηρίες υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις και, εν προκειμένω, λαμβάνουν μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη και ίση απόλαυση, από αυτά, όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών. 2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη ανάπτυξη, προαγωγή και ενίσχυση των γυναικών, με σκοπό την εγγύηση της άσκησης και απόλαυσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών που καθορίζονται στη Σύμβαση».

Φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από τη Διακήρυξη και το Πρόγραµµα Δράσης για την Τέταρτη Διάσκεψη Κορυφής των Γυναικών στο Πεκίνο το 1995 (Beijing Platform for Action), Διάσκεψη για την ισότητα των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών. Η φετινή επέτειος τιτλοφορείται «Empowering Women - Empowering Humanity», Χειραφέτηση των γυναικών - Ενδυνάμωση της Ανθρωπότητας και δίνοντας το βήμα στις γυναίκες με αναπηρία, Leading the way for women and girls with disabilities, http://beijing20.unwomen.org/en/news-and-events/stories/2015/2/woa-pakistan-abia-akram , τονίζεται ότι η εκπαίδευση μπορεί να είναι ο καταλύτης σε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες με αναπηρία δεν λαμβάνονται πάντα σοβαρά. «Η Πλατφόρμα Δράσης αναγνωρίζει ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν εμπόδια στην πλήρη ισότητα και πρόοδο, λόγω παραγόντων όπως η φυλή, η ηλικία, η γλώσσα, η εθνικότητα, ο πολιτισμός, η θρησκεία ή η αναπηρία τους, επειδή είναι ιθαγενείς ή λόγω οποιασδήποτε άλλης κατάστασης».

Είναι αλήθεια ότι οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις τόσο λόγω φύλου τους, όσο και λόγω αναπηρίας.

• Για τις γυναίκες με αναπηρία, λόγω της περιορισμένης πρόσβασής τους στην αγορά εργασίας, ο κίνδυνος της φτώχειας είναι ιδιαίτερα αυξημένος. Σε περιόδους δε οικονομικής κρίσης, όπως της σημερινής, οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία είναι τα πρώτα θύματα της οικονομικής εξαθλίωσης.
• Για τις γυναίκες με αναπηρία και τις μητέρες παιδιών με αναπηρία, λόγω της έλλειψης υπηρεσιών υποστήριξης της οικογένειας και της μη παροχής προσαρμοσμένης άδειας μητρότητας, η δυνατότητα να συνδυάσουν την οικογενειακή με την επαγγελματική ζωή είναι περιορισμένη.
• Τα κορίτσια και οι γυναίκες με αναπηρία είναι συχνά θύματα βίας και σεξουαλικής κακοποίησης.
• Τα κορίτσια και οι γυναίκες με αναπηρία βρίσκονται συχνά σε κοινωνική απομόνωση λόγω στάσεων, προκαταλήψεων και στερεοτύπων.
• Οι γυναίκες με αναπηρία είναι σχεδόν απούσες από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
• Οι γυναίκες με αναπηρία είναι σχεδόν αόρατες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Η Ελλάδα και η ΕΕ πρέπει να λάβουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία των γυναικών και των κοριτσιών με αναπηρία, τόσο εντός όσο και έξω από το σπίτι, από την εκμετάλλευση, τη βία και την κακοποίηση και τη διευκόλυνση της πρόσβασής τους στη δικαιοσύνη μέσω της υποστήριξης μέσα στην κοινότητα.